Orpg, Beck en Jade

Beck.

Andre en Cat hielden Jade's hand vast. Andre keek iets later mij aan. "Kom hier, ze heeft je nodig nu" zei hij. Ik slikte en zette een paar stappen naar het bed. Ik kon haar amper aan kijken. Het deed me te veel pijn om haar zo te zien. Andre liet haar hand los. Ik aarzelde eventjes, maar langzaam pakte ik haar hand vast en wreef zacht over haar hand palm.

Cat.

Ik keek even hoe Beck haar hand vastpakte. Ik had altijd een hekel eraan als hun twee ruzie maakte, en nu het uit was.. Ik trok een stoel naar me toe en ging zitten. Het kon wel even duren tot ze wakker zou worden.. Ik zuchtte diep en keek even naar haar gezicht. Ze zag er wel vredig uit als ze zo sliep. Zonder al die apparaten dan.

Beck.

Ik keek naar Cat die er een stoel bij pakte. Mandje pakte een stoel en zetten die bij mij. "Dankje" zei ik zacht. Ik ging zitten en pakte haar hand nu vast met mijn beide handen. Ik mijn hoofd praatte ik met haar. Jade wordt wakker, jade het spijt me, Jade ik hou van je, zei ik allemaal in mijn hoofd tegen haar. Het apparaat van haar hartslag piepte op een gelijk matig tempo, alleen wat langzaam, maar dat kwam door omdat ze heel zwak was nu. Ik keek even naar Cat. Ze was verdrietig. Ze hield heel van Jade en Jade ook van Cat. Het waren net zusjes, ookal zou je dat niet zeggen.

Jade.

Het was al paar uur later en ik kwam langzaam bij. Ik voelde mensen mijn handen vasthouden en ik wou mijn ogen openen, maar het lukte eerst niet. De tweede poging lukte het wel, langzaam opende ik mijn ogen en knipperde, het licht was fel en ik moest er aan wennen.

Beck.

Na een tijdje begonnen Jade oogleden te bewegen. Ik ging wat rechter op in mijn stoel zitten en wachtte gespannen af. Ze opende haar ogen, eindelijk. "Hey Jadey" zei Cat zacht. Ik bleef stil en keek Jade afwachtend aan. Als alles maar goed ging voor de rest.

Jade.

Ik realiseerde me dat ik in het ziekenhuis lag. Verdomme. Dat was niet de bedoeling. Ik keek naar Cat en glimlachte kleintjes naar haar. 'Hee, Cat.' zei ik zacht. Mijn stem was zwak. Had Cat me gevonden? Ik keek even naar mijn polsen. Er zat verband omheen. Fijn. Ik slikte en keek naar mijn andere hand, en toen naar Beck. Ook dat nog. Ik was moe, jezus. Tori en Andre waren er ook. Fijn, nu dacht iedereen zeker dat ik gestoord was.

Beck.

Ik keek hoe Jade klein glimlachte naar Cat. Ze was lief voor haar. Vat grijnsde klein terug. Ik keek Jade aan toen ze mij aan keek. Zou ze het erg vinden dat ik hier was? "Hoe voel je je?" Vroeg ik zacht. Ik beet op mijn lip. Waarschijnlijk zou de dokter zo wel komen om alles te checken.

Jade.

'Fantastisch.' zei ik sarcastisch. Ik trok mijn hand voorzichtig uit die van hem. Het ene moment liep hij me te beledigen, het andere moment zat hij hier. Had hij gehuild? Zijn ogen waren rood. De dokter kwam binnengelopen.'Hallo, mevrouw West. Goed te zien dat je wakker bent.' zei hij. 'Ja, great.' zei ik. 'Hoe voel je je?' vroeg hij, en negeerde mijn sarcasme. Mh. 'Moe.' zei ik droog. 'Dat is normaal, je had veel bloed verloren toen je binnenkwam.' hij pakte voorzichtig mijn arm vast, boven het verband. 'Kun je misschien je vingers voor me bewegen?' vroeg hij kalm. Wat was dat dan weer voor een domme vraag? Ik bewoog voorzichtig mijn vingers, wat redelijk goed ging. Hij legde mijn arm weer neer en pakte de ander. Ik bewoog ze weer, maar merkte dat de linkerhelft van mijn hand wat moeilijk ging. 'Dat kan gebeuren, je hebt waarschijnlijk je zenuwen beschadigt, maar met therapie en veel oefenen kan dat weer goedkomen. We houden je 72 uur te observatie en dan, als alles goed is, mag je naar huis.' zei hij en liep weer weg. Geweldig.

