Orpg, Beck en Jade

Jade.

Ik keek hem aan. 'Ik dronk teveel, ja. Wist ik veel dat een jongen dan gebruik van me zou maken? Jeez. Iedereen maakt fucking fouten. Maar wat boeit jou het uberbaupt? Het is fucking uit tussen ons.' Zei ik en keek weer weg van hem en rits te mijn tas dicht. Ik kon wel janken, maar haalde diep adem en keek hem weer aan.

Beck.

"Het boeit me ook niks Jade! Maar ik toonde gewoon interesse. Ik was benieuwd of je nu iets met hem had, maar mee tuurlijk heb je niet met hem" zei ik. Ik haald een hand door mijn haar heen. Ik dacht niet echt na over wat ik allemaal zei dus het kwam er ewoon uit. "Je zou toch geen vriend kunnen krijgen" zei ik

Jade.

Ik bevroor toen hij dat zei. Er brak wat. Hij heeft dat niet gezegt.. Ik keek hem aan. Wauw. Ik dacht dat toen hij het uitmaakte, het niet erger kon. Maar zoiets uit de mond van iemand die je het meest vertrouwde hoorde komen. Ik slikte. 'Bedankt.' Zei ik, op een andere toon dan alles hiervoor. Ik hoorde mijn eigen stem breken. Ik pakte mijn tas en liep naar de deur, stopte daar even en gooide mijn sleutel van zijn deur naar hem toe en liep vervolgens weg, stapte direct in de auto en reed weg.

Beck.

Ik hoorde haar stem breken, fuck. Ze ging weg en gooide haar sleutel naar me toe. Ik raapte die op en legde hem op de kast. Verdomme. Jade en ik praatte eindelijk gebeurd er dit. Zij begon zo boos te doen hoor, het was goed met haar. Rot op. Ik liet me op bed vallen.

Jade.

Ik had geen idee hoe ik veilig thuis ben gekomen. eenmaal thuis liep ik naar mijn kamer en trapte ik hard tegen de deur aan. Godverdomme. Alles ging mis. Ik smeet alles op de grond en sloeg met mijn blote vuist een spiegel in mijn kapot. Tranen stroomde ondertussen over mijn wangen. Fuck. Ik begon met mijn nagels in mijn arm te duwen, maar het werkte niet.Niks fucking werkte. Ik vloekte hardop en kraste met mijn nagels over mijnarmen. Het was niet genoeg. Fuck Beck. Ik liep naar debadkamer en keek in de spiegel.

Beck.

Ik begon maar weer een joint te draaien. Ik had niet veel beters te doen. Jade zou geen vriend kunnen krijgen en het was waar. Niemand wilde haar, omdat ze tegen iedereen een bitch was. Nu zelfs ook tegen mij. Ik zette de tv op een andere zender en probeerde ergens anders aan te denken.

Jade.

Ik weet niet eens hoelang ik daar heb gezeten, een half uur, een uur? Ik zat op de koude badkamervloer in een hempje huilde. Hij had gelijk. Hell, wie wou mij hebben? Niemand. Ik zag er niet uit, ik gedraag me niet eens normaal. Niemand wil zoiets als ik. Ik stond op en trok het laatje open. Ik pakte het kleine mesje weer en bekeek hem goed. Niemand wou me hebben. Ik legde hem neer en pakte mijn mobiel van mijn kamer. Ik huilde niet eens meer, ik was totaal emotieloos. IK scrolde naarmijn contacten en klikte op Cat. Ze was de enige die me mocht. Heel kort stuurde ik haar een smsje, dat het me speet en ik van haar hield. Ik slikte kort. Ik legde hem weg en ging zitten met mijn rug tegen het bad aan en hield het mesje tegen mijn pols.

Beck.

