Orpg, Beck en Jade

Beck.

Wat later was het pauze. Ik hadd geen zin om de rest te zien. Andre zou zoeizo met me willen praten en ik had daar echt geen behoefte aan. Ik liep naar mijn kluis en pakte mijn jas. Ik ging gewoon naar Jade. "Beck?" hoorde ik zacht achter me. "Waar ga je heen?" Ik draaide me om en zag Cat staan. Ze zag er een beetje stil en treurig uit. "Ik ga na Jade toe" zei ik zacht terug. "Mag ik mee? Ik wil graag bij haar zijn. Ik mis haar en ik wil haar een grote knuffel geven" zei ze. Cat was lief voor Jade. "Nee, jij blijft hier. Ik ga je niet laten spijbelen. Kom na school langs anders" zei ik. Ze knikte. "Oke, ik kom na school" zei ze. Ik grijnsde klein. "Is goed. Zou ze fijn vinden" zei ik zacht. Cat sloeg haar armen om me heen. Cat was altij zo emotioneel, het was wel schattig. Ik wreef zacht over haar rug. "Ik ga nu oke?" zei ik. Ze knikte. Ik grijnsde klein en liep daarna naar buiten, de parkeerplaats op. Ik stapte in de auto en reed naar Jade toe. Ik parkeerde voor haar huis de auto en stapte uit. Misschien lag ze wel in bed, dus ik pakte de sleutel die ze me ooit had gegeven en liep het huis binnen. Ik trok mijn jas uit en legde mijn tas op de grond.

Jade.

Ik keek op toen ik geluid hoorde en trok een oortje uit, en hoorde de deur beneden dicht gaan. Dat was vast Beck. Ik trok een wenkbrauw op, had hij niet nog les? Ik beet op mijn lip en frunnikte wat aan het draadje van het oortje. Zolang hij maar niet commentaar maakte over het feit dat ik al de hele dag in bed lag.

Beck.

Ik keek in de woonkamer en keuken, waarschijnlijk was ze boven. Ik pakte twee glazen en schonk wat drinken in en daarna maakte ik een paar boterhammen, voor Jade maar ook mezelf. Ik liep daar mee naar boven en liep haar slaapkamer binnen. En ja hoor, daar lag ze in bed. Ik grijnsde klein. "Hee slaapkop" zei ik. Ik zette het eten en drinken op haar nachtkastje.

Jade.

Ik keek naar Beck die binnen kwam lopen met eten en drinken. Ik grijnsde maar wat klein naar hem, met moeite. 'Hee.' zei ik tegen hem en deed mijn muziek maar uit en legde mijn mobiel op het nachtkastje. 'Heb je geen les?' vroeg ik.

Beck.

Ik ging op de rand van haar bed zitten. "Jawel, maar ik had geen zin en ik wilde kijken hoe het bij jou ging" zei ik. Ik nam een slok en pakte een boterham waarvan ik een hap nam. Ik had nu best honger gekregen.

Jade.

Ik grijnsde een beetje. 'Je had geen zin. Goed excuus.' zei ik en keek even naar de boterhammen. Ik had totaal geen honger, ook al had ik de hele dag nog niks gegeten. Ik keek weer naar Beck en zuchtte. 'Hoe is het met Cat?' vroeg ik toen zacht.

Beck.

Ik liet het maar gaan. Ik nam nog een paar happen. Ze begon over Cat. Hun vriendschap was wat apart, maar ze gaven veel om elkaar. "Cat zag er een beetje treurig en verdrietig uit. Ze had ook geen vrolijk kleurig jurkje aan ofzo" zei ik zacht. Ik slikte eventjes. "We hebben kort gepraat. Ze wilde met me meekomen, maar ik wilde niet dat ze ging spijbelen. Ik zei dat ze naar school kon komen" zei ik.

Jade.

Cat en treurig? Ik beet op mijn lip. Ik hoopte eigenlijk dat het niet vanwege mij was, maar Cat kennende wel. Ik knikte. 'Ja, vind ik wel oké.' zei ik en zuchtte. Ik was stil. Ik was weer niet spraakzaak en ik had gewoon een leeg, moe gevoel. Dat gevoel dat elke beweging uitputtend voelt.

Beck.

Ik knikte. Ik pakte het bord en stak het uit naar Jade. "Je moet wat eten" zei ik. Als ik het lief ging vragen ging ze zoiezo nee zeggen waarschijnlijk.

