Orpg, Beck en Jade

Jade.

Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, hij is weg voor werk. Ik weet niet eens waar hij zit. Ze hebben hem gebeld te bellen toen ik binnen ben gebracht maar hij nam niet op.' zei ik en haalde mijn schouders op. 'Die komt over 'n week wel weer aanzetten.' zei ik droog alsof het me weinig boeide.

Beck.

Ik knikte. "Oke, dan moeten we alleen wel een soort schema misschien maken? Ik ga jou niet alleen thuis laten als je thuis bent namelijk. Cat en Andre? Jullie willen toch ook wel Jade helpen als ze thuis is?" vroeg ik. "Ja tuurlijk" zeiden ze allebei. Ik keek Jade aan. "En ik ook, Tori vast ook" zei ik. Misschien had ze daar geen zin in, maar ik ging haar toch echt niet mooi alleen laten. Ze kon niet voor zich zelf zorgen en ze was nog zwak.

Jade.

Ik keek hem aan, geïrriteerd. 'Beck ik ben geen fucking klein kind. Ik ga mezelf niet direct ophangen als ik alleen thuis ben.' zei ik. No way in hell dat Tori op me ging passen. Ik keek hem nogsteeds aan, maar wist niet zeker of ik dit wel kon winnen. Waarschijnlijk niet.

Beck.

Ik rolde met mijn ogen en zuchtte diep. "I don't care, ik ga jou echt niet alleen laten. Je bent ook zwak, je hebt gewoon wat extra hulp en aandacht van je vrienden nodig" zei ik. Ik wende mijn blik af en keek naar de grond. Ik had geen zin in ruzie in het ziekenhuis.

Twee dagen later.
Jade.

Ik zat in Beck's auto op weg naar mijn huis. Ik leunde met mijn hoofd tegen het raam aan en keek wat afwezig naar mijn polsen. Het verband was er nu af, en je zag de hechtingen nu. Ergens vond ik het interessant om er naar te kijken, maar ik haatte het ook. We parkeerde bij me thuis en ik stapte uit.

Beck.

Ik reed met Jade naar haar huis toe. Op de een of andere manier was ik de gene die het eerst met haar mee ging. Cat had het besloten. Ze zei dat het goed was als ik meer met Jade was. Ik stapte uit de auto en opende de deur met de sleutel. Ik had voordat we hier kwamen het huis nog schoongemaakt, eerder meer de badkamer, zodat Jade straks niet zou schrikken. Ik had het mesje weg gegooid en onze ketting op de wasbak gelegd. Ik had mijn ketting ook niet meer om, die lag in mijn nachtkastje. Ik sloot de deur achter ons en ik deed de lichten aan, aangezien het al donktr begon te worden.

Jade.

Ik zuchtte. Het was fijn om thuis te zijn, ik had het helemaal gehad met dat stomme ziekenhuis. Hier kon ik tenminste weer normaal eten. Ik was kapot, ik was moe. Ik trapte mijn schoenen uit en hing mijn jas op, en liep de trap op naar boven. Ik vond het nogsteeds belachelijk dat ik oppas had. Kom op zeg. Maar het was fijn dat het Beck was. Ik vroeg me af hoe ik ingodsnaam met Tori ging overleven. Ik liep naar mijn kamer en liet me op bed vallen.

Beck.

Ik grijnsde klein toen Jade meteen naar boven liep. Ik deed mijn jas uit en hing die over de kapstok. Ik liep naar de keuken. Ik pakte wat eten en te drinken voor Jade. Ik liep daarna rustig naar boven en zag Jade op haar bed liggen. "Ben je zo moe?" vroeg ik aan haar. Ik zette het eten en drinken op haar nachtkastje. Ik ging op de bureau stoel zitten en zuchtte diep.

Jade

Ik keek hem aan. 'Ik ben kapot. Ziekenhuis bedden - niet comfortabel.' Zei ik tegen hem, ging rechtop zittem en pakte het drinken van het nachtkastje en nam een slokje en keek Beck aan. 'Ik voel me nog steeds een klein kind zo. Ga je vanavond voor het slapen gaan ook nog een verhaaltje voorlezen?' Vroeg ik met mijn gebruikelijke gewoonte aan sarcasme

Beck.

Ik grijnsde klein. "Als jij dat wilt doe ik dat, maar ik ben het niet van plan" zei ik met een kleine grijns. Ik haalde een hand door mijn haar heen. Waarschijnlijk zou het een avond vol ongemakkelijke situaties worden. Ik keek naar haar pols. Ik had het nog niet echt goed gezien. Het was een grote wond, het zag er ook heftig uit. Het was nog niet helemaal geheeld, dus beter bleef ze er van af.

Jade.

