Bade- Intruders

Jade.

Beck probeerde me gerust te stellen, maar het lukte me niet om te kalmeren. Het kwam er gewoon allemaal even weer uit, alles wat ik de laatste dagen had lopen opkropen. Ik voelde hoe Beck's armen me stevig vasthielden, ik voelde zijn warmte en dat maakte me iets kalmer.

Beck.

Ze kon niet stoppen met huilen. Ik veegde haar tranen weg, maar het had geen zin. Ik liet haar eventjes los. Ik sloeg de dekens open. "Wil je anders eventjes in bed liggen?" vroeg ik aan haar. God, ik was hier toch niet goed in. Ik kende Jade nog helemaal niet zo lang. Ik haalde een hand door mijn haar heen en beet even op mijn lip.

Jade.

Ik knikte vaag en kroop in het bed, en het draaien van de kamer stopte al direct wat meer. De tranen bleven nog wel komen, en ik krulde mezelf op in bed.

Beck.

Ik keek hoe ze in bed ging liggen. Ik deed de dekens over haar heen. Ik ging naast haar op het bed zitten. Ik legde mijn hand in haar hals. Ik stopte wat plukjes achter haar oor. "Waarom was je naar je moeders graf gegaan?" vroeg ik zacht aan haar.

Jade.

Ik kalmeerde iets nu ik lag, en slikte. 'Ik wist niet waar ik anders heen moest..' zei ik zacht en beet op mijn lip. Ik ging morgen zo'n erge kater hebben, fantastisch. Dat kon er ook nog wel bij. Ik veegde mijn tranen weg, maar er kwamen al gauw weer nieuwe.

Beck.

Ze werd al werd iets rustiger. "Je kon naar mij toe komen" zei ik zachtjes. Ik grijnsde klein. "Ik ben er voor jou he. Als er iets is kan je het altijd zeggen" zei ik. Ik tilde de dekens op. Ik ging naast haar onder de dekens liggen. Ik wreef zacht over haar arm heen.

Jade.

Ik keek even hoe Beck bij me kwam liggen en knikte. Het was moeilijk om naar mensen te gaan als ik problemen had, ik hield het liever voor mezelf. Ik haalde even diep adem en veegde opnieuw mijn tranen weg, ademde nog een paar keer in en uit tot ik rustiger werd.

Becl/

Langzaam maar zeker werd Jade rustig. Ik kon nu wel proberen om een gesprek te vormen, maar Jade was niet in staat om te praten. Ik staarde een tijdje naar haar gezicht. "Wist je dat ook al je nu hebt gehuild, je nog steeds heel mooi bent" zei ik zachtjes. Ik grijnsde klein. Onder de lakens was ik op zoek naar haar hand. Toen ik die gevonden had pakte ik die goed vast.

Jade.

'Ik zie er waarschijnlijk uit als een dronken zombie. Jou smaak is vreemd.' zei ik en sloot mijn ogen even en keek hem toen weer aan. Ik hield zijn hand ook vast en zuchtte diep.

Beck.

Ik grinkte. "Ik houd wel van dronken zombies" zei ik. Ik friemelde aan haar haren. Ik keek in haar blauwe ogen, die zo verdrietig waren. Ik drukte een kus op haar voorhoofd. "Het komt wel weer goed Jade. Je gaat je wel weer beter voelen" zei ik zachtjes.

Jade.

'Waarschijnlijk heb ik morgen een zware kater.' zei ik en giechelde even. We lagen zo best intiem, maar het voelde wel goed. En de kans was groot dat ik morgen dit alles vergeten was.

Beck.

Ik grijnsde. "Nou dat weet ik wel zeker" zei ik. Ik keek haar eventjes aan. "Ik laat je anders wel even alleen. Het is laat en dan kan je misschien proberen te slapen" zei ik zachtjes. Ik kneep zacht in haar hand.

Jade.

'Mhh.' ik gaapte. 'Ja, doe maar.' zei ik. Het zou anders nogal moeilijk uit te leggen zijn als hij hier bleef en mijn vader of Karen liep ineens naar binnen. Ik ging wat comfortabeler liggen.