Beck.

Ik slikte eventjes en trok mijn hand weg toen ze blijkbaar geen lichamelijk contact wilde hebben met mij. Ik keek naar de dokter die weg ging. Verdomme, moet ze nog therapie hebben voor haar hand weer normaal te kunnen bewegen. Ik keek Cat aan. Ik twijfelde een beetje of ik hier wel moest blijven namelijk. "Jadey, je hebt me echt heel bang gemaakt. Wil je dit nooit meer doen?" zei Cat een beetje zielig. Cat pakte Jade's hand weer vast. Ik beet op mijn lip en keek naar Jade.

Jade.

Ik keek even naar Cat. 'Sorry, Cat.' zei ik zacht tegen haar. 'Ik - Ik zal het niet meer doen.' zei ik tegen haar. 'Beloofd?' vroeg ze. 'Beloofd.' zei ik. Maar wie hield zich er de laatste tijd nog aan beloftes? Ik zuchtte. 'Hey, Jade. Wij gaan weer.' zei Andre. 'Snel beter worden, hé.' zei Tori. Ik knikte vaag naar ze. Ze glimlachte naar me en liepen toen weg. Ik staarde naar het plafond.

Beck.

Jade maakte een belofte aan Cat en Andre en Tori gingen er vandoor. Het had ook niet zo'n zin om hier met z'n alle te zitten, we konden toch niks doen. Ik keek Jade weer aan. "Ik ben zo blij dat we je op tijd hebben gevonden" zei ik zacht. Ik legde mijn hand weer op die van haar. Ik had het idee dat het toch eventjes nodig was. Dat ze wist dat ik het meende en ik hier niks voor niks was.

Jade.

Ik keek even naar onze handen en toen weer naar hem. We. Beck had me dus samen met Cat gevonden. 'Geweldig' zei ik en keek weer weg van hem. Als ik gewoon wat sneller was geweest lag ik hier nu niet. Dat was het plan. Zelfs dat kon ik niet eens goed doen.

Beck.

Ik rolde eventjes met mijn ogen. "Jade doe niet zo sarcastisch, dat kost veelste veel energie" zei ik. Ik zuchtte en keek naar de grond. Het was ongemakkelijk. Eigenlijk wilde ik heel graag weg hier, maar tergelijke tijd wilde ik hier ook heel graag zijn voor Jade. Ik beet op mijn lip. Mijn gedachtes gingen weer alle kanten uit, verdomme.

Jade.

Ik keek hem weer aan. 'Alles kost veel energie.' zei ik geïrriteerd. Ik keek naar het verband om mijn polsen. Laat me raden, dan krijg ik ook nog is twee littekens. Geweldig. Ik slikte kort. 'Wil je iets hebben, Jade?' vroeg Cat toen. 'Water.' zei ik. Ze knikte en stond op om water te halen en liet mij en Beck alleen. Ik keek weer naar het plafond.

Beck.

Ik zuchtte zacht. Alles wat ik deed kwam toch niet goed aan bij haar. Ik keek naar de grond toen Cat ons alleen liet. Waarom Cat? Liet mij het halen. "Cat vertelde me dat jij jezelf vroeger sneed" begon ik rustig. "Waarom heb je dat nooit verteld?" vroeg ik aan haar. Ik keek haar aan. Ik voelde me nog steeds heel erg suf van het blowen net, maar ik kon nog gewoon normaal functioneren vond ik.

Jade.

