Orpg, Beck en Jade

Jade.

Ik knikte vaag. 'Nogal.' zei ik tegen hem en zuchtte zacht. Ik was blij dat de baby oké was, als er iets met haar was had ik mijn moeder echt neergestoken. Ik beet op mijn lip. Het kon ook nooit gewoon goed gaan.

Beck.

Ik keek haar aan en zuchtte zachtjes. "Hoe is het met de baby?" vroeg ik aan haar. Ik legde mijn hand zachtjes op haar buik en wreef er zachtjes over haar heen. Ik keek haar aan.

Jade.

'Goed. Ze is oke.' zei ik tegen hem en beet op mijn lip. Mijn hoofd bonkte nog steeds en voelde zo zwaar, maar ik was blij dat Beck erbij was, ookal was ik de laatste dagen niet bepaald aardig tegen hem.

Beck.

"Gelukkig" zei ik zacht. Ik zuchtte diep. Het was eventjes stil. Ik wist niet echt wat ik moest zeggen. We hadden niet echt veel met elkaar gepraat deze week. We hadden vooral ruzie gehad, ookal was het meer Jade die ruzie maakte dan ik. "Misschien moet je gaan slapen" zie ik zacht tegen haar.

Jade.

Ik beet op mijn lip. 'Mhh. Ja.' zei ik. Dan was ik tenminste even van al mijn zorgen af. Ik ging voorzichtig comfortabel liggen, wat echt moeilijk was met zo'n buik, een pijnlijke arm en enorme koppijn. Ik sloot mijn ogen en viel al redelijk snel in slaap.

Beck.

Ik liet haar hand los en keek hoe ze in slaap viel. Ik zuchtte diep uit. Gelukkig was er niks met de baby en heeft Jade niks gebroken. Ik pakte mijn mobiel uit mijn broekzak. Ik moest iemand van onze vrienden inlichten. Cat? Nee, daar zou Jade gek van worden. Tori? Nee Jade mag haar niet. Robbie en Trina leken mij ook geen goed idee. Er bleef er maar eentje over. Andre. Ik stuurde hem een bericht met de informatie.

Jade.

Om de twee uur kwam een zuster me wakker maken vanwege dat stomme wekadvies om te kijken of ik geen hersenbloeding had, en ik had er echt een hekel aan als mensen me wakker maakte. Ik zuchtte, en opende een half uur nadat ze was geweest mijn ogen aangezien ik nu niet meer kon slapen.

Beck.

Ik had in de tussen tijd reactie gehad van Andre. Hij zei dat hij zo snel mogelijk zou komen. Ik keek naar Jade die wakker was. Eigenlijk wilde ik Andre helemaal niet inlichten eerst, maar het ging niet om mij maar om Jade nu. Hun waren goede vrienden. Ik hoorde een klop op de deur en Andre liep naar binnen. Hij keek bezorgd naar Jade. "Hee" zei hij zacht. Ik keek naar de grond. Andre ging aan de andere kant van het bed staan en keek Jade aan. "Alles wel oke? Wat is er gebeurd?" vroeg hij bezorgd. Hij pakte haar hand vast. Ik slikte.

Jade.

'Hee.' zei ik zacht tegen hem. 'Koppijn.' zei ik tegen hem en ging voorzichtig wat rechterop zitten zonder veel gewicht op mijn vrije arm te zetten. 'M'n moeder heeft me van de trap gegooid in een dronken bui.' zei ik tegen hem en keek even weg.

Beck.

Ik keek naar Jade en Andre. Hij pakte een stoel en ging naast Jade zitten. "Shit man. Is alles oke met de baby?" vroeg hij. Ik haalde een hand door mijn haar heen en beet op mijn lip. 'De baby is oke. Jade heeft een hersenschudding" vertelde ik hem.

Jade.

Andre knikte even naar Beck en keek weer naar mij. 'Oh, jeez. Gestoorde moeder. Gelukkig valt het mee, het kon erger.' zei hij en ik liet een klein glimlachje zien, blij dat hij netzoals Beck hier was ookal was ik een ass tegen hun beide. 'Ja, daarom.' zei ik tegen hem en keek even naar Beck.

Beck.

Ik keek Jade aan toen ze mij aan keek. Ik gaf haar een kleine glimlach en pakte haar hand vast. "Als je moe bent moet je gaan slapen he" zei ik. Ik wist niet of ze erg moe was, maar ik zou wel moe zijn volgens mij.

Jade.