Ik was een film aan het kijken. Het was alweer eventjes gelden dat Jade weg was gegaan. Ik hoorde mijn mobiel trillen. Oo het scherm stond Cat. Ik fronte en nam op. "Hey Beck! Ik maak me zorgen om Jade. Ik kreeg net een bericht van haar. Ze zei dat het haar speet en ik moest weten dat ze van me houd. Ik ben bang Beck, dit klinkt als een afscheid" zei Cat huilend. Ik zat recht overeind. Fuck. "Cat blijf rustig. We gaan naar haar toe. Ik haal je op, tot zo" zei ik "wees snel beck" smeekte ze. Ik hing op. Verdomme Jade, als je je zelf iets zou aandoen he. Ik deed schoenen aan en liep naar buiten. Ik stapte in mijm auto en reed langs Cat. Cat stapte meteen in toen ik er was en daarna reed ik snel verser naar Jade's huis. "Beck ik ben zo bang" zei ze. Ik pakte haar hand vast. "Rustig, het komt goed. Ik beloof het" zei ik. Ik kon niks beloven, want ik had geen idee wat er aan de hand was.

Jade.

Het was moeilijk en niet zo snel als ik dacht dat het ging. De pijn viel eigenlijk wel mee. De tranen begonnen weer te komen toen ik het bloed over mijn beide polsen zag lopen. Ik deed mijn ketting af, met de belofte ring van mij en Beck eraan en legde hem naast me neer. Al onze beloftes waren inmiddels wel gebroken. Ik staarde naar de twee plasjes bloed die als maar groter werden aan beide zijde van me en ik werd duizelig en licht in mijn hoofd. Ik zakte verder naar de grond tot ik uiteindelijk lag en staarde naar het witte licht van het plafond.

Beck.

Ik reed door rood, het was nodig. We moesten op tijd bij Jade zijn. "Waarom belde je mij eigenlijk?" Vroeg ik aan Cat. Ze haalde haar schouders op. "Jade voelt zich veilig bij jou" zei ze. Ik slikte. Damn, nooit over nagedacht. We kwamen aan bij Jade's huis. Ik parkeerde de auto en liep het huis in met de sleutel die ik nog had. Cat keek in de huiskamer. "Jade!! Jade!! Waar ben je?" Riep Cat. Ik zag haar niet. Ik rende met Cat naar boven. "Jade?... Jade?!" Riep ik. Ik rende haar kamer in. Ze was er niet. "Beck!" Riel Cat. Ik rende naar de badkamer waar Cat was. Jade lag daar op de grond met bloed overal. Er lag gewoon een plas om haar heen. "Jade, jade! Blijf wakker! Blijf bij ons Jade!" Zei ik smeekend terwijl mij handen ik haar hals lagen. Cat huilde. Ik keek naar haar polsen waar het bloed vandaan kwam. Tering. Ze had haar polsen doorgesneden. Het was diep en een grote lijn. Ik probeerde de wonden dicht te knijpen en pakte een handdoek om het bloedde te stoppen. Ik keek naar Cat. "Cat, bel de ambulance" zei ik.

Jade

Het was allemaal vaag, ik was nog net bij bewustzijn en kreeg niet veel mee. Mensen? En waren mensen. De stemmen kwamen me bekend voor, maar ik was zo licht in mijn hoofd en weg, dat ik niet op de namen kwam. Ik staarde nogsteeds naar dezelfde plek, hoewel mijn ogen inmiddels half dicht zaten.

Beck.

"Jade durf niet je ogen te sluiten" smeekte ik haar. Het bloedde stopte maar niet. Ik was misselijk. Er lag een mesje en daarnaast onze belofte ketting. Verdomme. Dit was mijn schuld. "Ze zijn onderweg" zei Cat. Ik knikte. Het duurde me allemaal te lang. Ik tilde Jade op en liep met haar naar beneden. Ik ging op straat staan en al snel was de ambulance er. Hun namen Jade van mij over en legde haar op een brandgar. Ze werd de embulance in gereden en de dokter probeerde haar erbij te houden. "Jullie kunnen niet meerijden, maar kom naar het ziekenhuis en jullie mogen daar wachten voor haar" zei de man, daarna reden ze weg. Cat en ik waren in shock. Zonder iets te zeggen stapte we in en reden we naar het ziekenhuis. Jade ging toch njet dood he?

Ik doe Cat wel even want er valt niet echt veel aan Jade te doen ahha

Cat.

