Sermilla Island

Christian

Ik vond twee touwen van mijn sweaters en een riem. Ik haalde ook de veters uit mijn allstars. De bergschoenen liet ik om het even. Die waren vast nog wel handig en zonder veters kon ik ze niet meer aantrekken. Ik keek en zag dat Destiny haar veters had opgeofferd. Dat had ik eerlijk gezegd niet zo van haar verwacht. Ze deed zo bitchy normaal. Ik kon dit wel waarderen en ik voelde een vonkje in mijn buik. "Als we de veters aan elkaar binden dan hebben we een lang touw." zei ik tegen de andere twee.

Destiny
Na een paar uur lang druk bezig, stond er een hut. Zover je het een hut kon noemen dan. Ik had het heel warm. Ik liep het bos in en trok mijn bikini aan.

Luce
'Teamwork,' zei ik lachend en liet me in het zand vallen, het was hier veel te warm.

Christian
Ik had het warm en ik zwom de zee in. Ik zag in de verte een rots met daarop een kist! "Een kist, ik zie een kist." Ik zwom erheen en pakte de kist en vervolgens zwom ik weer terug naar het eiland. Er zat een pan in met een standaard zodat het boven het kampvuur kon. "Nu kunnen we eten koken!"

Luce
'Dus de dingen liggen ook in zee,' zei ik hard op.

Destiny
Ik liep terug naar het strand. 'Een pan?,'zei ik verbaast.

Christian
"Ja, hij lag in een kist. In mijn brief stond dat er dingen op het eiland verstopt lagen." Zij zijn ook nergens blij mee dacht ik. "Ik ga wel wat lekkers voor jullie koken."

Luce
'Ohh, lekker. Dan zal ik wel even gaan zoeken naar nog andere kistjes,' zei ik en stond lachend op.

Destiny
'Je doet maar, ik ga zwemmen,'zei ik. Ik liep langzaam het water in.

Luce
Volgens mij mochten deze mensen mij niet echt.
Liep het bos in en zocht op de meest onlogische plaatsen en vond een kistje met 'Destiny' er op.
Ik nam het van de grond en liep terug naar het strand.
'Hé, Destiny. Ik heb je kistje gevonden!' riep ik.

Destiny
Ik rende terug naar de kant. Ik viel in het water maar stond snel op. Ik pakte het kistje aan. Ik maakte het open. Er zat een fles zeep in.

Christian
Ik had diverse kruiden verzameld uit het bos en ik maakte een maaltijd met banaan, kokosnoot en aardappelen. Ik strooide er wat kruiden over die ik vaak kende uit een boek. Ik schreeuwde tegen de rest: "Het eten staat klaar." Ik zag de kist met Destiny erop, "Je hebt ook je kist gevonden!" zei ik blij.

Destiny
'Ja, met zeep!,'zei ik zogenaamd vrolijk. Ik ging naast Christian zitten.

Luce
Ik besloot maar om te gaan zwemmen. Ik had men bikini nog aan dus liep zo de zee in.
Het was helder water en niet al te koud. Ik zwom een heel stuk tot dat ik niet meer kon staan.
Toen dat Christian riep dat het eten klaar was zwom ik terug en ging in het zand zitten

Christian
Ik zette de pan neer. Ik zei een beetje ongemakkelijk: "Jullie moeten maar uit de schaal eten."

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ik moet gaan. sorry.

Destiny
Voorzichtig pakte ik met mijn vinger wat van de schaal en deed het in mijn mond. 'Hmm, kan er mee door,'zei ik toen ik mijn mond leeg had.

Luce
Ik volgde Destiny's voorbeeld en nam ook een stukje uit de pan en at het op.
'Beter dan ik dacht,' zei ik toen men mond leeg was en lachte.

Destiny
Nadat het op eten op was, liep ik weer terug de zee in.

Luce
Ik ging languit op het zand liggen, de zon was lekker warm.

Destiny
Na een tijdje kwam ik het water uit en ging naast Luce liggen. 'Hoe kun jij zo rustig blijven? Ik denk dat ik claustrofobisch ben, of zo. Opgesloten zitten op dit eiland is echt vreselijk!'

Luce
Ik moest lachen en draaide me op mijn zij.
'Weet niet, ik probeer er gewoon het beste van te maken.'

Destiny
'Misschien moet ik wat positiever denken,'zei ik zachtjes.

Luce
'Soms kan het handig zijn.Maar nu niet,ik kan mijn carrière vergeten volgens mij. Ik zit vast op een klote eiland en de rest van de wereld gaat gewoon door,' zei ik 'zo oneerlijk.'

Destiny
'Ja, inderdaad. Als ik terug komt kent niemand me meer,'zei ik. Ik pakte mijn tas en werkte mijn knalrode lippenstift bij.

Luce
'Als dat gebeurt praat ik nooit meer tegen men ouders en verhuis ik terug naar Engeland,' zei ik.