Orpg, Beck en Jade

Beck.

Ik dacht eventjes kort na over haar vraag. Ik wilde wel blijven, maar omdat het tussen mij en Jade nog steeds onduidelijk was zou het misschien ongemakkelijk worden. Ik knikte. "Ja is goed" zei ik. Ik maakte de gordel los en stapte uit de auto.

Jade.

Ik glimlachte klein, blij dat hij bij me wou blijven. Ik stapte uit en liep naar de voordeur en opende die, trapte mijn schoenen uit en hing mijn jas op voor ik wat drinken pakte en naar boven liep met Beck. Anders ging m'n moeder weer commentaar leveren. Ik ging op bed zitten en zuchtte diep. Man, ik had nu rugpijn.

Beck.

Ik hing mijn jas op en liep Jade achterna naar boven. Ik ging naast haar op het bed zitten. "Heb je nog pijn?" vroeg ik rustig aan haar. "Misschien is het een goed plan om een pijnstiller in te nemen" stelde ik voor. Ik wilde niet dat ze pijn had.

Jade.

Ik schudde mijn hoofd. 'Het valt wel mee, beetje last van m'n rug, maar dat had ik hiervoor ookal een beetje, geen ramp.' zei ik. Ik slikte even. Het was wel lief dat hij zo bezorgd deed.

Beck.

Ik knikte. "Oke" zei ik zachtjes. Ik haalde een hand door mijn haar heen en leunde tegen het bed aan. "Heeft ze al geschopt?" vroeg ik aan Jade. Ik keek naar haar buik die al echt zichtbaar was.

Jade.

Ik zuchtte. 'Nee..' zei ik en beet op mijn lip. 'Ik moet nog steeds beginnen met namen bedenken.' zei ik en legde mijn hand even op mijn buik. Ik ging wat verder op het bed zitten zodat mijn rug tegen de muur aan kon leunen.

Beck.

Ik legde mijn hand op haar buik. "Jij moet wakker worden klein monster" zei ik met een lachje. Ik ging naast haar tegen de muur aan leunen en ik knikte. "Je vind vast wel een aantal namen mooi, daar kies je gewoon uit" zei ik.

Jade.

Ik grijnsde klein en zuchtte. 'Ik hoop het..' zei ik en zuchtte, keek hem even aan. Het was fijn zo samen te zijn met hem.. Damn. Ik legde mijn hoofd voorzichtig op zijn schouder en zuchtte. Dit voelde goed.

Beck.

Ik grijnsde klein. Ik sloeg mijn arm om haar heen en liet mijn hoofd een beetje tegen die van haar aan rusten. "Hoe had je zelf willen heten?" vroeg ik. Ik vroeg maar gewoon dingen, zo hoefde we het niet te hebben over hoe we nu zo zaten samen.

Jade.

'Mhh, geen idee.. Ik ben best blij met m'n naam.' zei ik en sloot mijn ogen even. 'Hoe had jij geheten als je een meisje was, dan?' vroeg ik aan hem. Ik keek een beetje voor me uit nu.

Beck.

"Mijn ouders hadden me Samantha genoemd. Ik ben heel blij dat ik een jongen ben" zei ik. Ik grijnsde en wreef zachtjes met mijn vingers langs Jade's arm. Ik miste dit zo erg. Bij elkaar zijn, dicht bij elkaar, gewoon een beetje praten.

Jade.

Ik grijnsde flauw. 'Samantha. Zo ga ik je in m'n mobiel noemen.' zei ik tegen hem. De stilte tussendoor was niet ongemakkelijk nu we zo zaten als vroeger. Er was zoveel veranderd in een best wel korte periode. Ik voelde ineens een klein schopje. Heel even dacht ik dat ik gewoon weer gek werd, wat me niet zou verbazen, maar toen voelde ik haar nog is. Er verscheen een klein glimlachje op mijn gezicht en ik pakte zonder geluid Beck's hand vast en legde hem op mijn buik.

Beck.

