Sermilla Island

Jongens: Christian (wolf), Taylor (Taylor1234)
Meisjes: Renesmee (cyntspel), Destiny (weyy), Lucinda (This_Is_My_Life)

Destiny
Ik zat in het vliegtuig. Ik was aan het bellen met wat vriendinnen. 'Ben je klaar om te landen,'vroeg de piloot aan me. 'Ja!,'zei ik tegen de hem. Ik pakte mijn tas. 'Ik moet gaan, kusje!,'zei ik en hing de telefoon op. Opeens viel de stoel waar ik op zat naar beneden. Ik gilde. Er ging een parachute open. Langzaam landde ik op en een eiland. Had de piloot haar nu uit het vliegtuig gegooid? Ze belde woedend naar haar manager. 'Fijn! Geen bereik!,'zei ik boos. 'Die stomme piloot.' Ik keek om me heen. Wat moest ik nu doen?

Christian:
Ik zat in een oude, krakkemikkige helikopter samen met een oudere vrouw, twee backpackers en twee duikers. De piloot was net weer opgestegen nadat hij drie personen had afgezet bij een eiland. Ik keek naar buiten van de blauwe lucht naar beneden. In de verte zag ik een eiland naderen. Uit een klein wit luidsprekertje klonk de stem van de piloot: "Meneer van Duin, u wordt zo afgezet."Dat ben ik, ik slikte een paar keer. De helikopter zette de landing in. De oudere vrouw begon te gillen in een onbekende taal. Ze schrok van de abrupte daling. Ik begreep het wel. Ik voelde mijn maag samentrekken. De helikopter bleef op een paar meter boven het water hangen. De plek was ongeveer honderd meter voor de kust. Uit het witte luidsprekertje klonk de stem van de piloot weer: "Meneer van Duin u kunt nu springen." Ik slikte. Er was natuurlijk geen landingsbaan. Ik maakte me riem los en zei de piloot gedag. Ik sprong en hoopte dat mijn rugzak waterdicht was.

Destiny
Er vloog een helikopter over het eiland. Ik zwaaide wild, maar de piloot zag me geloof ik niet. De helikopter vloog weg. Zuchtend plofte ik neer in het zand en sloot mijn ogen.

renesmee

ik zat op zee en keek om me heen. vanuit het niets zag ik een eiland. hier keek ik dus echt tegenop. nog voordat ik ook maar de kans kreeg om te zeggen dat ik niet op het eiland bleef duwde de kapitein me het land op en gooide grofweg mijn koffers achter me aan. "weet je wel hoe duur die koffers zijn?!" riep ik hem boos na. ohhh hier zou iemand voor boete

Destiny
Ik hoorde een stem in de verte. Snel stond ik op en liep in de richting waar het vandaan kwam. Ik zag een meisje staan. Ik rende naar haar toe. 'Hé, kun je me naar bewoond gebied brengen. Ergens waar ik kan bellen, of zo,'vroeg ik aan haar.

renesmee

ik keek het meisje aan "ook hoi" ik grinnikte. "ik ben hier ook pas net dus ik heb werkelijk waar geen idee waar er hier bereik is, sorry"

Destiny
Ik zuchtte. 'Mijn piloot heeft me er hier dus uitgeduwd en ik heb geen idee waar ik ben. Lekker, dan,'zei ik en gooide mijn tas op de grond en ging er naast zitten.

Renesmee

"ik ben van een boot getrapt en mijn veel te dure koffers zijn erachteraan gegooid" ik keek wat rond. ik was dit eiland nu al zat, maar aan de andere kant dit ka nbest een leuk avontuur worden

Destiny
'Ik ben Destiny White, trouwens,'zei ik zuchtend.

Renesmee

"ik ben renesmee cullen" ik glimlacht naar haar. ze leek me aardig

Destiny
Ik begon honger te krijgen en liep naar een sinaasappelboom en plukte een sinaasappel.

Ik voelde het koele water over mijn lichaam stromen en even rilde ik. Daarna begon ik richting het land te zwemmen. Kwamen die baantjes zwemmen in het zwembad toch nog goed van pas. Ik kwam aan op het eiland maar ik zag niemand. Ik dacht dat er nog meer jongeren waren. Misschien stonden die aan de andere kant. Ik zat ongeveer een minuut te peinzen op het strand en daarna stond ik op en begon te lopen.

Destiny
Ik zag een jongen over het strand lopen. Ik liep naar hem toe. 'Hé,'zei ik en ik deed een stukje sinaasappel in mijn mond. 'Weet jij waar we hier zijn?'

Christian

Ik keek naar het meisje dat ik in de verte zag. Ze zag er mooi uit. Ze zei wat maar ik verstond haar niet. Ik liep haar richting op en vroeg: "Wat zei je daarnet?"

Destiny
'Waar zijn we hier?,'vroeg ik nogmaals.

Christian

"Ik heb echt geen idee. Het is net expeditie robinson hier". Ik keek van de zee naar haar. "Sorry ik zal me even voorstellen. Ik ben Christian van Duin."

Dentiny
'Ik ben Destiny White,'zei ik en ging op de grond zitten.

Christian

Ik twijfelde even of ik naast haar ging zitten maar uiteindelijk gooide ik mijn tas neer en ging zitten. Ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen.

'Ik ben actrice en zangeres,'zei ik. Dat moest hij gewoon even weten, vond ik.

[b]Christian[b]

Ik keek haar aan. Het klonk best wel arrogant. Dat had ik niet van haar verwacht. Ik vond het jammer. "Oké", zei ik."Ik ga even kijken of ik wat eten kan vinden."

Destiny
'Sure,'zei ik. Ik keek naar de prachtige zee. Ik had best wel zin om te gaan zwemmen. Ik pakte mijn koffer en liep diep in het bos. Ik trok mijn bikini aan en liep de zee in.

christian

Ik keek toe hoe ze haar bikini aandeed. Ze schaamde zich niet. Ze wist dat ik toekeek. Dat zou elke jongen doen. Zou ze er op kicken? Ik besloot om niet mee de zee in te gaan. Ik kwam er net uit. Ik liep richting het bos in. Opzoek naar eten. Want één ding wist ik zeker. We moesten overleven

Ik had het gevoel dat ik hier nog wel een tijdje ging blijven. Na een tijdje zwemmen liep ik weer terug naar het zand en liet mezelf drogen terwijl ik op een handdoek lag.

christian

Ik liep een stuk het bos in. Het was erg verwoekerd en ik moest oppassen dat ik niet struikelde over de vele wortels. Na een tijdje vond ik een boom waar bananen aan hingen. Ik klom in de boom en haalde een paar trossen met bananen uit de boom. Toen zag ik in de struiken een kistje liggen. Zou dat voor ons bedoeld zijn?