Soapy Town

Ik ook. Haha.
Slaaplekker! x

Tom
'Ik weet het zeker!' stelde ik haar gerust.

Candice
'Mooi.' glimlachte ik.

Austin
Ik keek even serieus. "Tom zei dat jij hetzelfde gehad hebt?" vroeg ik haar.

Megan
Ik glimlachte naar hem en keek toen even naar mijn hand die hij vast had. Het verbaasde me dat ik het niet erg vond of er de zenuwen door kreeg. Het voelde gewoon goed, alsof ik hem al lang echt kende.

Candice
Ik zuchtte en beet op mijn lip. 'Ja, aan het begin. Toen ik nog maar net model was.'

Tom
'Dus, jij moet ook in jezelf geloven!' ik keek haar aan.

Megan
"Jaa baas!" zei ik lachend en keek hem aan.

Austin
"Heftig.." zei ik zachtjes en keek naar haar.

Ik ben ondertussen ook boeken aan het kaften dus ik kan laat reageren

Candice
'Ja nogal.' zuchtte ik.

Tom
Ik moest lachen. 'Tenminste kan je nog lachen.'

Megan
Ik rolde even lachend met mijn ogen. "Dankzij jou."

Austin
Ik nam plaats op een bankje iets verder achter ons. "Hoe kwam het?" vroeg ik haar zachtjes.


Haha mijn moeder heeft mijn boeken gekaft, en ik deed het plakband xd erg hea? Xd

Haha ik vind het eigenlijk wel leuk om te doen xd

Tom
'Ben ik zo grappig?' vroeg ik lachend.

Candice
'Nou ja, ik ben dus model en de druk die op je staat om dun te zijn is heel groot.' zuchtte ik.

haha het gaat x')

Austin
"Belachelijk.." zuchtte ik. Als je zag hoe dun zij en Megan waren..

Megan
"Súper grappig." grinnikte ik.

Tom
'Fijn om te horen dat ik humor heb,' lachte ik.

Candice
'Ja, inderdaad,' zei ik, terwijl ik naast hem op het bankje ging zitten.

Austin
Ik kon dat gewoon niet begrijpen. In feite dreven die achterlijke mensen die meisjes gewoon de dood in. "Gelukkig is het weer goedgekomen.." zei ik zacht.

Megan
"Fijn om nu iemand bij me te hebben met humor." zei ik lachend.

Candice
'Ja, met Megan komt het ook wel weer goed,' glimlachte ik.

Tom
Ik glimlachte even en lot toen haar hand weer los.

Megan
Er kwam een dokter binnen die bepaalde dingen begon te onderzoeken. Hij zei dat hij het infuus eruit zou halen als ik beloofde dat ik ging eten. Ik zuchtte en knikte zwakjes. Wat een klote belofte en wat haatte ik naalden.

Austin
"Ik ga ervan uit van wel." antwoorde ik. Ik kende haar niet zo goed als Candice, maar ik wist dat het een doorzetter was.

Candice
'Ik weet zeker dat Megan d'r best gaat doen om er weer vanaf te komen,' zei ik.

Austin
Ik knikte."Heus wel."

Megan
Er werd me verteld dat ik mocht gaan, nadat alles goed was. Alleen moest ik nog wel telkens terug komen zodat ze me in de gaten konden houden. Ook werd er aan Tom gevraagd of hij me in de gaten kon houden dat ik genoeg at. En als hij dat niet kon, of hij dat aan iemand anders wilde vragen. Nou zeg. Alsof ik niet voor mezelf kon zorgen.

Tom
Ik knikte naar de dokter, als teken dat ik haar in de gaten wou houden.

Candice
'Sorry dat ik je meegevraagd heb. Als ik je niet gevraagd had, had je dit niet allemaal mee hoeven maken.'

Austin
"Hee, je hoeft echt geen sorry te zeggen hoor! Ik ben juist blij dat ik kon helpen. En het is immers absoluut niet jouw schuld!" zei ik en keek haar aan.

Megan
Het was lief van Tom dat hij ermee instemde. Voorzichtig ging ik rechtop zitten. Het duizelde me nog wel een beetje.

Candice
'Nee, dat weet ik. Maar ík ben degene die jou heeft meegevraagd.'

Tom
'Lukt het? Het opstaan bedoel ik?' vroeg ik zacht. Ik wist nog dat Candice bijna te zwak was om zelf op te staan, laat staan zelf te lopen.

Megan
"Ik ben echt duizelig.." zei ik zacht. God, wat haatte ik het om afhankelijk zijn.

Austin
"Ik ben juist blij dat je me mee vroeg." glimlachte ik. "We hadden al te lang niet meer iets gedaan." zei ik en knipoogde.

Hahaaha. Dat klinkt best wel fout. =$

Tom
'Moet ik je tillen of zo?' stelde ik voor.

Candice
'Inderdaad,' glimlachte ik.

hahaha xd

Ik moet gaan, sorry

Okeeei, ciaao! x

Kim
Op een paar hoge hakken ging ik door de ziekenhuisgangen, opzoek naar de kamer van Megan. Ik ging haar kamer binnen. "Oh schatje," zei ik met een zucht. "Het spijt me dat ik niet eerder kon langskomen," zei ik en ik ging bij haar op bed zitten. Ik vond het vreselijk om haar zo te zien, ze was mijn alles.

Megan

Al gaf ik liever niet toe dat dat beter was, stemde ik toch knikkend in dat hij me beter kon tillen. Op dat moment kwam mijn moeder binnen. "Mam.." zei ik zachtjes, gelijk rolde er een traan over mijn wang. Tegelijkertijd was dat alles wat ik op dat moment kon uitbrengen.

Kim
Ik zag Tom ook staan en probeerde zo normaal mogelijk te doen. Hij was tenslotte 'gewoon' mijn buurman. Megan wist vast van onze relatie, maar ik wilde het er niet te dik bovenop leggen. Ik knuffelde Megan. "Oh schatje, waarom heb ik dit nooit eerder gezien?" vroeg ik me hardop af. Waarom had ik nooit eerder gezien dat het slecht ging met mijn dochter?