Jade.

Ik keek hem aan en toen weer naar het bord. 'Geen honger.' zei ik en duwde het bord wat van me af. Ik voelde me net zo'n kleuter die gevoederd moest worden. Ik frunnikte wat aan mijn haar.

Beck.

Ik rolde met mijn ogen. "Heb je al wat gegeten dan vandaag. Zo te zien niet hoe je erbij ligt" zei ik. Ik nam het bord maar terug, dit had geen zin.

Jade.

'Wat boeit het.' zei ik en zuchtte diep. Ik legde mijn hoofd weer wat ontspannend op het kussen en staarde naar voren. Ugh, ik wou dat ik gewoon voor altijd in bed kon blijven liggen.

Beck.

"Je moet goed blijven eten" zei ik rustig. "Maar laat maar" zei ik. Ik kon wel erg gaan tegenspreken, maar ik had echt geen zin in ruzie en dat had ze niet nodig.

Jade.

'Mhh.' ik reageerde niet echt en trok de deken op tot mijn kin. Het was een beetje ongemakkelijk, wat ik eigenlijk best kut vond, maar ik kon het niet helpen. Ik frunnikte wat aan de deken.

Beck.

En nu was het weer stil. Ik vond het echt niet leuk maar goed, maar goed Jade had het zwaar, toch? "Wil je een film kijken ofzo?" stelde ik voor. Ze wilde toch niet praten.

Jade.

Ik knikte. 'Ja, is goed.' zei ik en ging langzaam rechtop zitten en pakte mijn laptop, schoof wat op in bed zodat Beck er bij kon. Ik zette ondertussen mijn laptop aan en zocht een leuke film.

Beck.

Ik keek hoe Jade opschoof in bed. Ik ging naast haar zitten en deed de deken een beetje over me heen. "Kies je een keer geen horror film uit? Die we al 10 keer hebben gezien?" vroeg ik met een lachje.

Jade.

Ik grijnsde een beetje. 'Ik zal 't proberen.' zei ik tegen hem en keek een beetje door de films. Ik besloot maar geen horror film te doen, daar had ik ook eigenlijk totaal geen zin in, dus deed ik maar een comedy, Ik drukte op play en ging comfortabel zitten.

Beck.

Ik sloeg mijn arm rond om Jade en ging ontspannen zitten. Ik zuchtte diep en pakte met mijn vrije hand die van haar vast. Ik keek naar het schermp van de laptop, waar de film zich afspeelde.

Jade.

Ik zuchtte diep en ontspande maar een beetje, leunde tegen hem aan terwijl ik naar het scherm keek terwijl ik eigenlijk een beetje afwezig was en met mijn gedachten weer ergens anders was.

Beck.

Ik moest af en toe lachen om de film, maar het was niet geweldig ofzo. Ik keek uit mijn ooghoek eventjes naar Jade. Ze zat niet echt opteletten. Ik keek naar haar. "Wat is er? Waar denk je aan?" vroeg ik zacht. Ik gaf een zacht kneepje in haar hand.

Jade.

Ik keek even naar Beck en zuchtte. 'Niks, Er is niks.' zei ik en keek weer vlug naar het scherm. Ik wou er niet over praten. Ik haatte praten over dit soort dingen. Ik beet op mijn lip.

Beck.

Ik zuchtte diep. "Jade, waarom praat je niet tegen me? Je kan me alles vertellen. Je moet dit toch kwijt?" zei ik. Het kwam zo uit m'n mond. Ik kon me niet blijven inhouden en ik wilde dit toch best graag weten.

Jade.

Ik keek op toen Beck dat zei en liet zijn hand los. Begreep hij dan echt niet hoe ik me voelde? Serieus Beck? 'Ik wil er niet over praten. Ik hoef niks kwijt. Laat me.' zei ik. Waarom zou ik ingodsnaam gaan praten met hem over het feit dat ik verkracht ben? Ik wist toch al wat hij ging zeggen. Dat het niet mijn schuld is, ik kon er niks aan doen, alles komt wel goed. Maar dat was een en al gelul.

Beck.

Ik zuchtte zacht. Verdomme, ik kon echt niks doen. Vond ze het uberhaupt wel fijn dat ik hier was? Tegen Cat kon ze zeker alles vertellen. Ik beet op mijn lip en keek naar de film.