Orpg, Beck en Jade

Beck.

Ik keek Jade eventjes aan toen ze om keek naar mij. Ik slikte eventjes. Ik pakte de spullen voor me. Wat waren Jade en ik eigenlijk? Ik schudde met mijn hoofd. Niet aan denken, Beck. Niet stressen. Ik zuchtte diep. Tori keek me aan. "Gaat het wel?" vroeg ze. Ik knikte en bleef voor me uit staren.

Jade.

Ik was wat afwezig tijdens de les, en pakte mijn flesje water uit m'n tas en nam een slokje. Het hele geen koffie gedoe hing me de keel uit, maargoed. Voor de baby deed ik het wel. Mijn moeder was nadat ik het vertelde nog irritanter geworden en ik haatte het om beneden te komen als ik thuis was.

Beck.

Mijn ouders vermeed ik liever. Als ik me moeder zag vroeg ze meteen of ik al met Jade gepraat had enzo. Ik had geen zin om elke keer te vertellen dat ik het zelf eerst moest uitzoeken. Ik keek naar de leraar. Iets later ging de bel. Ik stond op en liep het lokaal uit. Ik ging naar mijn kluis en liep daarna meteen naar buiten. Ik haalde koffie en ging aan een tafel zitten.

Jade.

Ik stond op en liep met Andre naar buiten. 'Moet ik wat eten voor je halen? Dan kun jij alvast zitten.' zei hij. Ik knikte kort. 'Ja, doe maar salade.' zei ik en glimlachte klein. Hij knikte en ik ging aan tafel zitten naast Cat. Iets later kwam Andre met mijn salade en zijn eigen eten. 'Dankje.' zei ik en glimlachte even naar hem. Het was lief dat hij me overal bij hielp, ik had meer aan hem dan aan Beck.

Beck.

Ik zat alleen aan de tafel en zuchtte zachtjes. Ik nam een slok van mijn koffie en pakte mijn mobiel maar om te tijd te doden. "Hey Beck" hoorde ik Tori zacht zeggen. "Vin je het heel erg als ik bij hun aan tafel ga zitten? Dat zijn ook mijn vrienden en-" begon ze. Ik kapte haar maar af. "Ja Tori, geen probleem" zei ik. Ze grijnsde en liep naar de tafel waar Cat, Jade en Andre zaten. Zo te zien had Andre eten voor Jade gehaald. Ik rolde met mijn ogen. Slijmbal. Ik keek naar de tafel. Zat ik hier alleen, had ik toch niet gedaan? Al snel kwamen er een paar meisjes aangelopen. Van die blonde cheerleader meisjes. "Heey Beck" zei een zo'n meid. Ik keek op en grijnsde klein. Ik deed maar gewoon aardig.

Jade.

Ik at rustig mijn salade en keek op toen Tori bij ons kwam zitten. Ik keek even waar ze vandaan kwam en zag Beck zitten, er stonden wat cheerleader bij hem. Ugh. Ik prikte weer in mijn salade. Ik zuchtte diep. 'Gaat het?' vroeg Andre. 'ja, prima.' zei ik en slikte. Al snel ging de pauze voorbij en liep ik weer naar binnen.

Beck.

Die meisjes kletste wat, maar ik luisterde niet echt mee ofzo. De bel ging. Ik stond op, gooide mijn koffie weg en liep naar binnen. We hadden nu biologie. Ik ging zitten. Tori kwam gelukkig weer bij me zitten. De leraar begon te vertellen. We hadden een nieuw hoofdstuk en het ging geloof me of niet over voortplanting en dus ook zwangerschap. Ik rolde met mijn ogen. Tori keek me aan. "Oeps" zei ze zacht. Ik keek haar aan. "Beetje jammer dit" zei ik.

Jade.

Tori en Beck zaten achter mij en Andre, ik zuchtte. Ik keek even op toen de leraar zei waar het hoofdstuk over ging, en boog me naar Andre toe en fluisterde in zijn oor, 'Zijn ze lekker op tijd mee.', waarnaar hij me aankeek en zacht in de lach schoot, waardoor ik mee lachde. Het voelde fijn om even te lachen. 'Stilte..' zei de leraar terwijl hij een blik op ons wierp.

Beck.

Ik keek voor me hoe Andre en Jade in de lach schoten. Ik beet op me lip. Gelukkig vonden ze het zo grappig. Ik keek hoe Andre naar Jade keek. Hij was mijn beste vriend en ik herkende die blik gewoon. Als hij een meisje leuk vond keek hij altijd zo uit zijn ogen. Als hij haar leuk vond he dan werd ik zo kwaad op hem. Ik wilde ook zo kunnen lachen met Jade. Verdomme. Ik weet gewoon niet meer wat ik wilde. "Was het grappig?" vroeg ik zacht en geirriteerd aan Jade en Andre die voor me zaten.

