Orpg, Beck en Jade

Beck.

Ik keek haar aan. Ze schrok van mijn vraag leek het wel. Ik wist niet of ik het moest geloven. Ik sloeg mijn armen over elkaar. "Dus dan is het vast geen probleem als ik jou polsen mag zien" zei ik. Ik wachtte eventjes af. Als ze zich zelf weer gesneden had he. Dan ging ik echt nooit meer een belofte maken ,met haar. Het lukte toch nooit.

Jade.

Ik duwde mijn armen dichter tegen mijn lichaam aan. 'Nee, want ik wil niet dat mensen die lelijke kutlittekens zien.' zei ik fel. Als ik het tenminste uit kon stellen tot als ik thuis was, kon ik er makeup op doen. Verdomme,

Beck.

Ik haalde mijn schouder op. "Dan gaan we gewoon naar een plek waar niemand is" zei ik. Ik wees naar de conciërge kast, waar toch nooit iemand was. Ik keek Jade weer aan. "Ik wil het gewoon nu zien Jade" zei ik rustig. Jade was telkens heel fel, maar het had geen zin om ook fel terug te doen.

Jade.

Ik keek hem aan en beet op mijn lip. Ik rolde met mijn ogen en pakte zijn arm vast, trok hem mee naar de conciërgekast. Hij ging waarschijnlijk toch doorzeuren. Ik trok mijn mouwen omhoog, en deed nog de mouw links zo, dat je de nieuwe sneeën net niet zag. 'Nou blij?' zei ik fel en rolde ze weer vlug naar beneden.

Beck.

Ik werd meegesleurd door Jade. Ik deed de deur dicht en ging tegen over haar staan. Ze deed haar mauwen omhoog, maar ik kon het niet goed zien. "Jade, je doet veel te fel. Doe rustig alsjeblieft" zei ik. Ze deed haar mouwen snel weer naar beneden. Ze verbergde echt wat, ik wist het zeker. Ik pakte haar pols vast en schoof de mouw omlaag. Alleen het litteken, voor de rest geen snee. Ik liet haar arm los en pakte gauw haar andere pols. Ik heild haar pols stevig vast. Ik zag het wel gebeuren dat Jade haar pols wilde terug trekken ofzo. Ik deed haar mouw omlaag en kon nu haar pols goed bekijken. Naast haar litteken zaten 3 sneetjes. Verdomme Jade. Het zag er ook echt nieuw uit. Dit verklaarde haar gedrag wel. Ik keek langzaam Jade aan. Ik was meer ik een schok. Ze had onze afspraak verbroken. "Waarom? We hadden een afspraak" zei ik zacht. Ik liet haar pols los en schudde met mijn hoofd. "Jezus Jade" mompelde ik. Waarom zou je je dit zelf aan doen? Dat was niet gezond hoor.

Jade.

Ik keek hem niet aan toen hij mijn pols pakte. 'Het is niks.' mompelde ik. Het kon veel erger zijn, toch? Het waren maar een paar kleine sneetjes. Ik beet op mijn lip. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan.

Beck.

Ik schudde met mijn hoofd. "Het is niks? Jade, We hadden een afspraak. Je zou dit niet meer doen. Al onze afspraken die we gemaakt hebben stellen niks meer voor. Waarom doe je jezelf dit aan?" zei ik. Ik vond het vreselijk. Je ging toch niet met een mesje in de arm snijden? Dat doe je niet. En dan was blowen misschien ook niet helemaal gezond, maar ik vond dat toch anders dan jezelf helemaal open snijden. "Je zou het tegen me zeggen weet je nog? Als het niet goed ging, of als je de drang had om te snijden" zei ik tegen haar.

Jade.

'Beck, je doet alsof dit iets is waar ik 1, 2, 3 mee kan stoppen, verdomme.' zei ik. Ik had de neiging mijn haar uit mijn kop te trekken. Waarom verpestte ik altijd alles? 'En ja, sorry hoor. Denk je dat dit makkelijk voor me is?!' zei ik gefrusteerd, meer vanwege mezelf danhem.

Beck.

"Nee ik snap dat het moeilijk is om opeens te stoppen en het niet makkelijk is. Dat snap ik echt wel, maar.." Begon ik. Ik zuchtte diep. Ik zocht gewoon naar de juiste woorden. Ik staarde naar de grond. "Ik wil je gewoon niet zo zien en helpen en als je niks tegen me zegt dan kan ik ook niks doen" zei ik. Het voelde nu mijn schuld. Ik had eerder moeten ingrijpen, dan had ze dit misschien niet gedaan.

Jade.

Ik keek hem aan en zuchtte. 'Ja, oké. Sorry. Mag ik gaan?' mompelde ik. Ik haatte dit hele gesprek. Het was veel te persoonlijk en ik had er een hekel aan. Ik raapte mijn tas van de grond af en keek weer hem aan.

Beck.

