Sermilla Island

Destiny
'Ik zou dan naar Amerika moeten en me aanmelden voor castingbureau's. En ik zou ook op zoek moeten gaan naar een nieuwe manager! Ik wist niet dat je in Engeland gewoond hebt,'zei ik.

Er kwam een jongen uit het bos lopen. hij zag er vies uit. hij liep naar de groep toe. en vroeg: Wat doen jullie op mijn eiland?

huhh??
je moet even eerst hier een personage aanmaken:
https://rpgdutch.actieforum.com/t15-sermilla-island

dan kun je een landing op het eiland schrijven en kun je meedoen...

Luce
'Gestudeerd, en heb er een jaar gewoond met men beste vriendinnen, was heel leuk,' zei ik lachend

Destiny
'Leuk, wat heb je gestudeerd?,'vroeg ik.

Luce
'psychologie,' zei ik lachend 'jij ?'

Destiny
'Ik heb niet gestudeerd,'zei ik. 'Ik was al beroemd toen ik vijf was en ik was ook van plan om het mijn hele leven te blijven. Psychologie, cool!'

Taylor

ik was aan het cirkelen boven de oceaan. mijn manager keek angstig om zich heen. ik vroeg wat er aan de hand was. hij antwoordde met pak je tas je gaat vliegen. ik keek hem niet begrijpend aan maar na al die tijd dat ik hem ken weet ik dat ik het maar gewoon moest doen. ik pakte mijn gitaar en mijn tas en ging weer zitten. hij gaf me een parachute en zei. je moet springen net als je toen deed met je 16de verjaardag. ik deed wat hij zei en sprong. ik belande op een eiland waar ik allemaal mensen zag. ik dacht bij mezelf gelukkig ben ik niet alleen. ik besloot om maar gewoon naar hun toe te lopen.
toen ik aan kwam zei ik in het algemeen hoi.

tis wel handig als je leestekens gebruikt voor het dialoog...
--
Destiny
Ik keek verbaast op. 'Ehm, hé!,'zei ik.

'dus... Weten jullie waar we zijn?' ik ging naast de meiden op het zand zitten.

Destiny
'We zijn op een verlaten eiland ergens op aarde,'zei ik. 'En ik ben Destiny White. Mag ik je gitaar even?' Ik had erg veel zin om eindelijk weer een instrument in handen te kunnen hebben.

En ook hoofdletters ;p
--
Luce
'Het was wel saai in de lessen,' zei ik lachend, 'Hé, nee we zijn hier ook maar gedropt.'

''Tuurlijk, hier. Hoe lang zit je al op gitaar les?'' Vroeg ik erg geïnteresseerd

zou je ook nog de naam van de speler er boven kunnen zetten :$

@This_Is_My_life kom je ook nog op 'you are special'?

Destiny
'Al acht jaar,'zei ik. Ik speelde het deuntje van mijn nieuwste liedje.

Taylor

''Coowl nummer! Zelf geschreven? Ik zit al 18 jaar op gitaar les, maar goed.''

Destiny
'Ja, samen met mijn songwriter. Het is voor mijn nieuwe album, die nooit uit zal komen omdat ik vast zit op dit stomme eiland. Achttien jaar, dat is erg lang,'zei ik. Ik schrok zelf een beetje van de wisselingen van mijn emoties.

Ik krijg er echt geen plaatje op ;$
Jaa, is goed ;p; x
--
Luce
Ik ging terug op men rug liggen en sloot men ogen.

geef me de link,, mss lukt het mij

oh en taylor...
reageer ff op de rpg:
https://rpgdutch.actieforum.com/t15-sermilla-island

Taylor

''Tja.. mijn ouders me manager ze verplichte me. Maar ik vind het leuk. Ik ben Taylor trouwens. Wat is er trouwens zo vreselijk aan dit eiland ik vind het wel rustgevend. De heerlijke lucht van buiten. Sorry ik ben in de buiten lucht bijna opgegroeid. ik heb me hele leven al op scouting gezeten, dus ik vind dit heerlijk. Ik schrok van mijn lange geklets en hield plotseling mij mond dicht.

Luce
Ik ging recht zitten en keek de jonge aan.
'Wat hier zo erg is ? Ik heb verdomme hard gewerkt op er te komen en dan moet ik op een eiland gaan zitten terwijl de rest wereld verder gaat,' zei ik

Destiny
'Ja, en nu is al het werk voor niets! Ik heb mijn hele leven voor een carrière gewerkt en het is nu allemaal voor niets. Ook is hier helemaal niet!,'zei ik boos. 'Leuk je te ontmoeten.' Dat laatste was weer vrolijk.

Luce
'Sorry dat moest er even uit, leuk je te ontmoeten,' zei ik.

Taylor

''Jammer dat jullie er zo over denken. Ik was wel toe aan een beetje avontuur. Maar als jullie het zo erg vinden kan ik jullie weer naar het vaste land brengen. Ik kan aan de sterren zien waar we zijn en we zouden van hout een boot kunnen maken.''

Luce
'Doe toch geen moeite,' zei ik nogal bot.

nee, ze kunnen niet terug naar huis...... dat is zonde voor t verhaal