Ik schudde mijn hoofd voorzichtig. 'Ik red me wel.' zei ik, ook al was ik doodop. 'Wanneer mag je naar huis?' vroeg Andre. Ik keek even naar hem. 'Morgen, als er niks is.' zei ik rustig. 'Je gaat toch niet terug naar je eigen huis na dit?' vroeg hij en hij keek even naar Beck.

Beck.

Ik keek Andre aan. "Ik laat haar niet terug naar huis gaan. Niet dat ze alleen is ieder geval" zei ik tegen Andre. Hij knikte. "Ik wil ook niet dat jij terug gaat. Straks doet ze je weer iets" zei hij. Hij keek Jade weer aan.

Jade

Ik zuchtte diep. Begrijpelijk. Ik beet op mijn lip. 'Oké.' zei ik. Dan waren die twee het tenminste ergens over eens. Zolang ze me nu maar niet gingen behandelen als een gehandicapte, vond ik 't wel best. Thuis was toch een en al ruzie en beledigingen naar me hoofd krijgen.

Beck.

"Jade kan wel bij mij komen wonen. Je krijgt een eigen kamer. Er is een volwassene in huis en wij hebben geld genoeg om voor je te zorgen" zei Andre. Hij keek mij en Jade aan. "Ze kan ook gewoon bij mij wonen. Jade je vind het toch niet erg om bij mij in de rv te komen wonen?" vroeg ik aan haar. Ik zag het niet zo zitten. Jade en Andre samen in een huis.

Jade.

Ugh, nu kwam het hoor. 'Ik vind beide prima.. En het liefst wil ik bij Beck, maar we moeten ook even nadenken over de toekomst. Er past nauwelijks een wieg in de rv erbij.' zei ik en keek even naar Beck.

Beck.

Ik zuchtte zacht. "Daar verzinnen we wel iets op. Andres kom je in het huis van mijn ouders wonen. Dan zijn we wel samen en heb je een eigen kamer als je dat wilt" zei ik. Ik keek Andre aan. "Dat is ook een idee" zei hij eerlijk.

Jade.

Ik knikte. 'Okee.' zei ik zacht en slikte. Ik keek even naar Andre en weer naar Beck. Dit was een beetje ongemakkelijk. Maargoed. Ik frunnikte wat aan mijn deken.

Beck.

Ik haalde een hand door mijn haar heen en zuchtte diep. Ik vond het een beetje ongemakkelijk met Andre, maar goed hij en Jade waren vrienden en nu Jade in het ziekenhuis lag had ze ook hem nodig.

Jade.

Het was stil, en ik probeerde te denken over wat ik moest zeggen, maar door de hoofdpijn kon ik nauwelijks denken, dus ik liet het maar zo. Ik zag dat ook Andre niet echt wist wat hij moest zeggen en dat hij bezorgd was. Ik zuchtte diep.

Beck.

Ik stond op, ik moest echt eventjes deze kamer uit. "Ik ga eventjes wat drinken halen. Andre koffie?" vroeg ik drogg aan hem. Hij knikte. Ik gaf voordat ik de kamer uitliep een kus op Jade's voorhoofd. Ik liep naar de gang waar ik koffie haalde uit een automaat.

Jade.

Ik knikte kort en keek even hoe Beck de kamer uitliep, en beet op mijn lip. Andre had nogsteeds een van mijn handen vast en ik liet het maar, hij had geen kwade bedoelingen en ik was toch te moe om te bewegen daarvoor. 'Ik ben echt blij dat het niet heel ernstig is..' zei hij zacht en ik keek hem even aan en knikte. 'Ik ook.' zei ik terug. Het kon inderdaad erger. Maargoed.

Beck.

Ik haalde een flesje water voor Jade. Die zou ook wel dorst hebben. Ik liep daarna terug naar de kamer. Dat Andre nog steeds Jade haar hand vast had stond mij nog steeds niet aan. Ik gaf hem de koffie en zette die van mij op het kastje naast Jade's bed. Ik opende het flesje water en gaf die aan Jade. "Probeer wat te drinken" zei ik zacht. Ik ging zitten en nam een slok van mijn koffie. "Dankjewel voor de koffie Beck" zei Andre. "Uhu" mompelde ik.

Jade.

Ik knikte en pakte het flesje water aan, liet ondertussen Andre's hand los en nam voorzichtig een paar slokjes waarna ik de dop er weer op draaide en op het nachtkastje zette. Ik keek even naar hoe Beck en Andre communiceerde en beet op mijn lip. Die twee, echt hoor.