Orpg, Beck en Jade

Jade.

Ik glimlachte klein. 'Ik hou ook van jou.' zei ik zachtjes terug en sloot mijn ogen even. Misschien kwam alles toch nog goed en ging dit ons samen wel lukken.

Beck.

Ik ging er van uit dat het nu weer duidelijk was tussen ons. Ik drukte een kus op haar slaap en zuchtte tevreden. "Kom je nu weer vaker langs in de rv? Ik mis je daar een beetje" zei ik.

Jade.

Ik grijnsde flauw. 'Sure.' zei ik tegen hem. Ik mistte het daar ook enorm, het was veel beter dan dit huis met m'n gestoorde moeder. Ik zuchtte diep.

Beck.

Ik grijnsde klein. Ik keek Jade aan. "Ga liggen, probeer anders wat te slapen. Volgens mij ben je moe" zei ik zacht.

Jade

'Mhh. Ja.' zei ik zacht. Normaal hield ik zo'n dag wel vol, maar door dat hele gedoe met Andre en naar het ziekenhuis was ik gewoon uitgeput van de stress, en stress was niet goed. Ik ging voorzichtig liggen en trok de dekens wat over me heen.

Beck.

Ik keek hoe ze ging liggen op bed. Ik ging wat aan de zijkant zitten en legde de deken goed over haar neer. Ik drukte op haar voorhoofd een kus. "Slaap lekker" zei ik zacht.

Jade.

Ik ging op mijn zij liggen, aangezien dat nu de enige positie was waarin ik comfortabel kon liggen met die buik, en glimlachte klein naar Beck en sloot mijn ogen. Al snel viel ik in slaap.

Beck.

Ik liet haar maar alleen.Ze had rust nodig. Ik liep rustig naar beneden. Jade's moeder was nu weg. Ik trok mijn jas aan en liep naar buiten. Ik stapte in de auto en reed naar de rv.

Jade.

Ik sliep een tijdje door tot ik uiteindelijk wakker werd. Ik opende mijn ogen en gaapte even kort. Beck was al naar huis, en ik had geen zin om uit bed te komen, dus bleef ik rustig liggen en keek even op mijn mobiel.

Beck.

Ik kwam thuis aan en stapte uit de auto. Ik liep de rv binnen, trok mijn jas en schoenen uit en liet me op het bed vallen. Ik was opgelucht dat er niks met de baby was en Jade oke was.

Ts volgende dag
Jade.

Ik liep de school binnen en naar mijn kluisje. Ik had geen zin in vandaag, omdat Andre ook op school was. Direct toen ik bij mijn kluisje stond, merkte ik dat mensen naar me keken. Ik keek arrogant terug, waardoor ze weer wegkeken. Ze keken de laatste tijd wel, maar niet zo obvious als nu. Natuurlijk, Andre heeft gister bijna geschreeuwd dat ik zwanger was, nu was het bevestigd en wist iedereen het. Ugh. Fantastisch. Ik pakte was boeken en negeerde de blikken.

Beck.

Ik stapte uit de auto op het parkeerterrein van school en liep naar binnen. Ik zag Jade bij haar kluisje staan. Ik liep naar haar toe. "Hee" zei ik rustig met een glimlach. "Hoe voel je je?" vroeg ik aan haar. Ik haalde een hand door mijn haar heen en keek haar aan. Ik zal zo wel eventjes naar mijn kluisje gaan.

Jade.

Ik keek op toen Beck naast me stond en glimlachte klein terug naar hem. 'Hee.' zei ik. 'Gaat wel, beetje rugpijn.' zei ik tegen hem en deed mijn kluisje dicht. Ik zag Andre lopen en naar ons kijken. Ugh. Ik hoefde zijn hoofd even niet te zien.

Beck.

Ik knikte. "Oke" zei ik. Ik keek om en zag net als Jade Andre lopen. Ik rolde met mijn ogen. Ik keek naar Jade. "Ik moet even naar mijn kluis" zei ik. Ik liep naar mijn kluisje en pakte de boeken voor de eerste les.

Jade.