Beck.

"Als je me nodig hebt dan mag je m'n kamer in komen he. Je mag me wakker maken als ik slaap" zei ik. Ik stond op en keek haar nog eventjes aan. "Slaaplekker" zei ik zacht. Ik liep de kamer uit en sloot haar deur zachtjes. Hopelijk kon ze goed slapen en zou haar kater morgen niet zo erg zijn.

Jade.

'Mhh, prima.' zei ik tegen hem en keek even hoe hij mijn kamer uitliep. Ik zuchtte en trok de dekens tot mijn kin en sloot mijn ogen, en hoopte snel in slaap te vallen.

Beck.

In mijn kamer trok ik mijn shirt en broek uit. Ik ging daarna in bed liggen en trok de dekens over me heen. Ik zuchtte diep. Dit was nogal een dag. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Jade.

De volgende ochtend werd ik wakker met enorme hoofdpijn. De zonlicht die mijn slaapkamer inscheen deed pijn aan mijn ogen. Ik beet op mijn lip, fantastisch. Ik kon me niet alle details herinneren, maar de rest wel .De ruzie. De begraafplaats. De totale breakdown bij Beck. Ugh. Ik kwam langzaam uit mijn bed en trok een joggingbroek en hempje aan, liet mijn ongekamde haren voor wat het was en keek even in de spiegel. Nou, ik was een wandelende ramp, maar zo voelde ik me ook. Ik liep langzaam de trap af naar beneden.

Beck.

Ik was al vroeg wakker. Ik had een joggings broek en shirt aangedaan. Ik liep daarna naar beneden toe. In de keuken maakte ik koffie. Ik nam aan dat Jade nog aan het slapen was. Hopelijk ging het beter met haar. Gister was namelijk best heftig. Ik schonk de koffie in een mok. Ik hoorde iemand de trap af komen. Het was Jade. "Goedemorgen zonnestraal" zei ik met een kleine lach. Het was niet heel grappig want ze zag er heel erg vermoeid uit.

Jade

Ik keek naar Beck die in de keuken bezig was en stak mijn middelvinger naar hem op terwijl ik de mok koffie uit zijn handen plukte en een slok nam. 'Bedankt voor de koffie.' zei ik tegen hem en zocht in de kastjes naar paracetamol. 'Mijn hoofd ontploft.' mompelde ik

Beck.

Ik grinkte toen ze der middelvinger opstak. "Graag gedaan" zei ik toen ze koffie uit m'n hand pakte. Ik vulde een andere mok met koffie en nam een paar slokken. "Vind je het gek Jade? Dan had je maar niet moeten drinken gister" zei ik serieus.

Jade.

'Bedankt voor die tip.' zei ik tegen hem en rolde met mijn ogen. Als ik dat maar niet lang moest aanhoren. Ik nam twee paracetamollen en slikte ze door, en ging aan de keukentafel zitten. Ik wreef even in mijn ogen, ugh. Ik was kapot.

Beck.

Ik keek even naar Jade. Ik ging naast haar aan de keuken tafel zitten. Ik nam een paar slokken en keek haar weer aan. "Voel je je wel iets beter dan gister? En dan heb ik het niet over de hoofdpijn" zei ik tegen haar.

Jade.

Ik knikte. 'Ja, gaat wel wat beter.' zei ik tegen hem en zuchtte diep. 'Sorry dat je dat moest zien.' zei ik tegen hem en frunnikte wat aan mijn ongekamde haren en slikte. Hij vond me vast raar nu.

Beck.

Ik grijnsde klein toen ze sorry zei. "Dat geeft niet. Ik was blij dat ik je gevonden had. Anders had je daar nog gelegen" zei ik. Ik pakte haar hand vast. "Ik ben blik dat het beter gaat. En ik help je graag" zei ik serieus.

Jade.

Ik knikte en zuchtte. 'Uhu.' zei ik en dronk mijn koffie op. 'Ja...bedankt dat je me kalmeerde.' zei ik zonder hem aan te kijken. Ik gaapte even, damn, ik was nog zo moe, en morgen moest ik alweer naar school. Pff.