Bade- Intruders

Jade.

Na een tijd op de grond te zitten stond ik op en liep ik naar de spiegel. Ik haalde voorzichtig de icepack weg en keek hoe erg de schade was. Nou, dat was morgen blauw. Ik tilde mijn shirt iets op en keek naar mijn heup. Herstel, twee blauwe plekken. Hoe ging ik een blauwe plek in mijn gezicht uitleggen aan onze ouders? Ik beet op mijn lip. Ik kroop voorzichtig mijn bed in en sloot mijn ogen. Ik wist dat ik Beck niet boos had moeten maken, maar ik verwachtte dit niet.

Beck.

Na een tijd oo mijn bed zitten was ik rustig. Ik stond op en begon mijn kamer weer op te ruimen. Hoe ging ik straks nog met Jade praten? Ze wilde niks meer met me te maken hebben. Ik ging in mijm bed liggen en staarde naar het plafond.

Jade.

Ik had de hele nacht wakker gelegen en niet geslapen. Toen ik s'ochtends uit bed kwam was mijn wang goed blauw en geel. Ik had wallen en ik zag er vreselijk uit. Ik schrok er zelf van. Ik ging weer op bed zitten. Ik durfde niet eens van mijn kamer af. Verdomme, ik was toch geen klein kind meer? Ik wist ook niet of onze ouders al thuis waren. Ik heb ze niet thuis horen komen in ieder geval.

Beck.

Ik werd wakker van een onrustige nacht. Vreselijk. Na een tijd liep ik naar beneden toe. Er was niemand. Ik liep naar de keuken toe en maakte koffie. Zal ik een kop naar Jade brengen? Of zou ze dat echt niet goed vinden? Ik kon het proberen. Ik vulde twee mokken en liep naar boven. Ik klopte zacht op haar deur. "Jade? Ben je wakker? Ik heb koffie voor je. Kun je misschien open doen?" zei ik rustig.

Jade.

Ik hoorde Beck's stem en beet op mijn lip. Als ik stil was, dacht hij misschien nog dat ik aan het slapen was. Ik wou hem niet zien, echt niet. Ik wou niemand zien vandaag. Hem niet, mijn ouders niet, James niet. Ookal kwam hij vandaag wel en kon ik hem niet afbellen want mijn mobiel lag beneden. Misschien stuurde Beck hem wel weg. Ik sloot mijn ogen even.

Beck.

Ik hoorde niks. Ik slikte eventjes. Sliep ze of deed ze alsof. "Oke, misschien slaap je, misschien niet. Ik zet het voor je deur" zei ik. Ik zette de mok voor haar deur en liep terug naar beneden teleurgesteld. Ik ging maar ontbijt maken.

Jade.

Ik had helemaal geen zin in koffie, wat echt betekende dat er wat mis was als je mij kende, en liet de koffie voor de deur staan. Ik ging weer op bed liggen en trok de dekens tot mijn kin. Ik probeerde me te herinneren hoe alles gisteren was gebeurd, maar het leek net een vage droom.

Beck.

Ik had ontbijt gemaakt en ging voor de tv zitten en wat eten. Ik had geen idee waar mijn moeder en Walter waren. Ik hoorde de bel gaan. Pff. Ik stond op en strompelde naar de deur. Ik opende die en zag James staan. Ugh. "Hey. Is Jade thuis?" Vroeg hij. Ik knikte. "Ja, maar ze voelt zich niet lekker" zei ik. Hij liep langs me naar binnen. "Dat geeft niet" zei hij. Hij liep door naar boven. Ik had niet echt kans om hem tegen te houden.

Jade.

Ik schrok me dood van de deurbel die door het huis galmde. Godverdomme, kutbel. Dat was vast James. Paar seconden later stond er iemand bij de deur. 'Jade, je deur zit op slot.' zei James. Ik hield me stil, hopelijk werkte het nu ook weer netzoals bij Beck. 'Jade.. Jade?' hij klopte op de deur. Ik beet op mijn lip. Hij bleef maar bij de deur staan, ik kon niks anders. Ik stond op en strompelde naar de deur toe, en draaide deze van het slot en trok hem open. Daar stond James. Ik keek vlug weg.

Beck.

Ik hoopte dat Jade geen blauwe plek had en James het niet zou zien. Ik liep snel naar boven en ging naar mijn kamer. Ik zuchtte zacht en ging op mijn bed zitten. Ik pakte mijn mobiel en keek wat op de slap.

Jade.

'Wat is er met jou gebeurd?' vroeg hij geschrokken. Ik liep gauw terug mijn kamer in. 'Ik ben gevallen - het is niks.' zei ik tegen hem. Hij hield mijn kin vast en bekeek de blauwe plek. 'Gevallen? Bull.' zei hij en liet me los. 'Jade, wat is er gebeurd?' vroeg hij bezorgd. Ik schudde mijn hoofd. 'Het is niks, echt niet.' zei ik. 'Niks? Je fucking wang is blauw, dat is niet niks.' zei hij tegen me. 'Waarom vertel je niet gewoon wat er is gebeurd?' zei hij zachtjes. 'Het was een ongeluk.. Hij deed het niet expres..' zei ik zonder uit te leggen wat er gebeurd was. Het duurde even voor het kwartje viel bij James. 'Ik ga hem vermoorden. Waar nog meer? Jade, waar heb je nog meer pijn?' vroeg hij bezorgd terwijl hij een plukje haar uit mijn gezicht haalde. 'Mijn zij is een beetje blauw, het is echt niks.' zei ik zacht. Hij draaide zich om en stormde naar Beck's kamer.

Beck.

