orpg beck & jade

Jade.

Ik staarde naar mijn handen. Ik haalde even diep adem en knikte. "Ja, maar het was eenmalig en hij was gewoon heel boos. We hebben het al weer goed gepraat." zei ik snel ter verdediging van Tony. Het was grappig, dat ik hem verdedigde, want ondanks alles was ik wel bij hem gebleven, ik leek wel gek.

Beck.

Ik knikte. Het was bijna altijd de vriend, de man... of de vader. Ik slikte en keek naar haar. "Ben je bang van hem? Mensen die worden mishandeld zijn bang en durven niet bij hun man of vriend weg te gaan" vertelde ik haar. Ik had wel honderd keer aan mijn moeder gesmeekt of ze weg kon gaan bij m'n vader, maar dat heeft ze nooit gedaan.

Jade.

"Beck, ik hou van hem. Het was eenmalig." herhaalde ik toen. Ik slikte. Nu al had ik spijt dat ik hierover begonnen was en we waren nog niet eens bij de erge dingen aangekomen. Ik keek weer weg.

Beck.

"Oke Oke. Als jij het zegt" zei ik. Ik haalde een hand door mijn haar heen. "Wat is dat trouwens elke keer dat ik je ergens vind en je ruzie maak? Wie was de man waar je voor de deur stond en die man in dat steegje. Het ziet er niet vriendschappelijk uit. Eerlijk gezegd" zei ik.

Jade.

Ik was nerveus op mijn been aan het tikken en keek van hem weg. Hier wou ik het totaal niet over hebben. "Vrienden van Tony" zei ik zacht en keek weer vooruit. God, ik had hier echt geen zin in. Ik was ook weer lekker vaag.

Beck.

Ik haalde mijn wenkbrauwen op. "En wat heb jij in godsnaam met hun te maken dan? Jade je bent echt net een mysterie" zei ik eerlijk. Ik friemelde aan mijn vingers en wachtte op antwoord.

Jade.

Ik bleef nogsteeds naar voren kijken. Moest ik het hem vertellen of niet? Even was het weer stil terwijl ik de consequenties op een rijtje zette als ik het wel of niet ging vertellen. Toen besloot ik het maar gewoon te zeggen, of nouja, het kwam er zo maar uit, zonder dat ik er erg in had, waarna ik direct weer spijt kreeg dat ik het had gezegd. "Ik ben met hen naar bed geweest." zei ik zachtjes.

Beck.

Eventjes was ik geschokt. Dit had ik eerlijk gezegd niet verwacht. "Oh. En weet Tony dat je bent vreemdgegaan?" Vroeg ik aan haar. Wat was haar verhaal? Was ze verslaafd aan seks met mannen? Werd ze bedreigd?

Jade.

Ik liet even een schampachtig lachje horen. "Het is niet vreemdgaan als het zijn idee was." zei ik en keek even naar hem. Ik kon niet aflezen van zijn gezicht wat hij dacht, behalve dat hij geschrokken was. Nogsteeds bleef ik bij mijn vage uitleg.

Beck.

Mijn hersenen waren druk bezig met deze informatie verwerken. "Dus hij wilt dat je naar bed ga met andere mannen?" Zei ik eigenlijk meer tegen mezelf. "Is hij een soort loverboy ofzo? Betalen die mannen hem?" Vroeg ik. Jade wad zelf zo vaag, dat ik het zelf aan het uitzoeken was.

Jade.

"Hij.. hij heeft een grote gokschuld." zei ik zacht. Ik zei geen ja of nee op zijn vraag, maar gaf onbewust antwoord erop. Ik keek naar beneden en pulkte de nagellak van mijn nagels. Wat zou Beck wel niet van mij denken?

Beck.

Ik schudde mijn hoofd. "Jeetje Jade. Dit is echt heftig" zei ik als eerste reactie. "Je houdt toch niet echt van hem he? Iemand die zo met z'n vriendin om gaat is echt gek in z'n hoofd. Je moet er mee stoppen, voordat je depressief ben, voordat hij een keer te ver gaat. Als je door blijft gaan met dit wordt je echt niet gelukkig" zei ik. Ik maakte me nu best zorgen om haar. Zij hielp er vriend uit door met andere mannen naar bed te gaan.

Jade.

