Bade- Intruders

Beck.

Ik lachte. "Ik had ook niet anders van jou verwacht. Jij komt wel voor jezelf op" zei ik. Ik keek weer naar voren. Sikowitz was de les begonnen.

Paar dagen later.
Jade.

Het was schemerig in de lucht, het was weekend en ik had ruzie gehad met mijn vader over Karen, omdat ik me ergerde aan de kleine dingen die ze deed, ik kon maar niet wennen aan haar in huis. Ik was weggelopen, zo naar buiten toe. Stiekem had ik een fles drank meegesmokkeld voor ik de deur uit stormde, en ondertussen, al een tijdje later, begon de bodem van de fles dichterbij te komen.

Beck.

Het was weekend en ik was op mijn kamer. Ik maakte wat huiswerk en oefende wat op mijn gitaar af en toe. Ik hoorde beneden geschreeuw van Jade en haar vader. Ik kon niks doen. Ik had wel gedacht dat Jade naar boven zou komen, maar ze bleef beneden. Nieuwsgierig liep ik naar beneden toe. Kijken op Jade wel oke was. Ik zag alleen Walter. Jade was nergens. "Waar ik Jade?" vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. "Weet ik veel. Ze liep weg" zei hij. "Waarheen?" vroeg ik. "Weet ik niet. Ze was kwaad en ging weg" zei hij, Wat was zijn probleem? Hij liet zijn dochter weglopen. Ik dacht even na. "Misschien is ze wel naar het kerkhof" zei hij opeens. Ik keek op. "Naar haar moeder" vroeg ik. Hij knikte. "Waar is dat?" vroeg ik. "Het kerkhof bij het bos in de buurt" zei hij. Ik pakte mijn jas. "Ik ga haar wel zoeken" zei ik. Het leek me geen goe plan dat haar vader haar zou gaan zoeken. Ik liep naar buiten, stapte in de auto en reed richting het kerkhof. Hopelijk was ze daar dan ook echt.

Jade.

Ik zat half tegen haar grafsteen aan, totaal dronken en overstuur. Normaal was ik dronken best wel vrolijk, maar nu was ik totaal overstuur door wat er gebeurd was. Ik wist niet eens precies hoe ik hier geeindigd was, bij mijn moeders graf. Zonder jas, zonder mobiel, zonder iets. Ik snoof even mijn neus en nam nog een slok uit de fles.

Beck.

Ik kwam bij het kerkhof aan. Ik stapte uit mijn auto en begon het kerkhof over te rennen. Waar was ze? Ik kon haar niet vinden. Shit, ze was hier echt niet. Ik had de moed al opgeven. Ik kon haar niet vinden. Ik was van plan om terug te gaan, tot ik in mijn ooghoeek iemand zag zitten. Ik draaide me om. Ik zag al snel dat het Jade was. Ze zat met haar rug naar me toe. Ik rende zo snel mogelijk naar haar toe. "Jade! Jade.." riep ik. Ik knielde bij haar neer. Ik trof haar aan tegen haar moeders grafsteen met een fles drank in haar handen.

Jade.

Ik keek op toen Beck ineens bij me was. Natuurlijk. Beck. 'Oh, jij ook hier. Wat een feest.' zei ik en rolde met mijn ogen. Het zou ook is niet zijn dat Beck me zag op momenten dat ik aan het instorten was, pff. Ik keek hem aan. 'Beetje onbeschoft dat je loopt te schreeuwen op een begraafplaats, hoor.' zei ik.

Beck.

Ik negeerde maar wat ze tegen me zei. Ik pakte de fles drank van haar af die al bijna op was. Ik keek haar aan. Ze zag er heel vermoeid uit en ze was hartstikke dronken. "Kom ik neem je mee naar huis" zei ik. Ik pakte haar armen vast en wilde haar helpen met opstaan.

Jade.

Opstaan ging niet echt, ik was wankel op mijn benen en viel direct weer om. 'Laat me maar lekker hier zitten, ik heb jou hulp helemaal niet nodig. Niet die van jou, niet die van je ma, ik red me prima.' zei ik en trok mijn armen los. 'En geef dat terug. Irritante kleuter.' zei ik en probeerde al zittend de fles te pakken.

Beck.

Ze kon niet eens staan. Waarom had ze dit gedaan? "Jade alsjeblieft" zei ik. Ik goot de fles leeg in het gras en gooide ie op de grond. "Jade we gaan naar huis. Je hebt mijn hulp wel nodig. Je kan niet eens staan joh. Kijk hoe je erbij zit" zei ik. Dit was hopeloos. Ik sloeg mijn arm om haar heen. "Kom" zei ik zacht.

Jade.

Ik keek hoe Beck het laatste beetje op het gras leeggooide. 'Godverdomme, Beck.' zei ik fel. 'Oh, wacht, ik mag niet schelden op een begraafplaats, sorry mam.' zei ik en rolde mijn ogen. 'Laat me nou, Beck.' zei ik toen hij zijn arm om me heen sloeg. 'Ga thuis lekker de perfecte zoon uithangen ofzo.' zei ik en duwde zijn arm weer weg.

Beck.

Ze was echt boos. Ik had haar nog niet eerder zo overstuur gezien. "Jade kom op. Alsjeblieft. Werk mee. Kijk hoe je erbij zit. Denk je dat je moeder dit zou willen?" zei ik tegen haar. Ik gaf haar geen kans. Ik tilde haar snel op en liep weg van haar moeders graf richting de auto.

