orpg beck & jade

Beck

Ik werd wakker van de wekker. Ik kreunde. Godver. Ik wilde slapen. Ik opende kort mijn ogen en zag Jade die de wekker uit deed. Ik moest even nadenken. Ik was alweer vergeten dat ze hier bleef slapen. Ik sloot mijn ogen weer en draaide me om. "Uugh" mompelde ik.

Jade.

Ik glimlachte klein toen ik Beck zag wakker worden. Hij was schattig als hij net wakker was. "Ook goeiemorgen." Zei ik. Ik wou niet uit bed, want ik was bang dat het hele elkaars hand vasthouden en tegen elkaar aan leunen nu voorbij was, en ik wou niet dat het voorbij was.

Beck.

Ik draaide me terug om naar Jade toen ik haar stem hoorde. "Morgen" zei ik zacht. God mijn haar zou er nu we uit zien. Ik haalden een hand door mijn slaaphaar. "Goed geslapen?" Vroeg ik.

Jade.

Ik knikte "Prima, jij?" Vroeg ik. Het verbaasde me hoe goed ik had geslapen, en dat kwam waarschijnlijk door Beck. "Ik wil echt niet het bed uit." Zei ik en keek hem weer aan. Ik vroeg me af wat wij nu eigenlijk waren, nadat hij zn hele levensverhaal heeft lopen vertellen, maar wou er niet naar vragen.

Beck.

"Gelukkig. Ja ook wel goed" zei ik. Ik was blij dat ze goed had geslapen en ze s nachts niet was wakker geworden van een of andere nachtmerrie waar mijn vader dan de hoofdrol in moest spelen. Ik was veel aan het nadenken over waar mijn vader nu was en waarom hij precies naar me toe kwam. Ik beet even afwezig op mijn lip en keek Jade weer aan. "Ik eigenlijk ook niet" zei ik eerlijk.

Jade.

Ik glimlachte klein. "We moeten wel" zei ik. "Ik heb geen zin dat Lane m'n ouders belt." Zei ik. Maar ik lag zo lekker en warm. Ik zuchtte diep. Ik moest ook aan mijn ouders gaan uitleggen waar ik ben geweest vannacht, pff.

Beck.

Ik knikte. "Ja, laten we maar wat actie ondernemen" zei ik rustig. Ik klom uit bed en gaapte even snel. Ik liep als eerst naar het koffie apparaat om die aan te zetten om wat koffie te maken voor ons.

Jade.

Ik rekte me uit en kwam traag het bed uit. Ik was nog nooit met zoveel tegenzin eruit gekomen. Ik haalde even een hand door mijn lange haren en keek even naar Beck. Ik vroeg me af of we nog gingen praten over wat hij gisteren allemaal verteld heeft over zijn jeugd of dat we deden alsof hij het nooit had verteld.

Beck.

Ik schonk de koffie in en bracht 1 mok naar Jade. Zelf nam ik daarna een paar slokken. "Ik ga me even aankleden" zei ik. Ik pakte schonen kleren en liep naar de badkamer om me daar maar om te kleden. Ik voelde me er niet Oke bij om dat bij Jade te doen.

Jade.

Ik pakte de koffie. "Dankje." zei ik tegen hem met een kleine glimlach en knikte. "Prima." zei ik rustig. Ik ging me na hem wel omkleden. Ik dronk rustig de warme koffie en zuchtte tevreden.

Beck.

Nadat ik was omgekleed liep ik de badkamer terug uit. Ik pakte daarna weer mijn koffie die ik helemaal op dronk. Ik keek daarna even naar Jade. "Voel je je ook weer beter na gister?@ vroeg ik.

Ts.
Jade.

We waren met de hele groep uit geweest en het was een latertje geworden. We stonden op de parkeerplaats waar onze fietsen en auto's stonden. Ik, Beck en André hadden alle drie niet gedronken, en Tori en Cat waren zo dronken als maar kon. "Weet je zeker dat je ze alleen naar huis kan brengen?" vroeg ik aan André. Hij knikte. "Komt goed." zei hij. Ik hielp de twee in de auto. "Tot maandag, Cat." zei ik met een grijns, wetend dat ze morgen waarschijnlijk een flinke kater had. Ik keek hoe André wegreed van de parkeerplaats die inmiddels bijna leeg was op mij en Beck na. Ik schudde mijn hoofd en draaide me om naar Beck. "Tori ging wel érg hard met de drank." zei ik tegen hem.

Beck.

