orpg beck & jade

Beck.

Alles was ingeladen was heel fijn was. Daarna hielp ik Jade in de auto en ruimde ik de rolstoel weer in. Ik reed daarna naar Jade's huis toe. "Maar Jade, jij kan toch wel zittend verven?" Zei ik plagend.

Jade.

Ik keek even naar Beck en gaf hem een zachte duw op zijn arm. "Grapjas. Ik maak een kind, ik doe al genoeg." zei ik en stak mijn tong naar hem uit. We reden rustig naar huis toe. Mijn moeder was thuis, dus die kon mooi Beck helpen met alles naar binnen tillen. Konden ze nog een beetje samenwerken.

Beck

Ik grijnsde klein. Toen we thuis kwamen stapte ik uit. Ik pakte het eerste bouwpakket en tilde die het huis in. Ik zette ze onder de trap, dan konden ze zo naar boven toe

Jade.

Ik liep naar binnen. "Mam, we zijn terug. Kun jij Beck helpen tillen?" vroeg ik aan haar. Ze zat in de woonkamer de krant te lezen. Ze zuchtte, maar stond op. "We hebben leuke meubels uitgekozen, beloofd." zei ik tegen haar terwijl ze richting buiten liep. Ik ging op de bank zitten. Stiekem genoot ik wel van dat hele gedoe dat ik niks mocht doen.

Beck.

Samen met Jade's moeder tilde ik alles naar boven, wat uiteindelijk de baby kamer zou moeten worden. Ik was wel benieuwd naar hoe het zo gaan straks. De baby en Jade gaan hier wonen. Ik woonde in de rv. Ik mocht hoer echt niet wonen van haar ouders en dat wilde ik ook niet. Ik wilde wel met Jade wonen maar niet met har ouders erbij. Dan alsnog zou Jade vaak alleen voor de baby moeten zorgen. 'S nachts enzo als ik er dan niet was. Alles was uit de auto en stond nu in het kamertje. Ik liep naar Jade die op de bank zit. "Alles staat er. De volgende klus is het in elkaar zetten" zei ik

Jade.

Ik grijnsde. "Ik kom je zo wel aanmoedigen." zei ik tegen hem terwijl mijn moeder me een kop thee gaf. Oh, wat mistte ik koffie toch. Ik zat met een dekentje op de bank. "Als je dorst hebt mag je zelf wel uit de keuken wat pakken." zei ik tegen hem.

Beck.

Ik knikte. Ik liep naar de keuken en zocht in de kastjes naar een glas. Ik vulde die daarna gewoon met water en dronk dat in een keer op. Ik ging daarna even bij Jade op de bank zitten.

Jade.

Ik zuchtte even diep en keek naar Beck. Ik was best vermoeid na zo'n dag, ook al waren we helemaal niet zo lang weggeweest. Ik legde mijn hoofd op Beck's schouder. "Nou, we hebben de meubels al." zei ik tegen hem en glimlachte klein.

Beck.

Ik knikte. "De baby zou al bijna kunnen komen" zei ik met een lach. Ik keek naar haar buik. Die groeide echt met de dag. Niet normaal.

Jade.

"Pff, was het maar zo. Ik voel me net een aangespoelde walvis met die buik." zei ik en legde even een hand erop. "Ik kan niet wachten tot ik mijn tenen weer kan zien als ik sta." zei ik. Hoe verder ik in de zwangerschap zat hoe zwaarder het werd, ik begon nu later op de dag rugpijn te krijgen en mijn voeten zwollen gigantisch op, ook moest ik vetvaak naar de wc. Het was gewoon irritant.

Beck.

Ik grijnsde. "Je lijkt niet op een walvis gelukkig" zei ik. Soms droomde ik wel eens over de baby. Dat ze al geboren was. Elke keer zag ze er anders uit. Soms had ik ook nachtmerries. Mijn vader die de baby iets aan deed bijvoorbeeld. Ik keek naar Jade. "Hoe gaat ze eruit zien denk je? Droom je er soms niet over" vroeg ik aan haar.

Jade.

