orpg beck & jade

Jade.

Ik lachte even kort. "Nah, zo is hij niet. Hij vind het meestal niet zo erg dat ik met andere jongens afspreek. Hij vertrouwt me." loog ik toen en glimlachte klein. Zo klonk het net alsof wij een hartstikke goede relatie hadden, pff. Beck moest is weten wat ik allemaal over had voor Tony.

Beck.

Ik knikte. Ergens geloofd ik haar niet helemaal100%. Geen een relatie was perfect. Alle relaties die ik heb gezien bij mensen die ik ken, daar was altijd wel iets mee. "Dat is fijn. Hoe lang zijn jullie al samen?" Vroeg ik aan haar. Ik nam een slok.

Jade.

"Bijna zes maanden." zei ik tegen hem, maar het leek al echt een eeuwigheid sinds de eerste keer dat ik voor Tony drugs moest gaan verkopen. Ik nam nog een slokje en merkte dat mijn telefoon al trilde. Ik pakte hem en zag dat Tony geappt had. Waar ben je? Je bent niet bij James, hij belde met net op. Kom naar huis. Ik appte terug dat ik met Cat ergens wat aan het drinken was en straks zou komen, want ik had nog geen zin om hem te zien. Hij wist toch niet waar ik was.

Beck.

Ik knikte. Ik nam nog een paar slokken van mijn biertje. Ik keek hoe ze naar haar mobiel keek. "Alles Oke?" Vroeg ik. Ik friemelde ondertussen aan een bierviltje wat op tafel lag.

Jade.

Ik keek weer op en legde mijn telefoon weer neer. "huh? Oh- ja, Tony is morgen vrij, hij vroeg of ik langskwam, maar dan ben ik bij Cat." zei ik. Telkens Cat als een excuus gebruiken. Dat was makkelijk. Maargoed. Ik dronk rustig mijn wijn weer op.

Beck.

"Oh Oke" zei ik. Ik glimlachte klein. Ik nam nog wat slokken bier. "Ik vraag me nog wel iets af. Op school kreeg ik al snel de indruk dat je veel mensen niet mag. Mensen lijken ook een beetje bang voor je te zijn ofzo. Wat is dat toch? Je bent nog geen een keer gemeen tegen me geweest en ik vind je alles behalve eng" zei ik. Het wad iets wat ik niet begreep.

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. "Ik kan soms best..direct en fel zijn. Ik denk dat veel mensen daar niet tegen kunnen. Sommige vinden mijn uiterlijk eng omdat ik voornamelijk zwart draag. Ik heb voor de rest ook totaal geen behoefte aan hun." zei ik rustig. Ik had Cat, en Cat was druk en irritant maar een goede vriendin. Dat was genoeg.

Beck.

Ik luisterde en knikte. "Zolang je maar lekker in je vel zit is het goed he" zei ik. Soms wist ik nooit zo goed wat ik moest zeggen, vaak was ik ook wel stil in gesprekken. Ik moest toegeven dat ik het best Oke deed.

TS
Jade.

Ik stond wat afwezig bij mijn kluisje te wachten op de rest. Gisteren was een chaos geweest en had ik knallende ruzie met Tony omdat ik niet alle pillen had verkocht. Toen had hij me geslagen. Hij had me nog nooit geslagen. Hard vastpakken en zo nu en dan schelden, maar slaan? Nee. En ondanks dat ben ik die avond toch gebleven, maar het maakte me om eerlijk te zijn bang. En ik was nergens bang voor...

Beck.

Ik had mijn auto al geparkeerd op de parkeerplaats van school. Ik was met het raam open nog even mijn sigaret aan het oproken. Vervolgens pakte ik mijn rugzak en liep ik het schoolgebouw binnen. Ik zag Jade al meteen staan. Het was duidelijk dat ze diep ik gedachten zat. Ik ging eerst maar even naar mijn kluis om mijn jas daar in te leggen. Ik liep daarna naar Jade. "Hee" zei ik met een glimlach. "Alles goed? Vroeg ik.

Jade.

Ik keek op toen Beck ineens naast me stond. "Hmm? Oh, hey. Ja hoor, met jou?" vroeg ik. Ik probeerde mijn best te doen elk oogcontact te vermijden. Ik beet op mijn lip. Beter kwam de rest een beetje snel.

Beck.

Ik fronste eventjes. Er was wel iets aan de hand. "Met mij gaat het goed ja" zei ik. Ik haalde een hand door mijn haar heen en bleef aan aankijken. Ondertussen liepen Cat en Tori naar ons toe.

Jade.

Cat en Tori kwamen aangelopen. "Goeiemorgen!" Zei cat vrolijk en wou me een knuffel geven. Er liep een rilling over mijn rug en ik stapte wat achteruit, de knuffel ontwijkende. "Cat, doe normaal." zei ik geïrriteerd. Ik wou echt niet dat iemand me nu aanraakte. "Zullen we naar het lokaal?" vroeg ik toen maar en begon alvast met lopen. Ik had zo geen zin in vandaag.