Ik grijnsde flauw naar hem. Ik merkte dat hij naar mijn polsen keek. 'Interessant?' Vroeg ik. Jade, altijd bitchy als het op persoonlijke dingen uitdraaide. Zelfs nu bij Beck. Ik zuchtte. 'Sorry.' Mompelde ik er maar achteraan.

Beck.

Ze had gezien dat ik ernaar keek. Ik keek haar aan. "Sorry" zei ik, bijna ter gelijke tijd met haar. "Ik had het gewoon nog niet goed gezien" legde ik uit. Ik keek even naar de grond en daarna naar Jade zelf.

Jade.

Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, 't is al goed.' Zei ik en zuchtte. Ik keek hem ook aan, en toen weer weg, nam een slokje van mijn drinken en zette het weer op mijn nachtkastje. Damn, dit was ongemakkelijk.

Beck.

Ik kwam met de stoel iets dichter bij haar bed zitten. Ik pakte haar hand vast. "Ik wilde nog zeggen dat het me spijt. Ik voel me nog steeds schuldig dat dit is gebeurd met je
" zeii ik zacht. Ik beet eventjes op mijn lip en keek in haar ogen.

Jade.

Ik keek even naar onze handen en toen in zijn ogen. 'Het is goed, 't is gebeurd..' zei ik. Ik wou niet dat hij zichzelf schuldig voelde omdat ik heftig reageerde op wat hij had gezegd. 'Je kon niet weten dat ik...iets zou doen.' Zei ik tegen hem en probeerde een beetje te glimlachen naar hem.

Beck.

Ik keek naar Jade en haar mooie kleine glimlach. "Weet ik, maar ik probeer je altijd te beschermen en ik baal ervan dat at niet gelukt is" zei ik zacht. "Maar alles komt goed, deze hand doet het binnenkort ook weer prima" zei ik. Ik gaf een zacht kneepje in haar hand.

Jade.

Ik glimlachte klein naar hem. 'Dat is te hopen, ik voel me echt gehandicapt.' Zei ik tegen hem en keek opnieuw naar onze handen. Ik grijnsde klein en keek hem weer voorzichtig aan. Ik vond het enigszins schattig dat hij me wou beschermen.

Beck.

Ik grinkte klein. "Dat snap ik ja" zei ik. Ik keek net als Jade naar onze handen. Ik miste haar en ik was blij dat ik nu bij haar kon zijn. Ik wreef met mijn duim kleine figuurtjes op haar hand. Ik draaide haar hand om keek naar de wond. Langzaam kwam ik dichterbij en ik drukte een kus op haar pols en daarna nog eentje. Ik keek haar aan en grijnsde klein. Mij maakte het niet uit dat ze die littekens had, ze was en bleef mooi voor mijj.

Jade.

Ik keek even hoe Beck kleine kusjes op mijn polsen zette. Ik glimlachtte klein. Ik had dit gemist. Alleen met Beck zijn, zonder ruzies. Ik keek langzaam op van mijn polsen en in de ogen van Beck.

Beck.

Ik keek weer in de ogen van Jade. Ah, fuck it. Ik legde mijn hand in haar hals, ik kwam dichterbij en drukte mijn lippen en die van haar en begon haar zachtjes te zoenen. Wow, dit was zo niet gepland, maar wel nodig. Ik legde mijn andere hand in haar zij en langzaam stond ik op en kwam ik bij haar op bed zitten.

Jade.

Voor ik het wist zoende Beck me. Damn, wat had ik dit gemist. Ik zoende hem zachtjes, legde mijn hand in zijn hals en grijnsde zacht tegen zijn lippen. Voor het eerst sinds het uit was, voelde ik me weer beter.

Beck.

Ik voelde haar grijnzen tegen mijn lippen en ik grijsde terug. Wow, echt wow gewoon. Zacht beet ik op haar lip en ik tikte met mijn tong tegen haar lip aan, vragen of ze het goed vond. Ik deed ondertussen een plukje haar achter haar oor.

Jade.

Ik grijnsde en liet hem toe. Alles was perfect nu. Ik haalde mijn hand door zijn haren. Ik verhoogde ons tempo ietsje. Wauw. En ik maar denken dat de hele avond ongemakkelijk zitten en kort praten zou worden. Dit was zoveel beter.

Beck

Oef, dit was perfect. Ik ging mee in het tempo en genoot van haar. Ik verplaatste me een beetje. Ik probeerde meer naast haar te liggen, zodat het voor mij ook wat comfortabeler was. Ik grijnsde weer klein. Dit werkte een beetje hetzelfde als blowen. Ik voelde me rustig en ontspannen op dit moment.

Jade.

Het ging zo een tijdje door, en het voelde geweldig. Na een tijdje trok ik voorzichtig en zachtjes terug en keek hem met een kleine glimlach aan. Ik pakte voorzichtig zijn hand vast en verstrengelde zijn vingers met de mijne.