Get me outta here.

Joshua;
Ik stroopte mijn mauw op en liet onze tattoo zien, 'al snap ik het als je een kleinere subtielere wil. Dat daar,' ik wees naar een jongen die net als mij vol met tattoo's zat, 'is onze tattooeerder. Daar mag je het mee regelen.'

de tattoo:

Juliette
Ik trok mijn mouw iets omhoog en liet mijn pols zien. Op de zijkant zat een klein simpel hartje, geen betekenis niks. Gewoon uit domheid. 'En ik heb er nog een, maar als jullie het niet erg vinden trek ik niet meteen de eerste dag mijn kleding uit.' Met andere woorden had ik geen probleem ermee.

Matt
'Kleiner? Waarom zou ik een kleinere willen?' lachte ik. Dacht hij dat ik een watje was?

Joshua;
Ik keek even naar Matt, 'je begreep me verkeerd. Jij neemt gewoon deze. Ik had het tegen Juliette.'

Matt
'Zeg dat dan.' zuchtte ik. Eigenlijk was het wel een opluchting, hij dacht dus niet dat ik een watje was.

Juliette
'Kan het niet gewoon een letter zijn of zo?' Het stond hem wel, maar ik vond het ontzettend lelijk voor op mijn lichaam. En aangezien ik het er nooit meer vanaf zou krijgen.

I'm off.
Ciaao!

Joshua;
'Als je een letter neemt weet niemand dat je bij onze groep hoort. Al zou misschien BS nog kunnen, maar een slang schrikt hier af. Je kan toch ook een kleinere slang nemen? Hij kan erg goed tekenen.' Ik keek even naar Matt, 'dat zei ik toch.' Ik begon te lachen.

Byeee

Goodnight!
Juliette
Ik bekeek de jongen en zijn tatoeages. 'Hmm, vooruit dan,' knikte ik uiteindelijk. 'Ik vertrouw jullie.'

Joshua;
'Mooi, want je moet wel bereid zijn je leven te geven voor je maten.' Zei ik met een knipoog. Al zou ik het niet kunnen maken om haar mee te laten vechten. Zij zou een soort klein zusje worden, wat iedereen zou beschermen. 'Regel het maar met hem, ik ben niet zo goed met naalden.'

Juliette
Ook al kon ik hartstikke goed alles van me afbijten, was ik best blij dat ik hun nu had. Van die stoere grote jongens. 'Zitten er eigenlijk meer meisjes tussen?'

Joshua;
'Laten we het erop houden dat er af en toe een meisje bij zit. Ze is familie van een van de jongens en zit regelmatig vast. Ze loopt nu vrij maar wie weet hoe lang dat duurt.' Ik keek haar aan, 'je hebt dus eigenlijk een soort van privilege want de meeste meisjes worden gewoon misbruikt tijdens hun verblijf hier, de mannen hier zijn niet zo lief en de meeste erg eenzaam.'

Juliette
Weer grijnsde ik. 'Ik voel me erg vereerd dan.' Mijn haren bond ik in een nonchalant knotje. 'Was dit ook wat je wilde toen je me net wenkte?' Uit al die honderden vrouwen die hier rondliepen kon ik me namelijk niet voorstellen dat je zo een meisje zou uitkiezen die eruit zag als een klein scharminkeltje. Je had hier de grootste, breedste, meest stoere vrouwen, en dan koos hij mij uit? Nah, onmogelijk.

Joshua;
'Wat zal ik zeggen? U caught my eye!' Ik keek haar even aan. 'Wat heb je eigenlijk gedaan dat je hier zit?'

Juliette
'Ik ben gepakt op Schiphol met tien kilo drugs op mijn lichaam getaped.' Ik kon het niet laten om even te gniffelen. Het was natuurlijk ook super dom. 'Maarja beter hier dan in een of ander gek Aziatisch land, dan zat ik waarschijnlijk levenslang.' De gevechten kon ik niet echt een reden noemen, dus hield ik die maar achterwege.

Joshua;
'Dan denk ik dat jij je weg zojuist hebt gevonden, jij mag drugs verkopen aan vrouwen. De bewakers vinden het raar dat meiden op mijn mannen afkomen. Al zijn ze volgens mij niet afschrikwekkend.' Ik grinnikte even, 'maar meisje naar meisje is normaal. Dus, jij mag mee verkopen.'

Juliette
'Geen koekjes meer bakken dus?' Eigenlijk wilde ik het liefst wegblijven van de drugs. De hele reden waarom ik hier zat. Maar aan de andere kant zag ik mezelf wel bij zo een paaltje staan en wat dingetjes uitwisselen. Het stond wel stoer, in mijn gedachte tenminste.

Joshua;
'Je was geen keukenprinses en trouwens als je me niet moet doe je er vergif in.' Ik keek haar even aan. 'Wat kijk je moeilijk?'

Juliette
'Hè shit, je hebt me door!' grapte ik. 'Ach, ik dacht even na. Het is niks bijzonders.'

Joshua;
'Goed, goed. En ja ik ben niet voor niets het hoofd.' Ik keek even naar mijn horloge en vlak daarna ging de bel. De bel dat de deuren gingen sluiten en we dus naar onze cel moesten. 'Moet ik nog met je meelopen of durf je het alleen?' Ik keek haar lachend aan en stond op.

Juliette
Ook ik stond op. 'Ik kan het wel alleen aan hoor, maar je mag altijd meelopen, wat meer gezelschap!' Meestal haakte ik mijn arm nu in die van de ander. Maar dat liet ik nu ook nog maar eventjes.

Joshua;
Ik liep met haar mee en standaard liepen er twee mensen achter mij. Morgen zou ik ook mensen regelen die ook met haar mee zou lopen. Misschien was dat een goed klusje voor Matt. Ik keek op toen we bij haar cel waren, 'slaap lekker prinses.'

Juliette
Ik grijnsde even en leunde tegen het muurtje voor mijn cel aan. 'Nicknames?' Prinses. Ach, niet verkeerd. 'Slaaplekker..' Een koosnaampje kon ik niet bedenken.

Joshua;
'Ja, die hebben wij ook. Al durven ze mij er geen een te geven,' ik begon te lachen, 'tot morgen.' Ik liep door naar mijn cel en ging op bed liggen. Een sigaretje en daarna zou ik me klaarmaken voor de nacht.

Juliette
Ik glimlachte nog even en liep toen mijn cel in. Eigenlijk werd ik meer gedwongen mijn cel in te gaan zodat ze 'm op slot konden doen. Ik plofte mijn bed op en keek even naar een foto die aan de muur hing. Mijn zusje en ik, wat miste ik haar verschrikkelijk. Ik sloot mijn ogen, alsjeblieft laat de volgende dag gauw komen.