Orpg, Beck en Jade

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. 'Wat kleren kunnen wel hierblijven, de rest kan wel naar je ouders huis.' zei ik. Het was vreemd. Ik leefde al technisch gezien grotendeels bij Beck, maar nu was bleef ik hier ook echt. Meeste van mijn spullen die ik echt nodig had lagen hier al, dusja.

Beck.

Ik knikte. Misschien was het ook wel beter als Jade en ik niet elke avond samen zouden zijn in mijn rv. Als we ruzie hadden ofzo waren we verplicht samen in de rv te zitten. Nu had ze een eigen kamer. Ik stond op en begon een paar dozen uit te zoeken

Jade.

Ik ging voorzichtig liggen en staarde naar het plafond, en zuchtte even. Hopelijk ging het hierna gewoon een tijdje goed, want er gebeurde altijd wel weer iets met een van ons of ons beide, bah. Ik keek even naar Beck die wat dozen aan het uitzoeken was.

Beck,

Ik haalde een aantal spullen uit de dozen en legde die in de rv. De rest zette ik bij de deur. Die zou ik zo meteen wel naar de kamer brengen. Ik keek naar Jade die mij aan keek. Ik grijnsde klein. Ik liep naar haar toe en ging bij haar zitten. Ik wriemelde aan een plukje haar van Jade. "Nu wonen we een soort van samen" zei ik zacht.

Jade.

Ik grijnsde flauw. 'Ja, eigenlijk wel.' zei ik zacht tegen hem terug. Ik keek even hoe hij aan mijn haar friemelde en zuchtte zacht en liet mijn vingers over mijn buik glijden.

Beck.

Ik grijnsde klein. Ik keek naar haar hand die naar haar buik gleed. "Heb je ondertussen al een naam bedacht? Het gaat niet meer heel lang duren" zei ik.

Jade.

Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, ik heb niet echt de tijd gehad om er over na te denken.' zei ik rustig tegen hem, zuchtte zachtjes. 'Maar aangezien ik toch niet naar school kan de komende dagen zal ik daar m'n aandacht maar aan besteden.' zei ik tegen hem en frunnikte wat aan mijn mouw.

Beck.

Ik grijnsde klein. "Doet dat maar eens" zei ik zacht. Ik drukte een kus op haar voorhoofd. Ik zuchtte daarna diep en ging naast haar liggen. Ik keek naar het plafond en geeuwde. Ik was kapot, maar Jade hier had het veel erger.

Jade.

Ik glimlachte klein en kroop wat dichter tegen hem aan. Ik sloot even mijn ogen, zuchtte diep en beet op mijn lip. 'We moeten ook nog van alles regelen voor ze komt.' zei ik tegen hem. Echt heel veel, eigenlijk.

Beck.

Ik sloeg mijn arm om haar heen en knikte. "Ja ik weet het. Misschien moet je ook maar opschrijven wat enzo, dan kunnen we daar ook al naar gaan kijken. En ik moet nog eventjes hard werken denk ik, om het allemaal te kunnen betalen" zei ik. Ik zuchtte zachtjes. Ik had het veelste druk. Ik moest werken, voor Jade zorgen, naar school huiswerk maken.

Jade

Ik knikte. 'Ja, zal ik doen.' zei ik zacht tegen hem en glimlachte klein. 'En Andre wou ons ook wel helpen als we geld te kort kwamen. Dus dat komt wel goed, denk ik.' zei ik tegen hem.

Beck.

Ik keek haar aan en zuchtte zacht. "Tuurlijk. Ik had niet anders verwacht" zei ik een beetje sarcastisch. Andre deed alles om bij Jade te kunnen slijmen. Ik haalde een hand door mijn haar en keek naar het plafond.

Jade.

Ik keek even naar Beck en rolde met mijn ogen. 'Ga je nu serieus weer beginnen?' vroeg ik een beetje geïrriteerd. In het ziekenhuis was het al awkward genoeg, nu weer thuis kon ik zijn naam niet eens uitspreken.

Beck.

"Nee hoor, ik hou er al weer over op. Heel fijn dat hij wilt helpen" zei ik sarcastisch. Het was ergens wel aardig dat hij wilde helpen, maar ik had gewoon het idee hat het alleen voor Jade was. Hij zou nooit meer iets voor mij doen.

