orpg beck & jade

Beck.

Dat ze zo boos weg liep zei eigenlijk al genoeg. Met andere woorden vertelde ze me. Ja Beck je hebt helemaal gelijk. Tuurlijk snapte ik ook dat ze weg liep. Mijn moeder deed niet anders. Ze schaamt zich dood. Ik vond het erg voor Jade. Niemand verdient het eigenlijk om klappen te krijgen. Ik besloot om even bij de auto te blijven en een sigaret te roken. Voor nu liet ik haar even alleen. Hopelijk zou ze niet boos blijven op me.

Jade.

Ik keek nog even in de spiegel en hoorde de bel gaan. Ik zuchtte, oké, gewoon normaal doen. Ik liep richting het lokaal en ging naar Cat zitten. Als ik Beck gewoon negeerde, hoefde niemand anders het te weten. Ik legde mijn spullen op tafel. "Wat was je lang weg, Jade." vroeg Cat. "Mhh? Oh, was even naar de wc en direct boeken pakken enzo." zei ik en bladerde wat door het boek.

Beck.

Toen de pauze over was liep ik naar lokaal. Tori had als gewoonlijk een plek voor me vrijgehouden, achter Cat en Jade. Ik ging zitten en keek even kort naar Jade. "Hee Beck. Heb je misschien zin om na school samen huiswerk te maken?" Vroeg Tori. Ik keek haar aan. Daar had ik echt geen zin in. "Uuh..sorry ik kan niet. Ik heb al iets te doen" zei ik snel. Ik pakte uit mijn broekzak mijn mobiel. Tori had me meteen in de groepapp gezet van hun vriendengroep, wat betekende dat ik Jade's nummer had. Ik appte Jade in privé. *Sorry, ik wilde je niet zo overvallen. Alles Oke? Als je er over wilt praten dan hoef je dat alleen te zeggen. -Beck*

Jade.

Ik voelde mijn mobiel trillen en keek erop. Iemand had me geappt. Ik opende het appje en zag dat het Beck was. Ik rolde met mijn ogen. Gewoon negeren. Ik legde mijn mobiel weer neer en keek voor me uit.

Beck.

Ik zag dat ze het las en vervolgens niks mee deed. Oke, ze ging me negeren. Ik was benieuwd hoe lang ze dit ging volhouden.

TS week later
Jade

Het stug negeren ging me makkelijk af. Al een week lang had ik Beck niet gesproken, wat natuurlijk de rest van de groep wel opviel, maar me echt niet boeide. Maar het was inmiddels een week later en Tony en ik hadden onze ruzie een soort van bijgelegd. Als ik maar nu wel alles op tijd verkocht en het geld op tijd bij hem afleverde. Dus dat probeerde ik dan maar te doen. Het was inmiddels al donker en ik stond in de regen te bonken op een deur. Een van Tony's vrienden. Ik kreeg van die avond nog geld van hem, en hij zou me naar Tony of naar huis rijden erna, maar toch stond ik nu in de regen zonder vervoer en zonder geld. Tony ging me vermoorden als ik weer te weinig had. "Godverdomme, doe die tyfus deur open." riep ik en bleef maar bonken, wat natuurlijk weinig zit had, het enige wat ik deed was de rest van de stad wakker maken. Ik was helemaal in de stress.

Beck.

Ik zat in de auto. Ik was nog even wat gaan drinken in de bar waar ik bijna elke avond wel zat. Ik reed terug naar huis door een woonwijk. Ik was aan het roken met het raam open. Het was helemaal stil op straat. Ik hoorde alleen de moter van de auto, tot ik iemand hoorde roepen. Ik keek om me heen en zag iemand op een deur bonzen. Het was al snel duidelijk aan het lichaam en de manier van bewegen dat het Jade was. Alweer. Jade...die best goed was in negeren. Ik ben er ook niet meer over begonnen op school. Als ze geen hulp wilde dan had het geen zin om te blijven zeuren, dat werkte gewoon niet. Ik stopte langs het huis waar Jade voor stond en stopte de moter. "Jade? Alles Oke?" Vroeg ik.