Ik wachtte even op Beck en liep toen met hem naar het lokaal toe, en ging naast hem een beetje achterin zitten en legde mijn boeken op tafel. Ik zuchtte even diep en pakte een pen. Andre kwam naar binnen en ging voor ons zitten. Ik rolde met mijn ogen, fantastisch.

Beck.

Tuurlijk ging Andre voor ons zitten. Snapte hij niet dat hij eventjes rustig aan moest doen? Ik pakte mijn spullen voor me en sloeg het boek open op de goede bladzijde. Ik pakte Jade hand vast en ik grijnsde klein naar haar.

Jade.

Ik keek even naar Beck en grijnsde klein. Damn, het was fijn weer te weten wat we waren en dat het vanaf nu misschien ook wel beter zou gaan met ons allebei. Andre draaide zich om, keek even naar onze handen, en toen weer naar mij. 'Hoe is de baby?' vroeg hij toen. Ik trok een wenkbrauw op. 'God, Jade, sorry dat ik je omduwde. Gaat het goed met jou en de baby?' zei ik op een geïrriteerde, kleuterige manier. 'Het gaat prima met mij en de baby.' zei ik daarna weer op normale toon.

Beck.

Ik keek Andre aan en zuchtte diep. Wat bemoeide hij zich er nou weer mee? Jade handelde het goed af. Jade kon goed voor zich zelf opkomen. "Je hebt geluk had gister dat ik te druk bezig was met haar, anders had ik je helemaal in elkaar geslagen. Nog 1 keer iets fout doen en je krijgt er zo spijt van" waarschuwde ik hem.

Jade.

Ik keek even naar Beck en weer naar Andre. Als ik ze niet zou kennen had ik nooit geloofd dat ze ooit beste vrienden waren. 'Het was niet mijn bedoeling..' zei hij, en ik kreeg bijna medelijden met hem, maar schudde dat snel van me af. 'Right, draai je maar om.' zei ik en hij zuchtte en draaide zich weer om. Ik zuchtte diep.

Beck.

Ik keek hoe Andre zich weer omdraaiden. Klootzak. Ik haalde een hans door mijn haar heen. Hij maakte mij weer boos. Ik staarde voor me uit en beet op mijn lip. Als hij nog eens een keer aan Jade zat en ik zag het dan ging hij wel merken dat ie moest dimmen.

Jade.

Ik keek even naar Beck en gaf een zacht kneepje in zijn hand. Ik vond het jammer dat hij en Andre geen vrienden meer waren, maar ja, ik kon er weinig aandoen en ik durfde Andre nu niet eens in mijn buurt te laten zolang ik zwanger was. Ik keek weer naar voren en zuchtte diep.

Beck.

Ik keek naar Jade toen ze zacht in mijn hand kneep. Ik ontspande een beetje en zuchtte diep. De les ging langzaam voorbij. De bel ging en we liepen naar buiten om daar te gaan eten.

Jade.

Ik liep met Beck naar buiten en ging aan tafel zitten. Iedereen keek zo nu en dan over zijn schouder en fluisterde dingen naar hun vrienden. Ik pakte mijn flesje water en nam een slokje. Ugh, ik haatte het als ik aangestaard werd, vooral omdat het kwam omdat ik dik was, wat ik dus echt vreselijk vond nu. Ik zuchtte diep en keek naar de rest die aan tafel kwam zitten.

Beck.

Ik nam een slok van de koffie die ik had gehaald en begon wat te eten. Ik merkte net als Jade dat mensen aan het fluisteren waren. Ik negeerde het gewoon. Mensen hadden altijd wel wat te zeggen. Andre kwam ook bij ons aan tafel zittenn. Ik rolde m'n ogen. Tuurlijk.

Jade.

Ik keek even naar Andre die tegenover ons zat en beet op mijn lip. Het was ongemakkelijk stil nu. Cat keek me even aan en naar haar eten. Normaal at ik altijd haar salade op aangezien ik altijd honger had, maar nu had ik de moeite nog niet eens gedaan mijn hand er naar uit te steken. 'Ik hoef niet.' zei ik tegen haar. Ze knikte en begon een verhaal te vertellen die me eigenlijk weinig boeide.