Orpg, Beck en Jade

Jade.

Ik keek hoe hij mijn hand losliet. Het duurde paar seconden voor ik eigenlijk doorhad wat hij zojuist zei. Ik keek hem aan. 'Maak je het nou uit met me?' vroeg ik zacht, en ik voelde tranen opwellen. Fuck. Jade West huilt niet. Ik bleef hem aankijken. Godverdomme.

Beck.

Ik kon haar niet aan kijken, omdat ik wist dat ik ging huilen dan. Ik wist het eigenlijk niet zo goed. "Ja" zei ik zacht. Ik kon het zelf amper horen. Verdomme. "Heb ik je trouwens pijn gedaan?" Vroeg ik. Ik keek naar haar rode plek km haar gezicht.

Jade.

Hoe zacht hij het ook zei, ik kon het duidelijk genoeg horen. Ik beet op mijn wang, godverdomme. Het was uit. Fuck. Ik voelde een traan over mijn wang rollen en ik keek hem aan. Ik knikte vaag naar hem zonder een antwoord te geven en duwde de deur toen open, stapte uit, deed hem zo rustig als ik kon weer dicht, en liep terug naar school om mijn spullen te pakken. 'Jade?' vroeg Tori toen ik aan kwam gelopen. Ik pakte mijn tas en mijn mobiel en liep zonder ook nog maar een woord tegen iemand te zeggen de school in naar mijn kluisje.

Beck.

Ah fuck. Wat een kut zooi dit. Ik wilde jade geen pijn doen, maar zij had mij veel pijn gedaan. Ik slikte en begon te rijden naar huis. Het boeide me niet dat m'n neus nog steeds bloedde en m'n hoofd klopte. Ik kwam thuis aan. Ik liep naar binnen en poetste mijn neus. Ik deed een ander shirt aan en liet me op bed vallen. Er rolde een paar tranen over m'n wangen, het was nu echt over. Misschien deed ze dit wel vaker als ze alleen was met hem.

Jade.

Fuck. Ik pakte mijn jas uit mijn kluisje en liep naar buiten toe, en het boeide me geen flikker dat iedereen me zag huilen. Ik hoorde Cat achter me aankomen, maar negeerde haar en liep door naar mijn auto, stapte in, en reed direct naar mijn huis. Godverdomme. Ik probeerde zo rustig mogelijk te rijden, ondanks de tranen. Maar het zou me ook niks boeien als ik nu aangereden zou worden. Het was over, uit. Godverdomme. Ja, we waren wel is vaker uit elkaar gegaan, maar dat was anders. Dit was permanent. Ik kwam thuis aan en smeet de deur achter me dicht en liep direct naar me kamer. Fuck.

Beck.

Ik kon mezelf echt zo voor m'n kop slaan. Alles was verpest. Onze hele relatie. Ik hou van haar, heel veel em. dat weet ze. Ze moet wel weten dat het heel moeilijk is voor me. Ik doe dit niet graag, maar wat ze heeft gedaan. Ik kon haar niet geloven en vertrouwen.

Jade.

Eenmaal op mijn kamer stortte ik in. Met mijn rug tegen de deur liet ik me naar beneden glijden tot ik de grond raakte en begon te huilen. Godverdomme. Alles was voorbij. En het was mijn fout. Omdat ik zo fucking dom was om te gaan praten met die asshole. Ik wou Dave wel neerschieten, godverdomme. Tranen rolde over mijn wangen en vloekte zachtjes. Fuck.

Beck.

Ik zat zo wat te denken. Veel gedachtes spookte er door mijn hoofd heen. Jade ging wel vaker op school eventjes naar de wc, zou ze dan elke keer met Dave zijn geweest al die tijd? Ze kon wel zeggen van niet, maar kon ik het controleren? Nee. Kon ik haar vertrouwen, dat ze de waarheid sprak? Nee. Ik gooide kwaad een stoel om ver en gooide alles wat op tafel lag eraf. "Verdomme!" riep ik kwaad.

Jade.

Ik bleef een tijdje zo zitten, naar voren starende tot de tranen stopte. Onzeker wat ik nu moest doen, fuck. Ik kon niks doen. Beck haatte me vast en ik wist niet hoe ik daar mee moest omgaan. Misschien omdat ik nooit gedacht had dat het ooit uit zou gaan. Ik stond langzaam op en ging naar de badkamer. Ik schrok van mezelf toen ik in de spiegel keek. Wow, ik zag er niet uit. Mascara was uitgelopen en op mijn wang zat nogsteeds duidelijk de plek waar Beck me raakte. Fijn.

Beck.