Ik ha echt het idee dat ze helemaal niet luisterde naar wat ik te vertellen had. "Ja, ga maar hoor. Het boeit je toch niet wat ik zeg" zei ik geirriteerd. Jezus, Jade. Waarom? Waarom doet ze altijd zo gemeen als het over haar ging? Ik werd er echt gek van. Ik zuchtte diep en keek hoe ze haar tas van de grond pakte om weg te gaan.

Jade.

'Fantastisch.' zei ik en liep naar buiten toe. Ik voelde me schuldig over hoe ik deed, maar ik kon dit echt niet hebben nu. Ik liep naar het lokaal toe aangezien de pauze nu toch bijna voorbij was en zuchtte diep toen ik achterin ging zitten.

Beck.

Ik keek hoe ze weg liep. "Verdomme" vloekte ik. Ik trapte har tegen de kast en schopte een emmer hard weg. Kut zooi. Mijn hoofd knalde bijna weer uit elkaar. Te veel gedachten, veel te veel gedachtes spookte weer door mijn hoofd. Verdomme, de behoefde aan blowen kwam meteen weer heel erg terug. Ik dacht eventjes na. Wiet lag thuis. Ik zuchtte diep. Ik raapte mijn tas op en liep naar het lokaal. Er was nog een plaats vrij naast Tori, dus ging ik maar naast haar zitten. "Waar waren jullie?" vroeg ze. Ik bleef naar voren kijken. "Praten" zei ik alleen.

Jade.

Ik beet op mijn lip en zag Beck naast Tori zitten. Ik rolde met mijn ogen. Ik zuchtte. Ik zou straks wel met hem praten.

Beck.

Heel langzaam ging de les voorbij. Ik tikte ongeduldig met mijn vingers op mijn been. De bel ging. Eindelijk. Ik pakte mijn tas op en keek eventjes naar Jade. Ik ging niet naar haar toe, dan zou ze toch alleen maar boos worden. Ik liep met Tori het lokaal uit naar het volgende lokaal.

Jade.

Ik propte mijn boeken in mijn tas en liep naar het volgende lokaal. Ik zag Tori en Beck samenlopen en zuchtte diep. Tuurlijk. Ik liep het volgende lokaal in en ging met Cat zitten.

Beck.

In het lokaal ging Jade naast Cat zitten. Tuurlijk wilde ze niet meer naast mij. Ik ging zitten naast Andre en Tori. De les begon. Ik zat alleen niet zo op te letten, omdat mijn gedachtes meer bij het gesprek zaten wat Jade en ik net gedad hadden.

Jade.

Ik had hoofdpijn en wou het liefst gewoon naar huis. Ik kon zo slecht tegen dit. Ik wou ook geen ruzie met Beck, maar natuurlijk moest ik weer alles verpesten. Ik zuchtte.

Beck.

De dag ging voorbij en uiteindelijk ging de laatste bel. Ik liep met Andre naar mijn kluisje en lege mijn boeken erin. Ik pakte mijn jas uit mijn kluisje en keek naar Andre die zijn verhaal aan het afmaken was. Ik hoopte dat hij opschoot met zijn verhaal, want ik wilde nog eventjes naar Jade toe eigenlijk.

Jade.

Eindelijk. Ik liep vlug naar mijn kluisje en pakte mijn jas. Ik gooide wat boeken erin En twijfelde of ik naar Beck moest lopen. Ik deed mijn kluisje dicht en zocht naar mijn sleutels. Dat praten kon morgen ook nog wel.

Beck.

Jade stond bij haar kluisje en het zag er niet uit alsof ze nog naar mij toe zou komen. Zal ik het doen? Ja fuck it. "Sorry Andre maar ik moet eventjes naar Jade" zei ik. Hij knikte. Ik liep naar Jade toe die in haar tas aan het graaien was. "Ga je me nu negeren?" vroeg ik op een rustige toon.

Jade.

Ik keek op. Damn it. 'Ik zoek mijn sleutels, sinds wanneer versta je dat onder negeren?' zei ik tegen hem. Wauw, dit ging goed. 'Oke, sorry. Niet m'n bedoeling.' mompelde ik toen erachteraan. Ik wou niet weer Beck kwijtraken door mijn domme acties.

Beck.

Ik wilde iets zeggen na haar opmerking, maar ze zei al sorry. Ik beet eventjes op mijn lip. "Ben je boos op je me?" vroeg ik aan haar. "Je doet de hele dag al gemeen en je weet dat ik je alleen maar wilt steunen" zei ik.

Jade.

Ik zuchtte diep. 'Nee, ik ben niet boos op je. Het frustreert me gewoon dat ik teruggevallen ben en dat je erachter bent gekomen.' zei ik zacht en slikte.

Beck.

Ik knikte. "Maar Jade als ik er nu niet was achter gekomen dan had je het niet verteld en dat zou erg zijn. Ik wil dat verteld als er iets is, dat ik je kan steunen en helpen" zei ik. Ik wilde voor haar zorgen, want ik geef heel veel om haar, ondanks dat ik niet eens zeker wist of we wel een relatie hadden op dit moment.