Het was een gezellige avond. Ik kon het goed met ze vinden allemaal. We stonden op de parkeerplaats die uiteindelijk leeg was, op mij en Jade na. Tori en Cat hadden veelste veel gedronken. Ik lachte en keek Jade aan. "Ja, die gaat morgen haar bed niet uitkomen denk ik" zei ik. Ik keek naar Jade. Tussen ons was er niet veel veranderd. Ik voelde wel dat ik gevoelens had ergens, maar het was moeilijk te voelen soms.

Jade.

Ik grijnsde. "Sowieso niet." zei ik. Er bleef tussen ons altijd nog een beetje een ongemakkelijke sfeer zitten, maar daar kon ik wel mee leven. "Maargoed. Zie je maandag?" zei ik met een kleine glimlach. Ineens kwam er een auto de parkeerplaats op gereden met een hoge snelheid. De ramen waren geblindeerd, maar een ging er naar beneden. Voordat ik ook maar doorhad wat er gebeurde, hoorde ik een harde knal en viel ik hard op de grond. De auto was even snel weg als dat hij gekomen was. Een brandend, ondragelijke pijn wat begon van mijn buik, trok door mijn hele lichaam. Ik wou schreeuwen, maar het lukte niet. Met veel moeite hief ik mijn hoofd en zag een vlek steeds groter en groter worden.

Beck.

Ik keek op van een auto die de parkeerplaats op reed. Ik hoorde een harde knal. Het kwam niet tot me door wat er nou eigenlijk gebeurde, maar Jade in mijn ooghoek viel op de grond. Meteen zag ik de wond op heet buik. Fuck, ze was hier fucking neergeschoten voor mijn ogen. Ik knielde bij haar neer. "Fuck Jade. JADE!!" Rie ik tegen haar. Ik zag dat ze heel veel bloed verlas. Ik drukte mijn hand op haar wond en drukte er hard op. Kut kut. "Jade blijft wakker alsjeblieft" smeekte ik haar. Waarom nu bij haar? Tranen sprongen in mijn ogen. Kut, een ambulance was nodig. Ik pakte met mijn vrije hand mijn mobiel uit mijn broekzak en belde de ambulance. "Ik heb een ambulance nodig. Mijn vriendin in neergeschoten op de parkeerplaats in de stad naast nozu" riep ik terwijl er tranen over mijn wang rolde. Ik hing op. "Ik ga ook niet jou verliezen Jade. Kom op" smeekte ik haar. Ik bleef maar drukten op haar wond. Ik wreef langs haar gezicht. Fuck fuck.

Jade.

Ik probeerde me te focussen op Beck's stem. Ik zag hem wel, en ik hoorde hem wel, maar het leek niet binnen te komen. De pijn was zo doordringend en scherp. Ik probeerde mijn ogen open te houden, maar het kostte me zoveel moeite. Alles kostte teveel moeite. Mijn ademhaling was ongelijkmatig en schokkerig. Ik voelde Beck's hand langs mijn wang glijden en voelde nu ook mijn eigen tranen. Ik was zo bang, ik wou niet dood. Ik wou echt niet dood. Ik tilde langzaam mijn hand op en pakte Beck's vrije hand vast en keek hem aan. Ik hoestte wat bloed op, en had echt het gevoel dat ik dood ging. Weer gingen mijn ogen dicht, en deed ze langzaam weer open. Ergens in de verte hoorde ik een ambulance aankomen en raakte eindelijk buiten bewustzijn.

Beck.

Ik voelde dat ze mijn hand pakte. Ik kneep er hard in. "Kom op Jade" zei ik zacht. Verdomme. "Niet opgeven" zei ik toen haar ogen langzaam dicht gingen. Ik zat hier nu serieus echt te huilen. Ik had niemand en dan voelde ik me nu goed bij Jade en dan ging zij ook nog eens mij verlaten? De ambulance was er gelukkig. Ze wilde haat van me overnemen, maar ik kon haar niet loslaten. "Je moet haar los laten meneer. Wij nemen het meteen over" zei hij nik knikte en liet haar los. Mijn hand verdween van haar wond en meteen kwam er weer bloed uit. Mijn hele hand was rood. Ze drukte op haar wond en legde haar in de ambulance. "Kan...kan ik mee?" Vroeg ik helemaal ik schock. Ze knikte. "Ja dan kan" zeiden ze. Ik ging mee in de ambulance. Ze begonnen meteen van alles met Jadr te doen. Haar ademhaling regelen en haar hartslag in de gaten houden. Ondertussen hield ik haar hand vast.

Jade.