Ik hoorde mijn mobiel afgaan. Ik zuchtte diep en ging op bed zitten waar mijn mobiel lag. Als het maar niet Jade was die langs wilde komen ofzo. Ik keek op het scherm. Andre. Ik zuchtte weer diep en beet op mijn lip. Ik moest toch iemand laten weten wat er aan de hand was. Ik nam op. "Hee" zei ik droog. "Hey Beck, gaat het?" vreog hij bezorgd. Ik slikte. "Het gaat" zei ik. Niet helemaal eerlijk. "Zeker weten? Je hebt een paar heftige klappen gehad aan je gezicht te zien vanmiddag" zei hij. "Maak je maar niet druk, hij is er erger aan toe" zei ik. Dat wist ik wel zeker. "Wat is er nou echt gebeurd Beck?" vroeg Andre. "Ik en Dave hebben gevochten. Ik heb hem en Jade samen betrapt in de pauze" legde ik kort uit

Jade.

Ik haalde langzaam maar de makeup van mijn gezicht en raakte voorzichtig de rode plek aan. Fijn, die was vast morgen blauw. Ik zuchtte en liep traag terug naar mijn eigen kamer en ging op bed zitten, trok mijn knieën op en vloekte zacht. Ik zette mijn nagels in mijn arm en kalmeerde. Godverdomme. Ik kon het niet geloven, ik wou het niet geloven. Ik staarde weer naar voren.

Beck.

"Hoe zit het nu tussen jou en Jade?" vroeg André aan mij. Ik beet op mijn lip. "het is uit Andre"zei ik. Eventjes hoorde ik niks. "Oke, nou als je wilt praten dan hoor ik het van je he. Ik ben er voor je" zei Andre. "Dankje Andre, je bent een goede vriend" zei ik tegen hem. Ik hing daarna op. Ik ging nu liggen op mijn bed en probeerde wat te ontspannen.

Volgende morgen
Jade.

Ik stapte uit de auto bij school, ik twijfelde direct om weer in te stappen en naar huis te gaan, maar dan zouden ze naar mijn huis bellen en krijg je weer gezeik en ugh. Ik ademde diep in. Ik keek even vlug in de zijspiegel. Dankzij een lading makeup kon je de blauwe plek niet meer zien. Oke. Ik liep naar binnen en direct naar mijn kluisje. Ik kon wel janken, maar hield me sterk zoals altijd. Ugh, ik wou Beck niet zien. Ik wou niemand zien, maar goed. Cat stond ineens voor me. 'Hey Jadey. Wat is er met jou en Beck gebeurd?' vroeg ze zacht. Kalm, Jade. Het is Cat. Niet boos worden. 'Het is uit.' zei ik bijna emotieloos. Ookal was het Cat, en Cat kende me goed genoeg, ik ging nu niet het zielige meisje uithangen.

Beck.

Ik zat in mijn auto op de parkeerplaats van school. Ik keek in de spiegel van de auto. Ik had vanochtend maar een zonnebril opgezet, zodat je mijn blauwe oog niet zag. Je zag nogals een blauwe plek op mijn kaak en mijn neus die een beetje blauw werd, maar ja. Ik stapte uit de auto met mijn tas en een grote beker koffie. Ik had weinig geslapen, dus koffie zou wel handig zijn. Ik nam een slok en liep de school binnen. Ik werd aangekeken, dat snapte ik dan nog wel. Ik zag in mijn ooghoek Jade, maar ie negeerde ik. Ik liep naar mijn kluis en pakte mijn boeken.

Jade.

Cat gaf me een knuffel maar ik duwde haar, voorzichtig, weg. 'Het gaat prima.' zei ik geïrriteerd. Ik deed mijn kluisje dicht en keek even richting Beck's kluisje. Ik zag hem staan. Fuck. Ik keek weer naar Cat. 'Kom.' zei ik tegen d'r en liep samen met haar richting het lokaal. Ik ging naast haar zitten, achterin, en zuchtte diep. Gelukkig had ik Cat nog. Hoe irritant ze ook kon wezen, ze is en blijft mijn beste vriendin. Ik legde mijn boeken op tafel en zuchtte.

Beck.

Ik nam een paar slokken van mijn koffie en leunde tegen mijn kluisje aan. Mijn hoofd deed pijn. Ik zag Andre naar me toe komen lopen. "Hey" zei hij rustig. "Hoi" zei ik zacht. Ik nam weer een slok. "Niet zo goed geslapen zeker?" vroeg hij. "Nee, niet echt" zei ik. Ik haalde een hand door mijn haar heen. De bel ging. Zonder iets te zeggen tegen elkaar, liepen Andre en ik samen naar het lokaal. Jade zat achterin, dus besloot ik maar voorin te zitten. Andre kwam gelukkig naast me zitten.

Jade.

Ik staarde wat naar voren toen de les begon, en kreeg niet echt veel mee. Ik krabbelde een beetje in mijn schift en hoopte dat de dag maar snel voorbij ging.