"Als je het maat laat" waarachuwde ik. Het was eventjes stil. Opeens pakte ze mijn hand en legde ze die op haar buik. Ik voelde haar weer schoppen. Ik keek Jade aan en grijnsde. "Fijn om te voelen dat ze nog gewoon beweegt na vandaag" zei ik. Ik liet mijn hand op haar buik rusten en voelde naar de bewegingen.

Jade.

Ik glimlachte klein en knikte opgelucht. 'Ja..' zei ik en zuchtte. 'Als Andre nou niet zo'n groot drama maakte was dit nooit gebeurd.' zei ik. Morgen zou hij waarschijnlijk vet klef doen omdat hij zich schuldig voelde.

Beck.

Ik knikte. "Andre spoort niet helemaal. Fucking iditoot" zei ik. Als ik over hem sprak werd ik alweer boos. Moet je na gaan dat we eerst beste vrienden waren.

Jade.

'Nja.. Hij's aardig en behulpzaam enzo.. Maar gewoon hoe hij praat over de baby, alsof het die van hem is.. Dat maakt me gewoon oncomfortabel. Het is die van ons..' zei ik en zuchtte diep. Onze levens waren zo ingewikkeld, het was vreselijk.

Beck.

Ik knikte. "Hij vindt je leuk. Hij zou willen dat die baby van hem zou zijn inderdaad. En hij is alleen maar boos op me. Toen ik in het ziekenhuis was hij kwaad op me, terwijl ik op zich wel steun kon gebruiken ofzo" zei ik. Ik keek voor me uit en beet op mijn lip.

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. 'Ik was ook niet altijd even aardig voor je.' zei ik en ging weer rechtop zitten. Ik slikte kort. Ik was hiervoor ook niet de beste vriendin voor Beck, misschien nu nog niet, maar oké, ik deed mijn best.

Beck.

Ik haalde mijn schouders op. "Het was ook wel een beetje me eigen schuld" zei ik om Jade zich minder erg te laten voelen. Ik had mijn arm nog steeds om haar heen geslagen. Als je ons zo zou zien en we zeiden dat we alleen vrienden waren, zou niemand het geloven.

Jade.

'Mhh.'. Ik staarde weer even naar voren en keek toen weer naar Beck. '..Ik weet nog steeds niet wat we zijn.' zei ik, aangezien ik dat gesprek had afgekapt paar dagen geleden, en nu we hier zo zaten wou ik dat eigenlijk wel weer bespreken.

Beck.

Ik keek Jade aan. We gingen dit gesprek weer hebben. "Ik weet het ook niet. Wat wil jij Jade? Wil je nog wel samen met me zijn nu ik je alleen gelaten hebt?" vroeg ik rustig aan haar.

Jade.

Ik slikte en keek even naar mijn handen, opzoek naar een goed antwoord in mijn hoofd. '..Ja en nee..' zei ik tegen hem. 'Ik wil met je samen zijn, maar dat wil ik alleen als je ook samen wil zijn als zij er is, en een vader voor haar wil zijn.' zei ik zacht. En om eerlijk te zijn wist ik hartstikke goed dat zonder Beck, ik dit helemaal niet kon. In mijn eentje een kind opvoeden.

Beck.

Ik keek haar aan en dacht na. Ik snapte heel goed wat ze zei. "Ik wil een vader voor haar zijn. Ik ben er misschien niet goed in, maar ja. Ik zal je niet meer alleen laten Jade, dat heeft me nu al genoeg pijn gedaan" legde ik rustig uit.

Jade.

Ik knikte en grijnsde klein. 'Okee.' zei ik zacht. Ik was blij, blij dat hij bij me bleef en blij dat mijn dochter een vader had. 'Het komt wel goed.' zei ik tegen hem en pakte zijn hand vast en glimlachte klein naar hem.

Beck.

Ik knikte en grijsde klein terug. "Ik hou van je" zei ik zacht. Ik drukte haar zacht dichter tegen me aan. Ik zuchtte diep. Ik bleef altijd wel iets voor Jade houden. Ik hield echt veel van haar.