Soapy Town

Tom
'Is goed.' Ik liep naar buiten en stapte in mijn auto.

Ambulance medewerker
Ik wendde me tot het meisje dat erbij zat. "Heb jij enig idee wat er met haar is?" vroeg ik haar.

Austin
Ik stapte in de auto terwijl ik misselijk werd van het idee niet te weten wat er opeens aan de hand was.

Candice
'Eetstoornis,' zei ik zacht. Dat was het enige wat ik uit kon brengen.

Tom
Ik startte de auto en reed naar het ziekenhuis.

Austin
Bij het ziekenhuis aangekomen stapte ik snel uit. Ik liep met Tom naar de balie en vroeg naar waar Megan was.

Ambulance medewerker
Ik knikte begrijpend en hield ondertussen in de gaten of mijn collega goed te werk ging. Bij het ziekenhuis aangekomen stapten we uit en gingen we met Megan naar een kamer.


Zullen we doen dat al die dingen gedaan zijn, ze is bijgekomen en nog in het ziekenhuis ligt enzo? xd

Ja, is goed! (:

Tom
Ik zat op een stoeltje op de gang. Candice was nu bij Megan en aangezien ze rust moest hebben mocht er maar één iemand naar binnen.

Austin
Ik zuchtte. We hadden de hele nacht in het ziekenhuis gezeten en de vermoeidheid kwam nu wel naar boven. Candice was nu even binnen en ik vroeg me af wat er allemaal gebeurd was.

Megan
Ik was net een uurtje wakker. Ik had geen idee wat er allemaal met me gebeurd was, opeens lag ik in het ziekenhuis met een infuus in mijn arm. Ik keek Candice aan. "Sorry.." fluisterde ik. Ik sloeg mijn ogen neer.

Candice
'Je hoeft geen sorry te zeggen. De modewereld is gewoon hard. Vooral aan het begin, je voelt je zó gepushed om dun te zijn en te blijven.' zuchtte ik.

Tom
Ik bewoog zenuwwachtig met mijn voeten heen en weer.

Megan
Ik knikte zwakjes. Precies hoe het voelde. Ik had alleen nooit verwacht dat ik weer terug zou vallen. "Jij hebt dat ook gehad hea?" zei ik zachtjes en keek haar aan.

Candice
Ik knikte. 'Het is moeilijk om er weer van af te komen, maar ik heb vertrouwen in je. Ik weet dat het gaat lukken!'

Megan
"Help je me?" vroeg ik en keek haar bang aan. Ik was echt bang voor de toekomst nu.

Candice
'Tuurlijk! Graag zelfs!' zei ik met een klein glimlachje.

Megan
Voorzichtig ging ik overeind zitten omdat ik nog echt zwak was, en gaf haar een knuffel. "Dankje." zei ik zachtjes. Ik was haar zo dankbaar.

Candice
'Geen probleem,' zei ik zachtjes. 'Je komt er wel weer bovenop!'

Austin
Omdat ik bijna in slaap viel stond ik op. "Ik neem een taxi naar huis, ik moet echt slapen." verontschuldigde ik me. Ik zou later wel vragen hoe het met Megan was en bij haar langsgaan.

Megan
Ik glimlachte. "Ik hoop het." antwoorde ik. "Is Tom er ook nog?" vroeg ik nieuwsgierig.

Candice
'Ja, ik haal hem wel even voor je,' ik gaf haar nog een knuffel en liep toen naar de gang. 'Ze vroeg naar je, Tom,' zei ik tegen hem.

Tom
Ik knikte naar Candice en stond op, ik was eigenlijk wel benieuwd in wat voor staat ik haar aan zou treffen. Ik liep naar haar toe. 'Hey, hoe gaat het?' vroeg ik zacht.

Megan

"Je bent echt de beste vriendin die je kan hebben.." zei ik zachtjes. Even veegde ik een traan weg. Niet veel later zag ik Tom binnen komen. " Het gaat.." zei ik zachtjes. Ik voelde me echt zwak en draaierig. "Dankjewel dat je me opving.." zei ik hem dankbaar. Ik had het verhaal gehoord van Candice.

Tom
'Ik kon je moeilijk laten liggen...' zei ik zacht. Ik ging op een stoel naast het bed zitten.

Is Austin al weg of is hij er nog? ;d.

Megan
Ik glimlachte zwakjes. "Sorry dat ik jullie zo liet schrikken, ik heb de hele avond verpest..vooral voor Candice." fluisterde ik en sloeg mijn ogen neer.

Austin
Buiten wachtte ik op de taxi ^^

Tom
'Maak je maar geen zorgen over Candice, die is allang blij dat je nog leeft,' stelde ik haar gerust.

Candice
Ik besloot buiten even een luchtje te scheppen. Ik liep door de kille, grauwe gangen van het ziekenhuis. Van de geur hier ging ik bijna over mijn nek, het bracht zoveel nare herinneringen bij me op. Ik was blij toen ik buiten was. Ik haalde diep adem en keek om me heen.

Austin
Toen ik naast me keek zag ik Candice. "Hoe was het met haar?" vroeg ik bezorgd.

Megan
Ik zuchtte eventjes een beetje opgelucht en keek hem aan. Ik wist echt niet meer wat ik moest zeggen. Ik voelde me schuldig, zwak, moe en opgelucht te gelijk.

Tom
Ik zweeg en pakte haar hand, waar ik zachtjes in kneep. 'Het komt wel goed.'

Candice
'Wel goed,' zei ik zachtjes. Terwijl ik mijn handen over elkaar heen sloeg, het was kouder dan ik verwacht had en mijn jas lag nog boven.

Austin
"Gelukkig." zei ik opgelucht. Toen ik zag dat ze het koud had, trok ik mijn vest uit en deed hem om haar schouders. Daarna blies ik wolkjes van kou in de lucht.

Megan
Ik keek hem dankbaar aan. "Ik hoop het.." zei ik zachtjes en kneep zachtjes even terug in zijn hand. Een ontsnapte traan rolde over mijn wang.

Tom
'Tuurlijk wel, je moet niet zo twijfelen aan jezelf!' ik keek haar aan.

Candice
'Dankje,' zei ik dankbaar, toen hij zijn vest om me heen sloeg. 'Maar, krijg jij het nu niet koud?'

Austin
Ik schudde mijn hoofd. "Neehoor, en anders maakte het niet uit." zei ik glimlachend tegen haar.

Megan
Ik haalde mijn schouders op. Ik twijfelde altijd aan mezelf. Of ik wel goed genoeg was. Het waad ben.





Ik ga slapen <33