Ik keek weer even naar Beck. "Soms.. Meestal is ze echt een mix van ons beide. Soms droom ik dat ze al wat ouder is, en dat ze echt een kleine versie van mij is qua gedrag." zei ik met een grijns. "Maar het verschilt heel erg hoe ze eruit ziet.. Ik ben echt benieuwd." zei ik tegen hem.

Beck.

Ik luisterde en glimlachte klein. "Ik ook wel" zei ik zacht. Ik speelde met Jade haar vingers. "Ik hoop dat ze jou ogen heeft, dan ben ik helemaal tevreden" zei ik. Ik grijnsde. Jade haar ogen waren zo mooi.

Jade.

Ik grijnsde. "We zullen zien." zei ik tegen hem. "Nog maar 14 weken zo'n beetje." zei ik. Dat was al heel snel en ik was echt nerveus ervoor, maar als de kamer af was kon ik gewoon weer rustig ademhalen. Dan was het alleen de bevalling nog waar ik tegen op keek.

Beck.

Ik knikte. "Je kan al gaan aftellen" zei ik. Ik keek Jade weer aan. "Zal ik morgen de kamer gaan verven? Dan kan ik als het droog is daarna de meubels in elkaar zetten. Dat lijkt me de handigste volgorde, toch?" Zei ik tegen Jade

Jade

"Ja, prima." zei ik tegen hem. "En als dat allemaal klaar is kunnen we de rest wel gaan kopen. We moeten nog vet veel spul hebben." zei ik tegen hem. Het was fijn dat er in ieder geval orde in zat, anders was ik gestresst.

Beck.

Ik knikte. "Ja dan moet je maar weer mee als dat kan. Dat gaat me nooit alleen lukken" zei ik met een lach. Ik zuchtte zacht. Ik was blij dat het tussen mij en Jade weer goed ging. Het was niet zo als het eerst was, maar dat verwachten ik niet.

Jade.

Ik knikte. "Ja, komt goed." Zei ik en dronk rustig mijn thee op. Ik voelde de baby weer schoppen en pakte Beck's hand weer vast en legde die erop. Hij deed het nooit zelf, en zo kreeg hij wel een beetje een band met die baby.

Beck.

Jade pakte mijn hand vast en legde die op haar buik. Ik beet op mijn lip. Ik vond dit spannend. Ik voelde tegen haar buik. De baby was overduidelijk druk aan het bewegen. Ik keek op naar Jade. "Jeetje, die is wel heel druk" zei ik.

Jade.

"Ja, echt, pff." Zei ik. Het was nogsteeds raar de baby te voelen. Dit was ons kind. "Blijft gek he." Zei ik en glimlachte klein.

Beck.

Ik keek Jade aan en knikte. "Ja echt raar. Ik had een paar weken geleden nooit gedacht dat ik ooit vader zou worden" zei ik zacht. Ik voelde nog steeds de baby tegen mijn hand aan bewegen.

Jade.

Ik glimlachte klein naar hem. Ik was blij dat Beck er was. We moesten dan nog wel veel regelen, maar ik had wel het gevoel dat dat goed ging komen.

Beck.

Ik keek een tijdje naar Jade's buik en liet mijn hand daar ook rusten. Ik keek Jade weer aan "hoe zit het eigenlijk als je ween krijgt? Moet je dan meteen naar het ziekenhuis?" Vroeg ik.

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. "Ik heb geen idee. Volgens mij moet je er heen als je vliezen breken, en dan kan het zijn dat je naar huis gaat als het nog lang duurt, tot de weeen om de zoveel tijd komen ofzo. Maar ik denk dat ik sowieso moet blijven met die hoge bloeddruk." zei ik tegen hem. Daar zag ik echt tegen op, want ze zeggen altijd dat je eerste kind vet lang duurt.

Beck.

Ik knikte. "Oke, en wil je dat ik erbij ben als je gaat bevallen?" Vroeg ik. Hier had ik ook nog niet over nagedacht. Het leek me super eng. Jade in zo veel pijn zien en dan hoe ze daar zou liggen persen. Ongemakkelijk.