Bade- Intruders

Beck.

Ik keek haar aan. "Een pijnstiller zou fijn zijn" zei ik zacht. Ik vond het al lief dat ze me had geholpen. Ik drukte de icepack op een andere rib. Ik kreunde eventjes van de pijn de pijn die toen kwam.

Jade.

Ik knikte en stond op, liep naar de keuken en ruimde eerst de troep op. Ik pakte een glas water en een pijnstiller en liep terug, duwde die voorzichtig in zijn handen. 'Hier.' zei ik en glimlachte klein.

Beck.

Ik liet een kleine glimlach zien. "Dankje Jade voor de hulp, Je bent een schat" zei ik zacht. Ik nam de pijnstiller in mijn mond en slikte die weg. Ik nam er een paar slokken water achteraan. Ik zuchtte zachtjes. Vreselijk. Als mijn moeder dit zag, werd ze zo kwaad he.

Jade.

Ik zuchtte. Ik had medelijden met hem. Ik zette de tv aan en zapte een beetje door de zenders, in de hoop dat er nog wat leuks op was om onze gedachten even te verzetten. Want hoe gingen we dit uitleggen aan onze ouders?

Beck.

Ik keek naar de tv. Ik dacht even na. "Mijn moeder gaat me zo vermoorden" zei ik zacht. Ik sloot mijn ogen en liet mijn hoofd rusten tegen de leuning.

Jade.

'Leuk je gekend te hebben, dan.' zei ik tegen hem en grijnsde flauw. Ik keek even opzij naar Beck. 'Het komt wel goed.' zei ik zacht. Nouja, dat hoopte ik in ieder geval.

Beck.

Ik keek Jade aan. "Ik hoop het" zei ik. Ik grijnsde een beetje. Ik wilde het ergens anders over hebben. "Hoe gaat het tussen jou en James?" vroeg ik rustig. Het was niet op een jaloerse manier, maar het was echt gewoon interesse.

Jade.

Ik keek hem weer aan en trok mijn wenkbrauw op, een beetje verbaasd dat hij dat vroeg. 'Goed, goed.' zei ik. Ik ging hem maar niet vertellen dat James het wel moeilijk had met Beck omdat hij me had geslagen. Wat ik kon begrijpen. Ik glimlachte even klein naar hem.

Beck.

Ik glimlachte klein terug. "Goedzo" zei ik. "Is hij nog erg boos op mij?" vroeg ik aan haar. Ik zag James niet heel veel. Ik zat het meeste op mijn kamer als hij kwam.

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. 'Denk het niet. We praten er niet echt over.' loog ik tegen hem en keek weer even naar de tv voor ik weer naar hem keek. 'Weet je zeker dat je niet naar 't ziekenhuis moet?' vroeg ik. Het zag er gewoon echt erg uit.

Beck.

Ik knikte. "Oke" zei ik. Ik keek haar aan en haalde mijn schouders op. "Nee, ik denk dat het wel gaat" zei ik. Ik beet even op mijn lip. "Kun je me misschien helpen om naar boven te gaan? Ik ben moe" zei ik zacht. Ik haalde de icepack van mijn ribben af.

Jade.

Ik knikte. 'Sure.' zei ik en stond op, en hielp Beck. De trap opkomen was pittig. 'Ik zweer, als we vallen en ik breek iets, het is jou schuld.' zei ik tegen hem en liep voorzichtiger verder de trap op. We kwamen veilig de trap op en ik hielp hem verder naar zijn kamer.

Beck.

Ze hielp me erg goed. We kwamen veilig aan in mijn kamer. Ik ging op de rand zitten en ging daarna liggen. Ik pakte de dekens en legde die voorzichtig om me heen. Alles ging moeilijk en deed zeer.

Jade.

Ik keek even hoe hij in bed ging liggen. 'Schuif is op.' zei ik toen zacht en kwam heel voorzichtig naast hem in bed liggen. Ik keek hem eventjes aan en grijnsde klein.

Beck.

Ik grijnsde klein en schoof een beetje op. Ik keek haar aan toen ze naast me lag. "Ik ben toch wel een sukkel he? Ik laat me eigen in elkaar slaan en nu zit ik hier zielig te doen bij jou" zei ik.

Jade.

'Ja, opzich wel een beetje.' zei ik tegen hem en grijnsde klein naar hem. Ik ging wat comfortabeler liggen en zuchtte diep. Ik hoopte dat zijn pijn nu een beetje meeviel.

Beck.

Ik grijnsde. Ik keek haar aan. "Hoe lelijk zie ik eruit nu?" vroeg ik. Ik legde mijn hand op mijn ribben als een soort bescherming. Elke keek als ik ademhaalde deed het pijn. Er moest wel iets gebroken of gekneusd zijn.

Jade.

Ik lachte even kort. 'Heel erg lelijk. Het is maar goed dat het nu donker in je kamer is.' zei ik tegen hem en grijnsde. 'Wees blij dat het een blauw oog en een kapotte lip is, het kon erger.' zei ik tegen hem.

Beck.

Ik grinkte. "Ja gelukkig maar" zei ik. Ik knikte. "Ja je hebt gelijk. Ik heb geluk gehad. Ik kon ook bewusteloos raken en dat ik wakker zou worden in een ziekenhuis. Gelukkig niet" zei ik.

Jade.

Ik knikte. 'Doe voortaan voorzichtiger. En luister naar je ma als ze zegt dat je huisarrest hebt.' zei ik tegen hem. Ik zuchtte diep. 'Je gaf me een fucking hartaanval toen je in de keuken zat, ohmygod.' zei ik tegen hem.

Beck.

Ik knikte en pakte haar hand vast. "Ja, ik zal voorzichtiger doen" zei ik. "Maak je alsjeblieft geen zorgen om mij. Ik red me echt wel" zei ik. Ik keek eventjes naar haar blauwe mooi ogen. Als we zo lagen dan miste ik echt onze tijd samen, zoals een paar weken geleden.

Jade.

Ik grijnsde even toen hij mijn hand vast hield en keek in zijn donkere ogen. 'Weet ik.' zei ik zacht. 'Probeer maar wat te slapen.' zei ik toen en beet op mijn lip.

Beck.

Ik knikte. "Ja" zei ik zacht. Ik sloot mijn ogen en probeerde wat te slapen. Ik was moe. Hopelijk had ik minder pijn als ik wakker zou worden.

Jade.

Ik bleef nog even wakker en liep te denken over wat er allemaal was gebeurd, en over het feit dat ik nu weer in Beck's bed lag. Als James daar ooit achterkwam, pff. Na een tijdje viel ik ook in slaap.

Ts, week later
--
Beck.

Ik zat op mijn kamer een beetje op mijn mobiel. De pijn die ik vorige week nog zo had was nu zo ver weg. Ik had alleen nog blauwe plekken, maar die deden geen pijn meer. Mijn rib stak nog wel eens of en toe, maar het was best snel genezen. Ik en Jade gingen nu weer goed met elkaar om en ik was er echt blij om.