Jade.

Voor ik het wist tilde hij me op. 'Serieus? Zet me neer.' zei ik en keek hem boos aan. 'Beck - zet. me. neer.' zei ik nogmaals toen we dichterbij de auto kwamen. Ik was vergeten dat ik het hele eind hierheen had gelopen.

Beck.

Ik negeerde haar gewoon. Ze was net een klein kind. We kwamen aan bij de auto. Ik opende de deur en zette haar in de stoel voor in. Ik gooide de auto deur dicht en ging zelf achter het stuur zitten. Ik keek Jade aan. "Gaat het?" vroeg ik zacht. Ik pakte haar hand vast. Ik wilde er zo graag voor haar zijn, maar ze was zo kwaad de hele tijd.

Jade.

'Het gaat fantastisch.' zei ik en leunde met mijn hoofd tegen het raam aan. Ik trok deze keer toen hij mijn hand pakte, mijn hand niet weg. Het was inmiddels al donker buiten en ik was nogsteeds hartstikke dronken. Dat zou thuis voor nog meer drama zorgen, geweldig.

Beck.

Ik schudde mijn hoofd. "Jade, praat alsjeblieft met me en doe niet boos" zei ik. Ik vroeg me af wanneer ze ging breken. Dat ze opeens ging huilen ofzo, maar tot nu toe eed ze zich groot voor. Ik starte de auto maar en begon richting huis te rijden.

Jade.

Ik merkte hoe dichterbij we bij huis kwamen, hoe meer ik begon te stressen, want ik wist dat mijn vader echt heel kwaad zou zijn als hij me zo zou zien. 'Ik heb geen zin om met je te praten. Ik heb nergens zin in.' zei ik geïrriteerd. Ik keek weer naar buiten.

Beck.

Ik zuchtte diep. Jezus, dit had geen zin. Wat moest ik doen? "Heb je die hele fles leeggedronken?" vroeg ik aan haar. We waren al bijna thuis.

Jade.

'Bijna. Tot jij mijn laatste paar slokken weggooide.' zei ik tegen hem en keek hem even aan. 'Waarom kwam je überhaupt me zoeken? Ugh.' zei ik tegen hem. We waren al in mijn straat nu en ik wou echt niet naar binnen.

Beck.

"Jezus Jade? Zo veel drinken is echt niet goed" zei ik. Een hele fles sterke drank? Die is gek. "Waarom ik je kwam zoeken? Omdat ik zeker wilde weten of je wel oke was. Ik ben blij dat ik je ben komen zoeken. Wat anders? Had je daar geslapen vannacht?" zei ik. Ik parkeerde de auto en stapte uit. Ik liep naar Jade's kant toe van de auto en opende de deur. "Hulp nodig?" vroeg ik. Waarschijnlijk wel ja.

Jade.

'Het gaat prima.' mompelde ik en probeerde zelf uit te stappen, wat niet bepaald goed ging en ik in Beck's armen viel. 'Oh, oeps.' zei ik. Goed geprobeerd in ieder geval. Het draaide een beetje hier.

Beck.

Ik kon haar gelukkig opvangen. Ik beet op mijn lip. Stel ik was niet gaan zoeken voor haar? Ik was zo blij dat ik dat wel gedaan had. Ik sloeg mijn arm om haar middel heen. Samen liepen we naar de deur toe. Ik opende de deur met de huissleutel en liepen we naar binnen toe.

Jade.

'Ja uh - naar mijn kamer. Anders wordt ik vermoord en dat zou nou echt jammer zijn.' zei ik en wees naar de trap. Ik duwde hem er een beetje heen zodat hij niet echt een keuze had en we liepen met moeite de trap op en mijn kamer in. Ik ging op bed zitten en hield mijn hoofd vast. 'De kamer draait.' mompelde ik. Ik knipperde even tot alles weer wat scherper werd en keek wat naar mijn spulletjes tot mijn ogen op een fotolijstje vielen met een foto van mijn moeder en mij toen ik tien jaar werd. Ik droeg vrolijke kleurtjes en had mijn haren in twee vlechten, terwijl ik kaarsjes uitblies. Ik pakte de foto vast en legde hem neer, zodat ik hem niet meer kon zien.

Beck.

We waren in Jade's kamer aangekomen. Ik keek naar Jade. "Ik vind het niet goed dat de kamer draait. Je bent dronken Jade" zei ik. Ik keek hoe ze een foto opdraaide. Ik slikte eventjes. Ze had echt veel verdriet op haar moeder. Ik ging naast haar op het bed zitten. Ik pakte haar hand vast. Misschien was het beter om eventjes niets te zeggen. Ik wreef over haar hand heen. Ik was er voor haar en hopelijk wist ze dat.

Jade.

Ik haalde even diep adem en slikte, ik probeerde wel de tranen te vechten, maar het werd nu echt onmogelijk. Daar zat ik dan, dronken, aan het janken en totaal overstuur. Het was een wonder dat Beck nog niet gillend wegrende nu hij me zo zag.

Beck.

En toen begon ze te huilen. Het moment waar ik al eventjes op wachtte. Ik sloeg mijn armen om haar heen en drukte een dicht tegen me aan. "Ssstt...Rustig maar" zei ik zachtjes. En toen zat ik hier, op bed met een huilende, dronken Jade. Ik wreef over haar arm heen. "Kalm, adem diep in en uit" zei ik.