Jade.

Ik keek even achterom naar Beck en trok een wenkbrauw op. 'Ja. Hilarisch zelfs.' zei ik en draaide me weer om. Ik beet op mijn lip. Waarom was hij zo geïrriteerd? Ik slikte. Ik keek maar weer naar mijn boek en zuchtte. Ugh, ik was duizelig aan het worden.

Beck.

"Ja dat was wel te merken" zei ik terug tegen haar. "Beck, mond dicht" zei de leraar streng. Ik keek hem aan. "Hun waren ook aan het praten hoor" zei ik terug. De leraar keek me nu boos aan. "Ook nog een grote mond? Ik kan je er ook uit sturen" zei hij kwaad. Jezus, doe eens rustig, dacht ik. "Doe je best" mompelde ik. Dit is toch een kut les. "Dat hoorde ik Beck, uit mijn klas. Ga je maar melden" zei hij. Ik zuchtte diep. "Jezus" mompelde ik. Ik pakte mijn spullen. Tori keek me aan. "Wat deed je nou?' fluisterde ze. Ugh. Ik pakte mijn tas en liep het lokaal uit.

Jade.

Ik keek even naar Beck toen hij mij en Andre er bij probeerde te naaien. Ugh, kleuter. Toen Beck wegging ging de les verder. 'Jade, gaat 't?' vroeg Andre toen ik wit weggetrokken was van de duizeligheid. 'Duizelig.' mompelde ik zacht en hij knikte. Hij stak zijn vinger op. 'Andre?' vroeg de docent. 'Jade voelt zich niet zo lekker, mag ik misschien met haar mee buiten het lokaal?' vroeg hij. De docent keek even naar me en knikte. Andre en ik liepen het lokaal uit naar de gang en gingen op de trap zitten,en gaf me een flesje water. 'Komt het door de baby?' vroeg hij bezorgd. Ik knikte, dat moest wel. 'Ja, en dat gedoe met Beck helpt totaal niet en ik zit helemaal te stressen om van alles, ik kan dit toch nooit alleen doen?' zei ik. 'Jade, je bent niet alleen.. Je hebt mij, en Cat, en Tori. We laten je niet alleen met de baby. Kom hier.' zei hij toen hij zag dat er tranen over mijn wangen rolde en omhelsde me voorzichtig. Ik omhelsde hem terug en haalde diep adem. Dit was even fijn, h et gevoel dat iemand om me gaf.

Beck.

Ik liep naar het lokaal van Lane. Ik klopte op de deur. "Kom binnen" zei hij. Ik liep naar binnen en vertelde droog wat er was gebeurd. "Niet zo slim Beck. Gaat het voor de rest wel goed met je?" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. "Mwah" zei ik zacht. Hij zag wel aan me dat ik het er niet over wilde hebben. "Als je wilt praten dan kom je maar. Je mag gaan, omdat het niet lekker gaat, maar probeer je een beetje in te houden" zei hij. Ik knikte. T zal wel. Ik stond op en liep het kantoor uit, de gang in. Mijn blik viel op de trap. Jade en Andre zaten daar samen elkaar te omhelzen. Ik voelde me jaloers worden. Die eikel. Ik schraapte mijn keel. "Het is gezellig hier" zei ik droog. Ik voelde me boos worden. Andre moest echt kappen. Ze was mijn vriendin, niet die van hem.

Jade.

Ineens stond Beck daar. Ik liet Andre los en veegde vlug mijn tranen weg, ik wou niet laten zien aan Beck dat ik huilde. Ik keek naar Beck. 'Wat? Mag ik niet met Andre praten ofzo?' vroeg ik aan hem. Hij deed zo raar terwijl hij degene was die me alleen liet.

Beck.

Ik zag dat Jade haar tranen weg veegde, dat kon ze niet ongezien doen. Kwam het door mij? Ik keek haar aan liep dichter naar hun toe. "Praten? Noem jij dit praten? Jullie randen elkaar nog net niet aan" zei ik. Andre keek me aan. "Beck je moet echt kappen. Ik troostte haar alleen" zei hij. Ik knikte mijn hoofd. "Wat een goede vriend ben jij toch Andre" zei ik sarcastisch. Hij maakte mij echt boos, of was ik gewoon jaloers?

Jade.