De weg naar het ziekenhuis was stil, ondanks dat ik nogsteeds huilde. Waarom zou Jade haar polsen doorsnijden? We kwamen aan bij het ziekenhuis en gingen naar binnen waar we moesten wachten in een wachtkamer. Ik haatte dit, straks was Jadey dood omdat wijn niet snel genoeg waren. Een zuster kwam naar ons toe om ons te updaten dat ze nog met haar bezig waren, datwas goed, toch? Dan leefde ze nog. Ze moest ook wat routine vragen stellen. ' Heeft mevrouw West eerder zelfbeschadiging of suicidale gedachten gehad?' ik slikte. '..Toen ze jonger was sneed ze zichzelf.' zei ik zacht tegen de vrouw. Ik wist eigenlijk niet eens of Jade dat aan Beck heeft verteld.

Beck.

We moesten wachten tot ze klaar waren met Jade. Hopelijk ging alles goed. De zuster stelde vragen aan mij en Cat. Toen Cat antwoord gaf of ze vraag of Jade eerder zoiets gedaan had schrok ik. Ik staarde naar de grond. Ik wist dat helemaal niet. Jade had nooit verteld dat ze dat gedaan had. Waarom? Waarom zou je jezelf zoiets aan doen? Ik zou straks wel wat vragen aan Cat. "Wat is jullie relatie met mevrouw West?" Vroeg de zuster. Ik keek haar aan en slikte eventjes. "Ex-vriend" zei ik zacht. Ik keek naar Cat en wachtte op antwoord. De zuster noteerde alles en liep daarna weg. Ik keek naar mijn bebloede shirt en handen. . "Jade heeft me dat nooit verteld" zei ik zacht. Ik baalde ervan. Vertrouwde ze me er niet genoeg voor?

Cat.

Ik keek even naar Beck en beet op mijn lip. 'Ik denk dat ze het niet durfde..' zei ik zacht en frunnikte wat aan mijn rode haren. 'Ze stopte toen jullie wat kregen, ik kon zien hoe je haar veranderde.. positief.. Ik denk dat ze gewoon bang was dat je haar raar zou vinden. Je kent Jade.' zei ik zacht. Maar dit had ik niet zien aankomen. Ik zuchtte diep en pakte Beck' s hand vast. 'Het komt goed. Jadey is sterk.' zei ik tegen hem.

Beck.

Ik luisterde naar wat Cat te vertellen had. Aan de ene kant voelde het goed om te horen dat ik Jade op een goede manier had veranderd, maar nu ze hier lag voelde ik me schuldig. Ik wreef met mijn duim over Cats' hand heen. "Ja, ze is sterk" zei ik zacht. Ik beet oo mijn lip. Ik had nu zo'n schuldgevoel. "Het is mijn schuld Cat. Ze was eerder vandaag bij mij thuis en ik ben toen he boos geworden"zei ik zacht. Ik slikte en keek naar de grond. "Als ik had geweten dat ze dit zou kunnen doen had ik nooit die domme dingen tegen haar gezegd" zei ik

cat

'Je had het ook niet kunnen weten.' Zei ik zacht en zuchtte. Ik hield er niet van als Beck zichzelf de schuld gaf. 'Geef jezelf nou niet de schuld.' Zei ik zacht tegen hem.

Beck.

Ik keek haar aan en knikte. Ik zuchtte daarna diep en dacht eventjes na. "Ik ga eventjes Andre bellen" Zei ik rustig. Ik pakte uit mijn broekzak mijn mobiel en belde Andre op. Ik vertelde wat er aan de hand was en ik vroeg of hij ook tori wilde bellen en misschien een shirt voor mij zou willen meenemen, aangezien dit shirt helemaal vies was. Ik hing op en keek Cat aan. "Hij komt er zo aan en Tori ook denk ik" zei ik.

Cat.

Ik knikte kort. Het was stil. Ik hield nooit van ziekenhuizen. We waren nog steeds aan het wachten, en na een tijd kwamen Andre en Tori naar de wachtkamer, ik omhelzde Tori en ze keek ons aan. 'Is ze-' 'Ze zijn nog met haar bezig.' Zei ik tegen haar en ze knikte en keek naar Beck. 'Gaat het?' Vroeg ze.