Jade.

Ik had echt een hekel aan die sarcastische toon. 'Jezus Beck.' zei ik en ging rechtop zitten. 'Je doet alsof Andre alles fout heeft gedaan. Hij doet niks fout.' zei ik fel.

Beck.

"Ja het zal allemaal wel. Je hebt helemaal gelijk Jade. Kunnen we het er nu hier alsjeblieft niet over hebben?" vroeg ik. Ik stond op en trok mijn schoenen aan. Ik had hier echt geen zin in. Elke keer weer die Andre. Ik pakte een doos op. Ik zou die nu al wel gewoon naar haar kamer brengen.

Jade.

'Nee. We gaan het er nu over hebben.' zei ik fel tegen hem. Ookal zou dat totaal niet goed zijn voor mijn gezondheid, ik wou het er nu over hebben. 'Want het verbaasde me dat je hem nog net niet in elkaar sloeg in het ziekenhuis omdat hij naast mijn bed zat.' zei ik fel terwijl ik opstond zodat ik hem in zijn ogen kon aankijken, en mijn armen over elkaar heen sloeg.

Beck.

Ik zuchtte zachtjes. Dit had geen zin. Jade was de laatste tijd alleen maar chagrijnig en ze greep elke kans om ruzie te maken. Ik hield de doos vast en keek haar aan nu ze voor me stond. "Alsof ik hem in elkaar zou slaan? Je kan ook erg goed overdrijven Jade. Ik zei niet eens iets toen" zei ik serieus. "En Andre doet tegen jou alsof hij jou vriendje is en dat is niet zo" zei ik fel en duidelijk tegen haar. Ik was het hier klaar mee. Ik wilde het niet over Andre hebben.

Jade.

Ik rolde met mijn ogen. 'Stop is met dat jaloerse gedoe! Zo doet hij helemaal niet, hij is gewoon bezorgd, jezus! En wat dan nog? Het is echt niet dat ik hem ineens ga lopen zoenen, ugh.' zei ik tegen Beck. Soms was Beck zo irritant, vreselijk gewoon.

Beck.

"Moet jij nodig zeggen. Als er iemand jaloers was dan was jij het altijd wel" zei ik. Ik rolde met mijn ogen. "En dat jij en Andre vrienden zijn, betekend het niet dat ik met hem beste vrienden moet zijn en ik dus alles goed moet vinden wat hij doet" zei ik tegen haar.

Jade.

'Want ja, het is zo fijn en gezellig als ik samen met jullie twee in één kamer ben.' zei ik sarcastisch. 'Hij doet niks fout, stop je nou is met zo aanstellen. Hij was er tenminste voor me!' zei ik fel. Ik wist dat hij een hekel aan dat argument had, en misschien had ik het ook niet moeten zeggen. Maar dit hele gedoe tussen hen, ik werd er ziek van.

Beck.

Ik slikte en keek haar aan. Daar werd ik altijd zo kwaad van. "Zeg dat niet meer Jade! Jezus. Dat is toch geweest? En alsof ik alles fout doet? Het komt ook door hem hoor dat het zo gespannen is als we samen zijn in een kamer" zei ik kwaad. Ik haalde een hand door mijn haar heen.

Jade.

'Ugh, tuurlijk, Beck.' zei ik geïrriteerd. Ik had nu al spijt dat ik bij Beck was ingetrokken. 'Andre probeert tenminste nog normaal tegen je te doen' zei ik tegen hem. Ik slikte en sloeg mijn armen over elkaar heen.

Beck.

"In het ziekenhuis deed ik ook normaal tegen hem" zei ik als bescherming. Ik zuchtte zachtjes."En kunnen we nu stoppen hierover? We weten toch wel dat jij altijd aan zijn kant zou staan he Jade" zei ik.

Jade.

Ik rolde met mijn ogen. 'Wat bedoel je daar nou mee? Ik ben toch hier, en niet bij hem?' zei ik. Wat een kleutergedrag was dit, bah. Wat dacht hij, dat ik stiekem achter zijn rug bezig was met Andre? Irritant.