Ik bleef naar het plafond staren. Tuurlijk heeft Cat dat verteld. Kon er ook nog wel bij. Ik aarzelde of ik gewoon de waarheid moest spreken, of weer een sarcastische opmerking moest maken. 'Ik was bang hoe je ging reageren. En toen ik volledig gestopt was.. Wou ik het er gewoon niet meer over hebben.' zei ik zacht. Hij wist alles van me, behalve dat. Waarom moest Cat dat ingodsnaam vertellen.

Beck.

Ik luisterde naar haar en knikte. "Oke, dat snap ik" zei ik rustig. Ookal snapte ik het niet zo goed, waarom je jezelf zou snijden. Ik haalde een hand door mijn haar heen. "Wil je me vertellen waarom je dat dan deed?" vroeg ik voorzichtig aan haar. Ik had geen zin in een of andere ruzie, dus ik vroeg het voorzichtig in de hoop dat ze niet boos op me zou worden.

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. 'Gedoe thuis. Gedoe op school. Niemand mocht me. Ik was anders dan anderen. Dat gedoe.' zei ik en keek hem weer even aan. Ik voelde me altijd kwetsbaar als ik zulke persoonlijke dingen vertelde. Dat was ook een van de redenen dat ik me als een sarcastische bitch gedraagde. Kwetsbaarheid.

Beck.

Ik wist wel dat ze het niet altijd makkelijk had vroeger, maar dit wist ik ook allemaal niet. Ik knikte. "En wat je vandaag heb gedaan? Dat deed je van wegen wat er eerder gebeur was in de rv he?" vroeg ik zacht. Ik vond het moeilijk om ie zin uit te spreken, omdat ik wist dat het mijn schuld was dat ze hier lag. Als ik niet zo belachelijk boos was geworden, was ze gewoon weggegaan en was er niks aan de hand geweest.

Jade.

Ik beet op mijn lip. Ik slikte. 'Ja. En gewoon.. Om alles wat er gebeurd is.' zei ik zacht en beet op mijn wang om niet te huilen. Niet waar hij bij was. 'Maar je had gelijk in de rv.' zei ik rustig en staarde voor me uit.

Beck.

Ik kon niet geloven dat ze ook nog dacht dat ik gelijk had. Ik schudde mijn hoofd. "Nee ik had geen gelijk Jade" zei ik duidelijk tegen haar. "Ik was kwaad en zei gewoon stomme dingen. Ik meende het niet zo" zei ik zacht. Ik keek naar Jade haar blauwe ogen. Ookal lag ze hier in het ziekenhuis, was ze nog mooi.

Jade.

'Jawel. De enige jongen die mij wil hebben is een stalker die me bijna aanrand als hij de kans krijgt.' zei ik toen ik weer aan die fucking idiot dacht. Ik keek even naar de deur. Waar bleef Cat ingodsnaam? Waarschijnlijk was ze weer ergens afgeleid en was ze op de babyafdeling ofzo. Ugh. Dankjewel Cat.

Beck.

Ik slikte eventjes. Ze dacht echt zo slecht over haar zelf en ik had er aan mee geholpen. Ik schudde mijn hoofd. "Er zijn echt wel meer jongens die je willen hoor" zei ik zacht. "Kijk naar jezelf, je bent hardstikke mooi en als je niet zo gemeen ben tegen iedereen dan mogen ze je. Onze vrienden mogen jou toch ook?" zei ik. Ik haalde een hand door mijn haar heen. Het was zo ongemakkelijk, maar misschien maar goed dat we dit gesprek hadden nu.

Jade.

'Fantastisch.' mompelde ik en keek naar Beck. Ik wist niet echt wat ik moest doen en wat wij waren. Waren we nog vrienden? 'Je hoeft niet te blijven als je niet wil. Ik red me wel.' zei ik zacht tegen hem.

Beck.

Ik keek haar aan toen ze mij ook aan keek. "Nee, ik blijf nog wel. Cat rijdt toch met mij mee" zei ik. Ik probeerde klein te grijzen naar haar. We staarde in elkaars ogen eventjes. Het was zo raar. Ik wilde net iets zeggen toen Cat binnen liep. Ik wende mijn blik af en keek naar Cat die drinken gehaald had voor Jade.