Orpg, Beck en Jade

Beck.

"Je maakt altij ruzie met mij over hem, maar het is nooit dat je ruzie met hem hebt over mij. Want jij vind dat hij niks fout doet. Het ligt altijd aan mi!" zei ik tegen haar. Zo voelde het echt.

Jade.

'Omdat jij mijn vriend bent en je hartstikke jaloers doet! Hij heeft ook dingen fout gedaan, Beck. Ik ben ook boos op hem geweest, weet je nog? Maar nu doet hij niks fout. Hij maakt zich alleen zorgen!' zei ik en ging geïrriteerd op bed zitten aangezien ik barstende koppijn kreeg van al dat staan.

Beck.

"Laat maar gewoon oke" zei ik. Ze ging op het bed zitten. Ik zuchtte zachtjes. "Ik ga dit naar je kamer brengen" zei ik. Ik pakte de dozen op en liep zonder nog wat te zeggen de rv uit. Ik liep het huis in en ging de trap op naar mijn oude kamer. Ik zette de dozen neer. Jade kon niet echt veel staan ofzo, dus ik besloot om alvast maar wat uit te pakken, zodat ze dat straks niet hoefde te doen.

Jade.

Ugh, nu voelde ik me kut. Fantastisch. Ik keek hoe Beck de rv uit liep met de dozen en beet op mijn lip, leunde met mijn hoofd tegen de muur aan. Het ging weer goed tussen ons joh. Hoe gingen we dat doen als de baby hier was? De hele tijd ruzieen met een baby in de kamer?

Beck.

Na het uitpakken liep ik met tegen zin terug naar de rv.. Ik deed mijn schoenen weer uit en zuchtte zachtjes. Ik keek Jade aan en ging maar gewoon zitten op het bed.

Jade.

Ik keek even naar Beck die nu ook op het bed kwam zitten. Ik beet op mijn lip en het was ongemakkelijk stil. Ik haalde even diep adem. 'Sorry..' zei ik zachtjes en keek even van hem weg.

Beck.

Ik keek eventjes naar Jade. Ik was nog steeds boos. Ik zuchtte zachtjes. "Voor wat Jade? Voor afgelopen weken elke keer boos worden op mij voor niks? Of voor net?" vroeg ik rustig. Ik keek voor me uit.

Jade.

Ik slikte. 'Beide.' zei ik zacht en krabte de zwarte nagellak van mijn lange nagels af. Dit was nog ongemakkelijker dan de stilte, ik haatte sorry zeggen. Ik beet op mijn lip.

Beck.

Ik keek haar aan. "Oke, het spijt mij om dat hele Andre gedoe" zei ik. Ik keek weer voor me uit en slikte.

Jade.

Ik knikte even. 'Okay.' zei ik zacht terug en frunnikte wat aan mijn mouw. Ik ging op het bed liggen en staarde naar het plafond.

Beck.

"Wil je nog wat eten?" vroeg ik rustig aan haar. Het was nu wel weer goed, maar er was nog steeds een ongemakkelijke sfeer.

Jade.

Ik keek hem even aan en knikte kort. 'Ja, doe maar.' zei ik tegen hem. Ik ging weer wat rechterop zitten en liet mijn vingers zacht over mijn buik glijden om mezelf bezig te houden.

Beck.

Ik stond op en liep naar het keuken aanrecht. Ik zette een bakje pasta in de magnetron. Mama had het gemaakt en zo kon ik het weer opwarmen. Ik verdeelde het over twee borden en liep daarna terug naar het bed. Ik gaf Jade een bord en begon zelf ook te eten.

Jade.

Ik pakte het bord aan en begon rustig te eten. Het was nogsteeds ongemakkelijk stil, maargoed. Ik zuchtte even diep en at mijn bord leeg.

Beck.

Na het eten pakte ik onze borden en zette ik die in de gootsteen. Ik zette daarna de tv aan en ging liggen. Ik keek Jade aan. "Misschien moet je ff liggen of slapen. Je komt net uit het ziekenhuis" stelde ik voor.

Jade.

Ik keek even naar Beck en zuchtte. 'Mhh. Ja. Goed plan.' zei ik. Ik ging bij hem liggen en sloot mijn ogen. Even geen drama meer.

Beck.

Ik keek eventjes naar Jade en zuchtte diep. Waarom moest het altijd zo lang ongemakkelijk bij ons blijven? Ik haalde een hand door mijn haar heen en keek maar wat naar de tv.

Jade.

Ik probeerde maar wat te slapen, maar dat ging niet zo makkelijk met die bonkende hoofdpijn, dus bleef ik maar rustig met ogen dicht liggen.

Beck.

Ik voelde mijn broekzak trillen. Ik haalde mijn mobiel eruit en nam op. "Hee Beck" hoorde ik Andre zeggen. Ik rolde met mijn ogen. "Hey" zei ik rustig. "Alles goed met Jade? Is ze al thuis?" vroeg hij. "Uuh ja. Ze is bij mij. Ze mocht vandaag weg uit het ziekenhuis" legde ik hem uit. "Oke dat is mooi. Is alles goed met haar?" vroeg hij weer. "Gaat wel denk ik. Ze heeft nogal veel hoofdpijn" zei ik. "Kan ik misschien met haar praten?" vroeg hij. "Ze slaapt" zei ik droog. Ons gesprek was ook droog, maar we praatte teminste normaal tegen elkaar.