Ik schudde mijn hoofd. "Beck, hou op, dit is mijn leven. Ik heb je hulp niet nodig." zei ik. "Het is niks, het is seks en drugs verkopen. Ik heb geen hulp nodig." zei ik. Ik klonk nu echt gestoord, maar voor mij was het ondertussen de realiteit.

Beck.

"Oh serieus. Ook dat nog? Jezus" zei ik. Ik was gewoon ik schock dat ze dit moest doormaken. Niemand kon zien vanaf de buitenkant wat er speelde in iemands leven. "Je moet doen wat je zelf wilt. Ik denk dat je een beter leven verdient" zei ik eerlijk.

Jade.

Ik haalde mijn schouders op. "Je hebt het zelf gezegd, iedereen op school is bang voor me. Alsof iemand anders ooit voor mij zou gaan. En Tony - Tony geeft om me. En ik om hem." zei ik zacht.

Beck.

Ik schudde mijn hoofd. "Pff..Je lijkt nu net m'n moeder. Wat je zegt is bullshit. Je zult er nooit achter komen dat er nog iemand anders voor je is als je bij hem blijft Jade" zei ik. Ik haalde een hand door mijn haar en keek weg. Ik staarde naar het raam. Had ik haar nu over m'n moeder verteld?

Jade.

Ik trok mijn wenkbrauw op. Zijn moeder? Die was toch dood? "Wat heeft je moeder hier nou mee te maken?" vroeg ik en keek hem aan. Hij had wel gelijk, maar ik wou niet weg bij Tony. En ik was bang voor wat er ging gebeuren als ik wegging. Ik frunnikte met mijn nagels.

Beck.

"Niks niks" zei ik gauw. Snel het onderwerp weer veranderen. "Jade, sorry dat ik het zeg, maar Tony houdt echt niet van je. Hij misbruikt jou en iemand die dat doet houdt echt niet van je. Als hij van je hield, dan hield ie jou helemaal voor zichzelf en zocht ie een ander meisje om zijn schulden op te lossen" zei ik. Ik tikte zenuwachtig op mijn been.

Jade.

Ik kon zo'n reactie verwachten, maar ik was te eigenwijs om te luisteren. "Beck, nee. Jij snapt het gewoon niet, oké." zei ik en sloeg mijn armen geïrriteerd over mekaar. Ik beet op mijn lip en keek weer naar voren.

Beck.

Ik schudde mijn hoofd. "Fuck Jade, ik heb dit dichtbij gezien, ja? Ik heb hier jaren middenin gezeten. Ik begrijp het verdomme hardstikke goed" zei ik. Ik was kwaad. Niet op Jade, maar om deze klote situatie waar ze in zat. Waar ik in heb gezeten.

Jade

Ik keek naar Beck. Hij kon wel zeggen dat ik een mysterie was, maar zelf was hij er ook een. "Waar heb je het ingodsnaam over?" vroeg ik. "Je moeder, dit, wat?" Ik snapte er niks van en ik wou het niet meer over mezelf hebben.

Beck.

Ik voelde allemaal woede in mijn lichaam. Ik stond opeens op en keek haar aan. "Mijn vader sloeg mijn moeder helemaal naar de klote! Hij hield echt niet van haar, hij hield van fucking niemand. Net als Tony, hij is een idioot Jade. Ga bij hem weg!" Riep ik. Ik draaide me om en pakte mijn jas van de grond. Ik had hier echt geen zin meer in.

Jade.

Ineens stond Beck op en begon te schreeuwen, ik schrok ervan. Dat had ik echt niet verwacht. Ik stond vlug op. "Beck, rustig!" zei ik. "Sorry - dat wist ik niet." zei ik zacht en keek hem nu recht in zijn ogen aan.

Beck.

Ik keek haar aan en slikte. Ze was van me schrokken. Ik was net zo eng en boos als mijn vader af en toe. Ik haatte dat. "Nou gefeliciteerd. Nu weet je het wel. je bent niet de enigste die zoiets door maakt Jade. Als ik jou was zou ik er iets aan veranderen" zei ik een stuk rustiger.

Jade.

Ik beet op mijn lip en ging weer op de bank zitten en staarde naar de grond. "Ik weet niet hoe." zei ik zacht en keek hem weer even aan. Ik vond het zo sneu voor hem en zijn moeder.. Dat was vast de reden dat hij op zichzelf ging wonen.