Beck.

Al die jaren dat ik bij mijn vader leefde was ik alleen maar bezig met overleven. Ik was altijd aan het observeren, altijd op zoek naar of er gevaar was. Nu was het niet meer nodig, maar het zat nog steeds in me en ik deed het dus nog altijd onbewust. We liepen jade achterna naar het lokaal. Mijn ogen bleven nu dus op Jade. Tori vroeg wat aan me, maar daar was ik niet naar aan het luisteren. In het lokaal gingen we achterin zitten. Cat naast Jade en Tori sprong meteen naast mij op een stoel.

Jade.

Elke keer dat Cat me perongeluk aanraakte, of het nou haar arm was die de mijne raakte of dat ze me aantikte voor aandacht, elke keer schrok ik er van, maar het viel niemand op, gelukkig. Ik had mijn mobiel op tafel onder mijn boek en was hem steeds aan het checken. Als Tony me dan appte, kon ik direct terug appen. Ik zuchtte even diep en staarde afwezig vooruit.

Beck.

Het was zo duidelijk. Als Jade werd aangeraakt werd ze er naar van, ze maakt met niemand oogcontact en ze staarde maar wat. Ik wilde niet negeer tot conclusies komen, maar op dit moment leek ze op mijn moeder. Het kon bijna niet anders toch? Ik denk ook niet dat iemand anders het doorhad. Misschien moest ik met haar praten. De bel ging. Ik stond op en pakte mijn rugzak. Ik liep met de rest het lokaal uit.

Jade.

Ik stond op toen de bel ging en stond met de rest op. We hadden gelukkig een half uurtje pauze. Ik deed mijn tas over mijn schouder en liep maar wat achter de rest aan. Ik had geen honger, dus haalde alleen gauw een koffie. Ik had hoofdpijn van het piekeren gekregen en wou gewoon echt graag naar huis toe.

Beck.

Ik stond naast Jade tijdens het bestellen van de koffie. zelf nam ik er ook eentje. Ik paktede beker koffie vast en met Jade liep ik achteraan met de rest. Ik moest wel deze pauze even met haar praten. "Hee jongens ik en Jade lopen even naar mijn auto. Ik moet nog een boek terug geven" zei ik snel. Ik pakte Jade bij haar onderarm en trok haar mee naar de parkeerplaats.

Jade.

Voor ik het zelf doorhad had Beck mijn arm al en moest ik mee naar de parkeerplaats. "Beck, jezus!" Ik trok mijn arm hard terug toen we bij de auto aankwamen. "Waar sloeg dat op?" vroeg ik kwaad. Ik kon er niet tegen dat hij zomaar me vastpakte.

Beck.

Bij de auto liet ik haar meteen los. God ze was best boos. Misschien had ik het anders aan moeten pakken. Te laat. "Sorry, maar het is best dringend. Er is iets met je. Dat is heel duidelijk Jade. Ga je me het zelf vertellen?" Vroeg ik. Ik was niet perse fel tegen haar, maar ik was echt serieus.

Jade.

Ik keek Beck nu recht in zijn ogen aan. Kut. En nu? Was het dan zo overduidelijk? "Pardon? Waar heb je het ingodsnaam over Beck? Er is niks aan de hand?" zei ik en sloeg mijn armen over elkaar heen. Gewoon liegen, daar was ik zo goed in. Misschien hield hij dan op.

Beck.

Ik trok mijn wenkbrauw op. "Jade kom op. Ik ben niet gek en ik zie echt wel wanneer er iets is gebeurd met iemand. Dus vertel maar" zei ik. Ik wachtte netjes af. Ging ze het niet vertellen en ging ik haar er mee confronteren

Jade.

Ik rolde met mijn ogen. "Beck, er is niks. Ik heb slecht geslapen, misschien is dat het, want voor de rest gaat het prima? Ik vind dit echt nergens op slaan." zei ik en draaide me weer om en liep richting de rest. Hopelijk liet hij me nu met rust.

Beck.

Voor ze kon weglopen greep ik haar pols en draaide haar naar me toe. "Iemand heeft je pijn gedaan, je geslagen. Je denkt misschien dat je heel normaal doet, maar ik zie het duidelijk aan je" zei ik. Ik keek naar haar blauwe ogen en hoopte alleen maar dat ze niet heel boos zou worden.

Jade.

Fuck, fuck, fuck. Hoe kon hij dat weten? Niemand viel het op en hij zag het direct? Ik trok mijn pols los. "Ik wil dat je uit me buurt blijft." zei ik en liep toen vlug weg, direct naar binnen en naar de wc. Ik checkte even of er niemand anders in de hokjes waren en keek toen in de spiegel en haalde een paar keer diep adem. Godverdomme, kut Beck. Wat moest ik nu doen dan? Hij zat nog steeds bij me in de klas.