Opeens klopte iemand keihard op mijn deur. James deed hem open en stromse binnen. Ik schrok er een beetje van. "What the fack heb je mijn vriendin aangedaan? Je hebt haar gewoon geslagen ben jij helemaal gestoord?" Zei hij kwaad. Wow dit had ik echt niet verwacht. Ik ging staan. "Rustig. Het was een ongeluk" zei ik tegen hem. Ik was te langzaam. Zijn vuist kwam tegen mijn kaak. Oke dit had ik wel verdient. Ik hield mijn kaak vast. "Je blijft met je poten van haar af" riep hij.

Jade.

Ik volgde vlug James toen ik geschreeuw hoorde en zag net hoe James hem sloeg. 'James - stop.' zei ik. Ik keek even naar Beck. James had hem een harde klap gegeven. Ik greep James's handen. 'Stop.' zei ik tegen hem, ookal bleef hij kwaad naar Beck schreeuwen.

Beck.

Ik keek hoe Jade hem stopte. Nu zag ik Kade pas weer. En ik zag haar blauwe wang. Hij bleef tegen me schreeuwen. Hij kwam weer naar me toe en stopte me. Ik deinsde achteruit. Ik was niet kwaad en ik ging niet terug vechten. "James ga naar huis. Ik ga haar niks aandoen!" Zei ik. Ik negeerde de beginnende pijn.

Jade.

'Oja? Ze zit onder de fucking blauwe plekken. Jij spoort niet, godverdomme.' riep hij naar Beck. James was sterker dan mij, dus ik kon hem niet goed vasthouden. 'James. Kom mee.' Ik pakte zijn hand vast en trok hem zachtjes mee. 'Als je haar ook maar met een vinger aanraakt, ik sla je neer.' zei James dreigend en liep met me mee naar de gang. Ik omhelsde hem voorzichtig. Ik moest even gerustgesteld worden, want ik voelde me helemaal niet goed. Hij omhelsde me stevig terug en drukte een kus in mijn haar. 'Ga maar naar huis. Het komt wel goed met me.' zei ik zachtjes. 'Als hij aan je komt, moet je bellen.' zei hij en ik knikte. 'Ja.' zei ik zacht en liet hem los. 'Dankje.' zei ik nog even zachtjes tegen hem.

Beck.

Ik keek hoe Jade hem meenam. Hij luisterde wel naar haar. Ik ging op de rand van mijn bed zitten. Mijn kaak deed zeer en hij sloeg precies in m'n maag. Ik beet op mijn lip. Klote was dit. Ik had alles verpest.

Jade.

Ik keek hoe James wegging en liep mijn kamer vlug weer in. Ik ging niet bij Beck kijken. Nu even niet in ieder geval. Ik slikte en ging op mijn bed zitten. James was voor me opgekomen. Maar ik wou ook niet dat Beck pijn had. Het was allemaal zo frustrerend. Ik sloot mijn ogen even.

Beck.

Ik zuchtte diep. Ik ging liggen en staarde naar het plafond. Ik had nu alles verpest. Beter ging ik niet naar Jade toe. Ze wilde me niet zien en ik denk dat James het okk niet zo tof vind dat ik naar Jade ga. Ik wreef over mijn kaak heen.

Jade.

Ik liet mijn vingers even zacht over de pijnlijke plek op mijn wang glijden en zuchtte. Zo kon ik dus echt niet naar school toe na het weekend. Ik slikte even en ging wat verder op het bed zitten, zodat ik tegen de muur aan leunde.

Beck.

Ik was toch wel benieuwd naar hoe het met jade ging. Ik stond op en liep naar haar kamer toe. Ik opende de deur. "Hey. Alles een beetje oke?" Vroeg ik aan haar. Ik liep rustig naar het bed toe. Nu pas kon ik haar blauwe wang zien. Ik slikte eventjes. Kut dat had ik gedaan.

Jade.

Ik keek even op toen Beck binnenkwam en slikte. Ik moest niet bang worden nu. Hij ging niks meer doen, hoopte ik. 'Ik denk dat mijn gezicht die vraag wel beantwoord.' zei ik tegen hem en keek even weg. Dit was pas ongemakkelijk.

Beck.

Ik ging op de rand van het bed zitten en keek haar aan. Oke ze had gelijk. Stomme vraag. "Sorry stomme vraag. Je hebt gelijk" zei ik. Ik haalde een hand door mijm haar heen. "Het spijt me echt heel erg Jade. Wat ik heb gedaan is echt erg en het zal niet mer gebeuren" zei ik. Ik beet op mijn lip.

Jade.

Ik knikte even. Het was lief dat hij zijn excuses weer aanbood. 'Het spijt mij ook. Ik moest je niet zo uitlokken..' zei ik en beet op mijn lip. 'Wat ik zei was niet waar.. Je bent geen tijdverdrijf.' zei ik zacht en keek hem even aan. Het was nog niet goed tussen ons. Ik denk ook niet dat dat zo makkelijk kon gaan na wat er allemaal gebeurd is tussen ons twee. Maar het was een begin.

Beck.

Ik keek haar aan en beet op mijn lip. "Dat is beter om te horen" zei ik. Ik liet een kleine grijns zien. Ik dacht even na. "Ik moet je wat vertellen" zei ik zacht. Ik draaide me naar haar toe en keek haar aan. "Misschien is je wel opgevallen dat ik laatste tijd nogal snel boos of agressief reageer" begon ik.

Jade.

Ik ontspande een beetje door de grijns die hij me gaf en luisterde naar hem. Ik was te moe om een sarcastische opmerking te geven, dus knikte ik maar. 'Ja.' zei ik tegen hem en slikte. Wat ging hij zeggen?