orpg beck & jade

Jade.

Ik keek nerveus rond. Nu werd het echt. "Oke Jade. We gaan het volgende doen. Als je een wee krijgt, ga je persen. Tien seconde lang, en wij tellen voor je. Dan kun je stoppen, even ademen, en dan weer tien seconden. En zo maar door. Begrijp je dat?" Vertelde de verloskundige. Ik knikte. Mijn moeder kwam aan de andere kant staan en pakte mijn andere hand vast. Ik voelde een wee opkomen en ik was doodsbang. Dit ging fucking veel pijn doen. "Okay, Jade. Persen." Zei ze. Ik haalde diep adem en deed mijn best, maar deze pijn was gewoon echt ondragelijk.

Beck.

Ik liet het allemaal op me af komen. Ik bleef maar gewoon naar Jade kijken en spiekte soms naar de verloskundige die tussen de benen van jade zat. "Goedzo" zei ik tegen haar. Ik wreef over haar hand heen. "9..10" zei de zuster. Jade mocht weer ademen. "Oke, heel goed Jade. Ga zo door en dan zijn we zo klaar" zei ze.

Jade.

Ik had de tranen in mijn ogen staan. Dit was echt niet meer normaal. "Ademhalen. En nog is." Zei ze en begon weer met tellen. En nog is. En nog is. Er leek geen geen einde aan te komen. "Goedzo, Jade. Je doet het fantastisch. Ik zie het hoofdje al." Zei ze. Ik trok dit echt niet meer, maar ik kon ook niet stoppen.

Beck.

Het ging best wel snel. Jade had super veel pijn, maar het zag eruit alsof het zo klaar zo zijn. Ik zag wat bloed op het bes verschijnen. Ik keek terug naar Jade. Ze was rood en bezweet, maar ze deed het zo goed. Ik kneep ik haar hand. "Kom op Jade. Je bent er bijna" zei ik motiverend. Ik drukte een kus op haar hand. "Oke Jade. Daar gaan we weer. Je bent er bijna. Ga maar weer persen" zei ze

Jade.

Ik deed mijn best, maar het was moeilijk als je uitgeput was. "Goedzo! De schouders zijn eruit. Nog een keer, Jade. De laatste keer." Zei ze. Dat hoopte ik. Opnieuw probeerde ik het. Toen vulde de kamer zich met baby gehuil. "Goed gedaan Jade! Gefeliciteerd." Zei ze en legde de baby op mijn borst. Ohmygod. Mijn handen trilde. "Help haar maar droogmaken." Zei de zuster en ik raakte haar aan. Ze was zo mooi, en zo klein. De pijn leek direct weg te gaan terwijl ik haar voorzichtig droog maakte.

Beck.

Ik keek naar de kleine baby die op Jade's borst werd gelegd. Ze was helemaal vies. Maar als je daar door heen keek zag je een een klein schattig gezichtje. De vrouw keek mij aan. "Wil jij de navelstreng doorknippen?" Vroeg ze. Oh god dat was op nog zo'n ding. "Uuhh.." mompelde ik. "Doe maar anders krijg je spijt" zei Jade's moeder. Ik stond op. Ik nam de schaar aan en knikte de navelstreng door.

Jade.

Nogsteeds had ik tranen in mijn ogen, alleen waren ze nu van geluk. Ze was eindelijk hier. Ik ging voorzichtig door met haar schoonmaken. Ik keek hoe Beck de navelstreng doorknipte. "We gaan even wat standaard testjes doen, dan krijg je haar zo terug." Zei ze zuster en ik knikte, ookal wou ik haar helemaal niet loslaten. Ik deed het toch. Ze was perfect.

Beck.

Ik ging terug zitten, terwijl ze de baby weg haalde. Jade had tranen in haar ogen, net als haar moeder. Ze omarmde Jade. "Ik ben zo trots op jou. Gefeliciteerd" zei ze blij. Dit was wel heel lief. Ik was eigenlijk een beetje sprakeloos. Ik had wel tranen in mijn ogen, want dit was wel heel bijzonder. Verder wist ik het niet zo goed. Dat was mijn dochter die ik net had gezien. Ik vond het zo raar. Alsof het niet echt was. Ik drukte zacht een kus tegen Jade haar wang. "Goed gedaan" zei ik met een troste glimlach.

Jade.

Ik glimlachte klein terug. Dit voelde allemaal nog steeds niet echt. Niet veel later kreeg ik haar weer in mijn armen, ze hadden haar voor ons alvast een luier om gedaan en aangekleed. "Gefeliciteerd, je hebt een gezonde dochter." Zei de verloskundige. Ik keek naar mijn dochter en glimlachte. God, ze leek zo erg op ons beide.

Beck.

Onze dochter werd weer bij Jade gelegd. Ze was helemaal gezond. Dat was echt het belangerijkste. Ik keek naar haar gezichtje. Zo lief. Ik had eerlijk gezegd nog nooit een baby van dichtbij gezien. "Ze is mooi" zei ik zachtjes.