Zo snel mogelijk reden ze naar het ziekenhuis en werd ik in een rap tempo verder onderzocht en daarna met spoed naar de operatiekamer waar ze de kogel eruit gingen halen en achter de schade konden komen. In de tussentijd werden mijn ouders gebeld en de politie ingeschakeld.

Beck.

Toen we bij het ziekenhuis aankwamen werden ik en Jade van elkaar geschieden. Ik moest in de wachtruimte plaats nemen. Nog steeds zat ik met haar bloed op mijn handen. Mijn handen trilden. Later kwam er een dokter naar me toe die vertelde dat Jade werd geopereerd en ik hier nog kon wachten. Iets later kwamen er 2 mensen naar me toe gelopen met een zuster. "Dit is een vriend van Jade" zei de zuster tegen de mensen. Ik keek op. "Hoi, wij zijn Jade's ouders" zei de moeder van Jade tegen me. Ik knikte. "Ik ben Beck" zei ik. Ik keek naar mijn handen. "Is...is dat het bloed... van mijn dochter?" Vroeg ze al huilend. Ik knikte langzaam. Jade's vader legde een hand op mijn schouder, waar ik eigenlijk van moest rillen. "Ga maar even je handen wassen" zei hij rustig. Ik knikte. Ik liep naar de wc en begon mijn handen te wassen. Het bloed ging er moeilijk vanaf. Daarna liep ik terug en ging in zitten in de buurt van Jade's ouders. Haar moeder was helemaal aan het huilen. Ik slikte eventjes. Hopelijk ging Jade het redden.

Jade.

Al snel bleek dat er geen vitale organen waren geraakt en dat ik eigenlijk enorm veel geluk heb gehad, maar ik was wel veel bloed verloren en dat was wel riskant, maar als Beck de wond niet had dichtgedrukt was ik waarschijnlijk doodgebloed. Na een paar uur was de operatie geslaagd en mocht ik naar de intensive care toe.

Beck.

Een hele lange tijd later kwam en een dokter naar ons toe. Hij vertelde dat Jade's operatie was geslaagd. Niks was geraakt en de kogel was verwijdert. Ze lag nu op de intensive care. "Er mogen alleen maar twee mensen tegelijkertijd" vertelde hij. Jade's ouders stonden natuurlijk meteen op. "Jij kan na ons nog wel even" zei haar moeder. Ik knikte. En weg waren ze. Ik zuchtee zachtjes. Nog ff wachten dan.

Jade.

Ik hoorde ver weg wel mensen praten, maar kreeg het niet binnen. Ondertussen kwam de politie aan in het ziekenhuis om vragen aan Beck en mijn ouders te stellen over wie dit gedaan kon hebben. Mijn ouders hadden natuurlijk geen flauw idee, maar die wisten ook vrij weinig over mijn leven. Voor hun was ik de perfecte dochter met een aparte kledingsmaak, maar was ik dat brave meisje die nooit iets fout deed.

Beck.

De politie kwam naar me toe om te vragen wat er gebeurd was aangezien ik er bij was. Ze vroegen wie de dader zou kunnen zijn. Ik had hier nog niet over nagedacht eigenlijk. Mijn vader zou zoiets nooit doen, dat hoopte ik ieder geval. Het was op zich wel iets voor Tony en de maten van hem. Ik vertelde ze het gewoon fuck it. Dan zou ze misschien eindelijk eens veilig zijn. Ik vertelde dat Tony haar ex vriend was en dat zij ruzie hadden. Dat hij vond dat ze hem had aangegeven bij de politie en dat hij haat misschien wilde terug pakken.

Jade.

Na een tijdje besloten mijn ouders naar huis te gaan en spullen voor me te halen. Mijn moeder was maar niet te troosten en mijn vader wou de dader zo snel mogelijk in de cel zien. Langzaam werkte de anesthesie uit.

Beck.

Ik zat nog een lange tijd alleen. Tot Jade's ouders weer voor me stonden. "Wij zijn spullen halen voor Jade. Je kan even naar haar toe" zei haar vader. Ik knikte. Ik volgde de aanwijzingen en liep naar de afdeling toe. Ik zag haar meteen liggen. Aan allerlei draden. Ik slikte en meteen weer tranen die ik voelde. Waarom was ik zo emotioneel de hele tijd? Ik ging zitten op de stoel naast haar bed. Ik pakte zacht haar hand vast. Ik vond het echt vreselijk om haar hier te zien liggen. Ik had wel gemerkt hierdoor hoe veel ik om haar gaf.