Beck.

Ik keek naar Tori en Andre die binnen kwamen. Andre gaf zijn shirt aan mij. "Dankje" zei ik. Ik keek daarna naar Tori die aan me vroeg hoe het ging. "Ja hoor" antwoordde ik. Ik keek naar Cat. "Ik ben zo terug, oke?" Zei ik tegen haar. Ik keek naar Andre. "Let eventjes op haar als ik weg ben" zei ik. Hij knikte. Ik liep daarna naar de wc. Ik trok mijn shirt uit en waste mijn handen, zodat al het bloed weg was. Daarna trok ik het shirt van Andre aan. Ik haalde diep adem en voelde in mijn zak. Yes, het doosje had ik bij. Ik liep snel naar buiten en stak een joint op. Man, dit was echt heel erg nodig. Ik nam een paar trekjes. Het kwam hard aan deze keer, maar nog steeds voelde ik me beter als ik niet stoned was.

Cat.

Tori kwam naast me zitten. 'Het gaat niet goed met hem, mh.' Zei ze kalm en ik knikte kort. 'Hij voelt zich schuldig.' Zei ik tegen haar en beet op mijn lip. 'Het komt goed, Cat. Echt.' Zei ze en ik knikte toen kort naar haar. 'Weet ik.' Zei ik zacht. Het duurde alleen zo lang.

Beck.

Nadat ik de joint had opgerookt, liep ik terug naar binnen. Ik liep eerst langs een spiegel om te kijken naar mezelf. Ik zag er niet uit, wallen onder mijn ogen, mijn haar zat vreselijk en mijn ogen waren door het blowen erg rood geworden. Op dit moment boeide me het niet als iemand het zou weten, niks boeide me. Alleen dat Jade hier goed uit kwam. Ik liep terug naar de rest in de wachtkamer en ging zitten. Ik keek voor me uit en zei niks. Het was mijn schuld en niemand kon iets aan die gedachte veranderen.

Cat.

Ik keek even naar Beck. Zijn ogen waren rood, had hij gehuild? Ik staarde voor me uit, het was stil. Na een half uur kwam een dokter aangelopen. 'Jade West?' Zei ze, en we stonden op. 'Ze is stabiel nu, en we hebben haar naar een kamer gebracht. We willen haar graag 72 uur ter observatie houden als ze bijkomt, om te kijken of ze geen gevaar meer is voor haarzelf of anderen. Ook weten we niet hoe ze ontwaakt, omdat ze met het doorsnijden haar zenuwen kan hebben beschadigd. Jullie kunnen haar opzoeken.' Zei ze en ik pakte Tor is hand vast.Straks kon Jade niet eens meer haar handen bewegen of zo. We liepen naar de kamer van jade. Ze lag op een bed, lijkbleek en aan allemaal infuzen Enzo. Om haar beide polsen zat verband. Ik kneep in Tori's hand.

Beck.

Ik luisterde naar het verhaal van de dokter. Het klonk allemaal heel erg. Het enigste wat goed was, was dat ze nog leefde. Ze had veel bloedverloren, dus dat ze nog leefde was al een hele prestatie. Nu mochten we naar Jade. Ik schrok een beetje, omdat ze zo wit was en haar polsen helemaal in het verband zaten. Ze was ook op veel apparaten aangesloten. Iedereen ging een beetje om haar bed heen staan, maar ik durfde niet. Ik bleef wat achteraan staan en keek naar haar. Verdomme, verdomme. Waarom moest ze dit doen? Vond ze haar zelf zo waardeloos dan? Ik vond het eigenlijk ook niet gek dat ze dat misschien zou vinden. Ik had er voor gezorgd dat ze zich waardeloos voelde. Ik hoopte zo erg dat Jade wakker zou worden en alles goed zou zijn met haar.

Cat.

Ik pakte Jade's hand voorzichtig vast. Het was goed dat ze nog leefde, ze ging zeker de rest ook overleven. Het was Jade, en Jade was sterk. Ik keek naar Beck die niet aan haar bed kwam staan. Ik zei maar niks en keek weer naar Jade.