Ik keek hem aan, wat een kut sarcasme had Beck. Ik slikte. 'Beck - doe normaal, jezus. Hij is er tenminste voor me, dat kan ik niet van jou zeggen.' zei ik wat fel terug. Ik wou voor Andre opkomen, want Beck was nu gewoon dom bezig.

Beck.

Ik beet op mijn lip. "Je ziet niet dat hij je leuk vindt he? Ik ken Andre en hij vindt je leuk" zei ik. Andre keek mij een beetje warrig aan. "Jij moet echt ff rustig doen nu en niet allemaal dingen gaan roepen" zei hij. Hij stond nu op. "Dus je wilt zeggen dat je haar niet leuk vindt? Zeg dan" zei ik uitdagend. "Ga gewoon weg Beck. Jade is een goede vriendin" zei hij.

Jade.

Ik keek even naar Andre toen Beck dat zei. Andre vond me leuk? Ik keek weer naar Beck toen hij Andre uitdaagde. 'Beck, kom op. Ik vind hem niet leuk, dus doe nou normaal en gedraag je niet als een kleuter..' zei ik en stond ondertussen ook op.

Beck.

Ik keek Jade aan en daarna keek ik weer naar Andre. "Je hoort het" zei hij droog. Ik keek hem aan. Ik was jaloers. Dat hij en Jade goed over weg konden samen en het niet goed ging tussen mij en Jade. "Wij weten allebei dat je haar leuk vindt. Blijf gewoon uit haar buurt" zei ik serieus tegen hem. Andre sloeg zijn armen over elkaar heen. "Ik ben er voor haar" zei hij. Ik knikte. "Dat kan wel zo zijn, maar ik vertrouw jou niet meer" zei ik.

Jade.

Ik rolde met mijn ogen. 'Je kunt hem niet dwingen uit mijn buurt te blijven als ik wil dat hij in mijn buurt is. Je bent mijn baas niet' zei ik en keek hem aan. 'Andre en ik zijn goede vrienden en hij is er tenminste voor me omdat jij me alleen liet!' zei ik en sloeg mijn armen over elkaar en keek hem aan.

Beck.

Ik wist niet echt meer wat ik moest zeggen. Ik kon niet boos doen tegen Jade. Ik had daar geen reden voor. Ik slikte en keek naar Andre. "Misschien is het maar goed dat je geen vader wilt worden van haar kind. Je zou een slechte vader zijn. Kijk naar hoe je doet" zei Andre tegen me. Ik keek hem kwaad aan. Nu kon hij het krijgen. "Houd je bek. Jij hebt hier niks mee te maken Andre" zei ik kwaad.

Jade.

Ik keek even naar Andre toen hij dat zei. Ik snapte dat hij boos was, maar dit was gewoon lullig. Ik keek naar Beck. 'Jongens, stop met ruzieën, jezus. Dit is gewoon kinderachtig aan het worden..' zei ik. Andre, natuurlijk, negeerde me. 'Ik ben er voor Jade, want ze is zwanger en je laat haar alleen, jij bent facking triest bezig, Beck.' zei hij. Ik trok aan zijn arm. 'Andre, doe rustig.' zei ik.

Beck.

Ik luisterde naar Andre. Sorry Jade, maar hij maakte mij zo boos op dit moment. "Ik weet nu wel dat ik haar alleen heb gelaten. Dat hoef je niet 20 keer te herhalen. En jij ben triest Andre. Jij hebt nooit aan mijn kant gestaan. Toen het slecht met me ging was je ook alleen maar boos op me. Je verdiend nou niet bepaald de prijs van beste vriend van het jaar" zei ik kwaad.

Jade.

Ugh, dit hield ook nooit op hé? 'Hoe moest ik je steunen dan, hé? Jade was depressief, je ging aan de drugs. Jade was verkracht en jij ging aan de fucking drugs. Nu is ze zwanger en je laat haar alleen. Vind je het dan gek dat ik niet je kant kies?' zei Andre. 'Andre, Beck, kap nou is, jezus.' zei ik ookal wist ik dat het totaal geen nut had. Hun maakte elkaar alleen maar bozer.

Beck.

Ik schudde mijn hoofd. "Je lult maar. Het heeft je nooit geboeid dat ik in het ziekenhuis lag. Je vond het mijn eigen schuld. Het liefst zou je willen dat ik eraan dood was gegaan" zei ik. Ik kon hem echt wat aan doen nu. "Je moet gewoon uit mijn buurt blijven! En die van Jade en de baby. Rot gewoon op! Ik ben helemaal klaar met jou" zei ik kwaad tegen hem.