Beck.

Ik keek naar de vloer en bleef daar een tijd naar staren. "Umh, meneer Oliver. Kunt u misschien uw zonnebril afzetten? Die heeft u echt niet nodig hier binnen" zei de leraar. Ik zuchtte diep. Verdomme. Ik zette hem langzaam af en legde m'n bril voor me op tafel. "Jezus Beck" hoorde ik Andre zacht zeggen. Ik keek hem aan. 'Het is niks" zei ik. Ik keek weer naar de grond en beet op mijn lip. "Niks Beck? Wie hou je nou voor de gek" zei hij. "Laat me nou maar" zei ik geirrtieerd.

Jade.

Ik keek even op toen Beck's naam werd genoemd. Ik beet op mijn lip. Hij had vast een blauw oog en waarom? Omdat ik zo dom was die kut Dave mee te nemen in de concierge kast. Ik beet op mijn lip en keek vlug weer naar mijn schrift. De les ging traag voorbij, en toen de bel ging en de pauze begon, raakte in licht in paniek. Pauze, en dat zat Beck ook aan onze tafel. Ik haalde diep adem en liep met Cat naar buiten, haalde even vlug koffie en ging met haar zitten. Ik had totaal geen honger. Tori kwam ook bij ons zitten. 'Hey Jade, hey Cat.' zei ze. Cat zei vrolijk hoi terug, maar ik zei totaal niks. Ze was vast al te blij dat Beck weer single was. Ugh.

Beck.

De bel ging. Snel deed ik die zonnebril weer op, pakte mijn tas en liep naar mijn kluis. Ik pakte mijn spullen en liep naar buiten. Ik zag Jade al zitten samen met Cat en Tori. Ik had echt geen zin om met Jade te gaan zitten. Ik ging zitten aan een andere tafel. Andre kwam gelukkig wel bij mij zitten, zodat ik niet helemaal alleen zat, ookal had me dat nog steeds niet zo veel uitgemaakt. Ik nam een paar slokken van mijn koffie en keek wat voor me uit. "Moet je niet iets eten?" vroeg Andre. "Nah, ik heb niet zo'n honger" zei ik. Hij knikte.

Jade.

Ik keek even hoe Beck ergens anders ging zitten en haalde opgelucht adem. Oké. Ik nam een slokje van mijn koffie en staarde wat voor me uit. Het was ongemakkelijk stil aan de tafel totdat Cat weer is met een van haar gestoorde verhalen kwam aanzetten. Ik liet haar maar praten.

Beck.

Mijn mobiel die in mijn broekzak trilde. Ik pakte hem uit mijn broekzak en keek eventjes op het scherm. Ik had een bericht van Moose. *Hey, alles goed? Ik ben weer een tijdje hier in LA. Zulle we vanavond chillen bij jou?* Moose woonde in Canada net als de rest van mijn familie, maar nu was hij een tijdje hier en dat was ik eigenlijk vergeten. Op zich had ik wel zin om met Moose te chillen. Dan was ik niet zo bezig met Jade. *Ja, is goed. Tot vanavond* stuurde ik terug naar hem.

Jade.

De dag ging voor de rest wel redelijk, maar het was stil. De hele dag hadden Beck en ik nog geen woord tegen elkaar gezegd en waarschijnlijk zou dat ook nooit meer gebeuren. Ik beet op mijn lip. Ik liep naar mijn kluisje en pakte mijn jas eruit en gooide wat boeken erin. Ik voelde me zo slecht, en ik wou gewoon naar huis en in bed liggen en er nooit meer uitkomen. Ik ging vlug naar mijn auto en reed naar huis.

Beck.

De dag was eidenlijk afgelopen. Ik kon naar huis, yes. Ik pakte mijn spullen en liep met Andre naar de parkeerplaats. Ik zei gedag en stapte daarna in mijn auto en ree vervolgens naar huis. Ondertussen zaten er weer die gedachtes in mijn hoofd. Wat moest ik doen? Wat vond ik? Zou ik met Jade praten? Zou ik nooit meer iets tegen haar zeggen? Ik werd een beetje gek van mijn eigen gedachtes. Ik kwam thuis aan, stapte uit de auto en liep mijn rv binnen. Ik ging daarna zitten en zuchtte diep.

Jade.

Eenmaal thuis ging ik, zoals altijd, direct naar mijn kamer. Ik zocht mijn fijne joggingbroek, maar kon hem nergens vinden. Ik vloekte kort. Natuurlijk. Hij lag nog bij Beck. Godverdomme. Ik haalde diep adem. Oké. Dan haal ik die morgen op, of overmorgen.. Of volgende week. Ik liet me zakken tegen mijn bed aan en probeerde te kalmeren, wat niet lukte.