Jade

Ik draaide me om. Tuurlijk, had je Beck ook weer. Zou is niet zo zijn. "Zie ik eruit alsof ik oke ben?" zei ik kwaad en draaide me weer om, en drukte de deurbel een eeuwigheid in. Godverdomme.

Beck.

Ik rolde mijn ogen. Ze was gelukkig niet eigenwijs. Ik stapte uit de auto en nam nog een trekje van m'n peuk. Ik liep naar haar toe. "Jade, ik denk niet dat de persoon die hier woont thuis is. Ga naar huis ofzo. Het is koud en je bent doorweekt" zei ik.

Jade.

"Goh, Beck, denk je niet dat als ik naar huis kón ik al gegaan was? Ik sta hier echt niet voor me lol." zei ik en liet de deurbel los. "Fuck!" riep ik en schopte hard tegen de deur aan. Ugh, echt niks zat me mee vandaag.

Beck.

Ik gooide de peuk op de grond en keek haar terug aan. "Als je in m'n auto stap breng ik je naar huis" zei ik. "Ik snap ook niet waarom je iemand belt om je te komen halen eigenlijk" zei ik.

Jade.

In de auto stappen met Beck of dat tyfus eind gaan lopen? Wat een kutkeuze. En niemand anders kon me ophalen, want Cat was bij Tori en Tony kon dit niet weten.. En voor de rest? Ik had niemand anders. Ugh. Ik draaide me om en liep richting de auto van Beck, en stapte zonder wat te zeggen in. Ik was toch helemaal in de stress en als ik bleef staan of ging lopen had ik morgen een longontsteking, want ik was echt doorweekt.

Beck.

Ik stapte na Jade de auto in. Gelukkig koos ze ervoor om niet te klaagen en gewoon in te stappen. Ik zette snel de verwarming hoger, zodat ze zich kon opwarmen en misschien nog wat kon opdrogen. "Zeg maar hoe ik moet rijden. Ik ben niet bekend hier he" zei ik. Ik starte de auto.

Jade.

Ik knikte en wees Beck de weg naar mijn huis. Nog steeds was ik kwaad en in de stress. Ik pakte mijn mobiel ondertussen en keek op mijn bankrekening. Ik moest het maar voorschieten in het ergste geval, want straks werd ik weer geslagen, of erger. Ik beet op mijn lip. Of ik moest zorgen dat de rest van de drugs verkocht werd, maar daar had ik geen eens tijd voor. Fuck.

Beck.

Ik reed naar haar huis met de aanwijzingen die ze gaf. Ik keek af en toe in mijn ooghoeken naar haar. "Wie woont in dat huis waar je voor stond?" Vroeg ik rustig. Ik zag dat ze een beetje trilde, ze zag er gestresst uit. Ik was niet de beste persoon om iemand gerust te stellen eigenlijk

Jade.

Ik keek even opzij naar Beck en toen weer naar voren. "Een vriend." loog ik. Ik wist de achternaam van die gast niet eens, of hoe oud hij was. Ik kreeg meestal van Tony een adres door en dat was het. "Hier links, en dan het derde huis." zei ik. Ik woonde niet bepaald in een arme buurt, wat vooral kwam omdat mijn vader zo'n goede baan had.

Beck.

"Oke" zei ik. Ze ging toch niks vertellen. Ik sloeg links af en parkeerde de auto voor de deur. Ik keek naar het huis. "Mooi huis" reageerde ik. En ik woonde in een rv. Ik heb nooit rijkdom ofzo gekend. Niet dat het me boeide of zo. Ik keek Jade aan. "Waarom heb je me de hele week genegeerd?" Vroeg ik rustig. Ondertussen hoorde ik de regen op het glas en dak vallen.

Jade.