Jade.

Ik grijnsde kort. "Ze heeft jou haren volgens mij." Zei ik en liet mijn vinger over de kleine haartjes op haar hoofd gaan. Ze had mijn felblauwe ogen. Ze was gewoon echt perfect. Dit was die hel bevalling wel waard.

Beck.

Ik lachte. "Dat zien we nog wel" zei ik. Ik wilde stiekem heel graag voelen, maar ik was eigenlijk een beetje bang. Langzaam liet ik toch mijn vinger over haar mini wang glijden. Super zacht. Ik trok mijn hand weer terug. "Hoe heet ze eigenlijk?" Vroeg Jade's moeder. We hadden het daar niet eens meer over gehad met haar. Ik keek Jade aan. Zij moest dit vertellen vond ik.

Jade.

Ik keek even naar mijn moeder. "Elizabeth." Zei ik tegen haar en glimlachte klein. "Dat is een prachtige naam." Zei ze en ik knikte. En het pastte goed bij haar. Ik keek even naar Beck. "Wil je haar proberen vast te houden?" Vroeg ik zacht aan hem.

Beck.

Ik keek Jade aan. Vasthouden? "Umh... " zei ik twijfelend. Ik keek naar de kleine baby in Jade's armen. Ze was nu mijn familie. Ze had mijn bloed in haar aders lopen. Ik zou haar altijd beschermen. Ik zou haar niks doen. Ik knikte. "Oke" zei ik zacht.

Jade.

Ik keek even naar Beck. "Je gaat toch niet flauwvallen, mhh?" vroeg ik met een grijns. Voorzichtig gaf ik haar aan Beck. Ze was lichter dan ik verwachtte, aangezien ze letterlijk een ton weegde in mijn buik. Ik glimlachte klein. Mijn moeder wreef even over mijn schouder. "Ik laat jullie wel even alleen." zei ze zacht en drukte een kus op mijn hoofd voordat ze wegging. Nu was het alleen ons drie nog.

Beck.

Ik schudde mijn hoofd. Ik pakte Elizabeth voorzichtig over van Jade. Ze was zo klein en zo licht. Ik legde haar in mijn arm. Met mijn andere hand pakte ik haar mini handje vast. Ookal zo zacht. Ze maakte kleine zachtjes geluidjes. Serieus, ze was zo schattig. Ik had niet gedacht dat ik dit zo leuk zou vinden.

Jade.

Ik keek even naar Beck en Elizabeth. Het zag er zo schattig uit. Ik kon gewoon niet stoppen met glimlachen. "Kijk, je kan het wel" zei ik zacht tegen hem. Het viel van hem af te lezen dat hij het net zo spannend vond als ik.

Beck.

Ik keek even op naar Jade. "Ik ben bang dat ik haar breek" zei ik zacht met een kleine glimlach. Ik keek weer terug naar Elizabeth.

Jade.

Ik grijnsde. "Dat gebeurd niet." zei ik. Ik kon maar niet geloven dat dit onze dochter was. Like, we hadden een dochter. "Zal ik zo een poging doen haar borstvoeding te geven? Anders val ik zo echt in slaap. Ik ben kapot." zei ik zacht tegen hem.

Beck.

Ik knikte. "Ja mag dat dan al?" Vroeg ik. Ik legde haar terug bij Jade in haar armen. Ik veegde met mijn vingers een beetje aan haar haartjes.

Jade.

Ik knikte. Ik was blij dat mijn moeder even weg was, anders ging ik het echt niet nu doen. Het was nogsteeds raar om haar in mijn armen te hebben. Na even stuntelen lukte het om borstvoeding te geven. "Ze is echt perfect." zei ik zacht en keek weer even naar Beck.

Beck.

Ik keek hoe Elizabeth rustig bij Jade begon te drinken. Ik grijnsde klein. Ik keek Jade aan en knikte. "Ja, dat was de pijn wel waard denk ik? Hoe voel je je nu?" Vroeg ik aan haar.

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. "Uitgeput, maar blij." zei ik tegen hem. Ik keek hoe ze met haar hele handje mijn vinger vastpakte en glimlachte klein. Ik kon dit gewoon niet beschrijven, zo goed voelde het. "En jij? Hoe is het met jou?" vroeg ik. Hij was immers ook net vader geworden.

Beck.

Ik keek haar Liz die Jade vinger vast pakte. Hoe lief. Ik keek Jade aan. Ik was blij dat ze verder geen pijn meer had. Ik haalde mijn schouders op. "Ik vind het spannend, maar als ik zo naar haar kijk ben ik ook blij" zei ik.

Jade.

Ik glimlachte klein. "Ik denk wel dat het ons lukt." zei ik zacht en beet op mijn lip. Na een tijdje liet Liz los en keek ik even naar Beck. "Denk jij dat je het even red met haar? Ik wil echt even slapen.." zei ik zacht tegen hem. Na bijna een hele dag bezig zijn met bevallen was ik gewoon echt op.