Ik rolde met mijn ogen. Gaan we weer. Ik keek even uit het raam, thank god dat er niemand thuis was nu. Ik beet op mijn lip. Moest Beck nou echt van de irritante vragen stellen? Het had toch geen nut. Ik raapte mijn tas op van de grond en negeerde de vraag totaal. "Bedankt voor het brengen." zei ik en sloeg de tas al over mijn schouder.

Beck.

Voor ze maar ook de auto kon uitstappen pakte ik haar pols vast. "Jade alsjeblieft. Luister even. Ik heb dit vaker gezien, wat er met je is gebeurd. En je hoeft je echt niet te schamen of er voor weg te lopen. En als je het blijft negeren dan blijf je hangen in wat er nu speelt en kom je er niet meer uit. En als je wilt dat ik niet meer met je praat en er over begin dan is dat prima, maar dan hoef je later niet naar me toe te komen en zeggen dat ik gelijk had" zei ik in een keer achter elkaar. Het klonk vast ook heel vaag allemaal. Ik slikte eventjes en liet haar pols weer los. De keuze was bij haar. Ze kon ermee doen wat ze wilde.

Jade

Ik luisterde naar wat Beck te vertellen had. Ik beet op mijn lip en staarde naar buiten. Hij had het vaker gezien? Tuurlijk. Ergens wist ik dat Beck gelijk had, als ik doorging zou Tony alleen maar meer en meer van me vragen. Maar stel ik zou het Beck vertellen, dan wat? Dat kan ook twee kanten opgaan. Of ik moest naar de politie van hem, of Beck vond me raar en denken dat ik een of andere slet ben. Ik zuchtte diep. Ik had het gevoel dat ik Beck kon vertrouwen, misschien omdat hij net zo mysterieus als mij was. "Zin om binnen te komen?" vroeg ik toen en keek hem even aan.

Beck.

Ik zag haar denken. Ik wachtte gewoon rustig af. Hoe kreeg ik het eigenlijk ook voor elkaar? Ik hoefde niet meer voor mijn moeder uit te kijken die geslagen werd door mijn vader. Nu zat ik opeens weer in een gelijk soorte situatie. Ik keek op toen ze me binnen vroeg. Misschien wilde ze praten. Ik knikte. "Ja is goed" zei ik. Ik stopte de moter en stapte uit de auto. Ik keek nog eens naar het huis. "Jou ouders hebben zeker hele goede banen" vroeg ik.

Jade.

Ik grijnsde even kort. "Mijn vader zit in de zakenwereld en mijn moeder is arts." zei ik en zocht naar mijn sleutel in mijn tas en opende de deur. Ik trapte mijn schoenen uit en hing mijn jas op. "Ik ga even droge kleren aandoen.. je kan wel in de huiskamer gaan zitten ofzo." zei ik en liep de trap op. Eenmaal op mijn kamer keek ik even in de spiegel. Wauw, dat Beck me zo in de auto had gelaten, ik zag er niet uit. Gauw deed ik een joggingbroek en shirtje aan en beet op mijn lip. Ik worstelde nogsteeds of ik Beck de waarheid moest vertellen of niet. Het was nou niet bepaald een klein geheim ofzo. Ik liep weer naar beneden toe en de woonkamer in.

Beck.

Ondertussen dat Jade boven wat anders aantrok, was ik aan het kijken bij de foto's die aan de muur hingen. Foto's van haar ouders, maar vooral van Jade. Ze zagen eruit als een happy family. Hopelijk was dat ook echt zo. Ik hoorde Kade de trap afkomen. Ik ging op de bank zitten en keek haar aan.

Jade.

Ik zuchtte diep en ging naast hem op de bank zitten. Ik ging hem de waarheid vertellen. Ik moest het aan iemand doen. "Vraag maar raak." zei ik en frunnikte aan een gekleurde pluk van mijn haren. Ik was zenuwachtig, voor zijn vragen, maar vooral voor zijn reactie.

Beck.

Ik draaide me naar haar toe. Ging ze echt eerlijk zijn nu. Ik was benieuwd. "Was het Tony? En hoe vaak is het gebeurd?" Vroeg ik. Dit waren de belangerijkste dingen die ik wilde weten.